Το γόνατο, όντας μια ιδιαίτερα σύνθετη άρθρωση, είναι αρκετά ευαίσθητο και… εκτεθειμένο, ειδικά από τη στιγμή που ασχολούμαστε με σπορ έντασης (τρέξιμο, τένις, ποδόσφαιρο κλπ.), αλλά και ασκούμε συγκεκριμένα επαγγέλματα που συμβάλλουν στην καταπόνηση και σε τυχόν τραυματισμό του.

Ας δούμε, όμως, ποιοι είναι οι πιο συχνοί τραυματισμοί στο γόνατο που απαιτούν χειρουργείο και ποια είναι η διαδικασία αποκατάστασης σε κάθε περίπτωση:

Μηνίσκος: Πότε χειρουργείται και τι ακολουθεί

Ο μηνίσκος είναι ένα είδος ελαστικής σφήνας μεταξύ της κνήμης και του μηριαίου οστού. Ο ρόλος του είναι να μειώνει και να κατανείμει την πίεση που ασκείται στο γόνατο από το σωματικό μας βάρος. Με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να αφυδατωθεί και να προκύψει κάποιο ράγισμα/κάταγμα.

Σε άτομα που εργάζονται σε καθιστή στάση ή σκυμμένα υπάρχει πρόωρη φθορά. Τέλος, μπορεί να τραυματιστεί ο μηνίσκος κατά τη διάρκεια ενός ατυχήματος στον αθλητισμό. Σε κάθε περίπτωση, ένας κατεστραμμένος μηνίσκος δεν λειτουργεί πλέον ως ρυθμιστικός παράγοντας και αφήνει τον χόνδρο της άρθρωσης χωρίς προστασία. Μακροπρόθεσμα, ο κίνδυνος της οστεοαρθρίτιδας αυξάνεται.

Πότε γίνεται χειρουργείο στον μηνίσκο

Σύμφωνα με τους ειδικούς, όταν ο ασθενής είναι τριάντα ή σαράντα χρονών προσπαθούν να είναι όσο το δυνατό λιγότερο παρεμβατικοί και να αποφεύγεται η επέμβαση. Από τη στιγμή που το γόνατο μένει σταθερό και δεν… φεύγει από τη θέση του (κλασικό σύμπτωμα προβλήματος στον μηνίσκο) γίνονται ενέσεις κορτιζόνης, για να μειωθεί η φλεγμονή. Εάν υπάρχει κάταγμα στον μηνίσκο μπλοκάρει την κίνηση του γόνατου ή εφόσον έχει επηρεαστεί η συνολική δομή του, τότε η επέμβαση είναι απαραίτητη.

Η αρθροσκόπηση και πώς γίνεται

Αυτό γίνεται μέσω της αρθροσκόπησης, η οποία για να γίνει χρειάζεται κάποια λεπτά της ώρας. Συγκεκριμένα, κατά την επέμβαση εφαρμόζονται δύο μικρές τομές σε κάθε πλευρά της επιγονατίδας για να εισαχθούν τα χειρουργικά εργαλεία, να συρραφτεί ο μηνίσκος ή και να αφαιρεθεί το θραύσμα. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, η παρέμβαση γίνεται εξωτερικά (ο ασθενής χειρουργείται το πρωί και φεύγει κατά τη διάρκεια της ημέρας). Δεν υπάρχουν πλέον μεγάλες ουλές, μόνο κάποιες μικρές εντομές είναι ορατές. Συχνά, συνιστώνται στηρίγματα για υποστήριξη και ανακούφιση για μερικές εβδομάδες.

Τι αποθεραπεία απαιτείται

Εφόσον η βλάβη είναι πρόσφατη και το γόνατο κινείται κανονικά, η φυσιοθεραπεία δεν είναι υποχρεωτική. Απαιτούνται μόνο ήπιες ασκήσεις, ποδηλασία και κολύμβηση. Εάν, όμως, ο πόνος είναι παλαιός, το άτομο έχει μειωμένη δραστηριότητα και συχνά έχει μυϊκή αδυναμία. Μερικές φυσιοθεραπείες θα το βοηθήσουν να ενισχύσει τους μυς του. Η κολύμβηση επιτρέπεται περίπου 15 ημέρες μετά την επέμβαση, ποδήλατο μπορεί να ξαναρχίσει δύο με τέσσερις εβδομάδες αργότερα και ανταγωνιστικά αθλήματα δύο μήνες αργότερα.

Επέμβαση στους χιαστούς: Πότε γίνεται και τι ακολουθεί

Αυτοί οι δύο σύνδεσμοι, πρόσθιος και οπίσθιος, διασταυρώνονται στο γόνατο. Κρατούν την άρθρωση σε καλή θέση. Η ρήξη, ολική ή μερική, συμβαίνει συχνότερα κατά τη διάρκεια μιας κεντρικής κίνησης. Γενικά, επηρεάζεται ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος, τραυματισμός που εμποδίζει τη μετακίνηση του γόνατος προς τα εμπρός. Κλασική περίπτωση κατά τη διάρκεια σωματικής δραστηριότητας, το πόδι μπλοκάρεται και το γόνατο παίρνει όλη την πίεση και την ισχύ του χτυπήματος. Το σκι, το ποδόσφαιρο, το ράγκμπι και το μπάσκετ είναι μεταξύ των αθλημάτων που θεωρούνται αρκετά επικίνδυνα.

Πότε πρέπει να γίνεται επέμβαση

Δεν είναι απαραίτητη η επέμβαση σε κάθε περίπτωση ρήξης χιαστών. Και πάλι αυτό εξαρτάται από την σταθερότητα του γονάτου, αλλά και την αθλητική δραστηριότητα του ασθενούς (εάν για παράδειγμα πρόκειται για επαγγελματία αθλητή και πρέπει να επιστρέψει πιο γρήγορα στους αγωνιστικούς χώρους). Σε έναν καθημερινό άνθρωπο που δεν δέχεται πίεση το γόνατό του και αυτό είναι σταθερό, η επέμβαση δεν κρίνεται απαραίτητη. Αντίθετα, ένα άτομο που είναι διαρκώς σε κίνηση είναι πιθανό να χρειαστεί επέμβαση.

Η επέμβαση στους χιαστούς παίρνει περίπου 30 λεπτά της ώρας, ανάλογα βέβαια και με τη σοβαρότητα της κατάστασης και όλο και περισσότερο γίνεται αναίμακτα. Αποτελείται από την αναδόμηση του συνδέσμου χάρη σε ένα αυτό-μόσχευμα. Ένας τένοντας λαμβάνεται από την επιγονατίδα ή την εσωτερική πλευρά του μηρού και εισάγεται στη θέση του «σπασμένου» συνδέσμου. Διαφορετικές τεχνικές υπάρχουν και είναι όλο και λιγότερο επιθετικές. Παρόλα αυτά, χρειάζονται τέσσερις μικρές εντομές. Όταν φεύγετε από το νοσοκομείο, είναι μερικές φορές ενδεδειγμένο να φοράτε ένα νάρθηκα και να ανακουφίζεται το γόνατο από το βάρος με πατερίτσες για ένα διάστημα από τρεις εβδομάδες έως ένα μήνα.

Μετά την επέμβαση

Δύο με τρεις φορές την εβδομάδα και για έξι συνολικά μήνες γίνονται επισκέψεις στον φυσιοθεραπευτή, με στόχο την επαναφορά της κίνησης του γονάτου σε όλο του το εύρος (κάμψη, έκταση). Γενικά, όπως λένε οι ειδικοί, στόχος είναι να υπάρχει μια σχετική πίεση στο γόνατο χωρίς όμως να πονάει.

Παράλληλα, συστήνεται να εφαρμόζεται επάνω στο γόνατο ένα σακουλάκι ή πετσέτα με πάγο για μισή ώρα, τρεις φορές την ημέρα. Αναφορικά με τα σπορ, αυτό θα γίνει σταδιακά, με ένα ελαφρύ περπάτημα και κολύμβηση στην αρχή και στη συνέχεια ο ασθενής να… ανεβάσει ρυθμούς, μετά όμως από τρεις με έξι μήνες.

Με πληροφορίες από santemagazine.fr 

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Ρήξη μηνίσκου: Πώς συμβάλλουν τα βλαστοκύτταρα στην θεραπεία;

Ρήξη πρόσθιου χιαστού: Τι να κάνεις όταν το γόνατο δεν σε κρατάει