Πόνος, λύπη, μοναξιά. Γιατί τα αρνητικά συναισθήματα μάς κάνουν… καλό;

Πολλές φορές τα πάντα γύρω μας καθοδηγούν για το τι θα ήταν καλό να πράξουμε, αλλά εμείς ως γνωστικά μίζερα όντα συχνά δεν το κάνουμε. Αυτό σημαίνει ότι βαριόμαστε να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει), δεν είμαστε αρκετά παρατηρητικοί.

Γράφει η ψυχολόγος Μαρία Λέλα

Μια τέτοια περίσταση είναι και το συναίσθημα της μοναξιάς, εκείνης που δεν λέει να κοπάσει και αντίθετα δυναμώνει όσο ο κόσμος πληθαίνει γύρω μας. Όπως όλα τα αρνητικά συναισθήματα πόνος, λύπη, έτσι και η λειτουργικότητα της μοναξιάς είναι να σε προειδοποιεί ότι πρέπει να αλλάξεις ρότα, ότι κάτι κάνεις λάθος.

Όσο και αν δεν τα θέλουμε και μας τρομάζουν, τα αρνητικά συναισθήματα είναι χρήσιμα ως οδηγοί μας, στη ζωή. «Θα βγω να ξεχαστώ» λέμε, αλλά δυστυχώς γυρνάμε σπίτι με το συναίσθημα μας περισσότερο βεβαρυμμένο. Σε αυτήν ακριβώς την περίσταση, όλα μας προειδοποιούν ότι τη μοναξιά δεν τη… σβήνει το πλήθος, αντίθετα τη φουντώνει.

Και αυτό συμβαίνει επειδή οι προσδοκίες μας να απαλλαγούμε από αυτήν, είναι αυξημένες εκεί. Σε μια τέτοια περίσταση, όλα μας προειδοποιούν ότι χρειάζεται σκέψη τη χρονική περίοδο αυτή: Να μείνεις μόνος ή και με τους πολύ οικείους φίλους συντροφιά; Πώς είναι καλύτερο να επεξεργαστείς διάφορα θέματα που παραμένουν άλυτα;

Γιατί νιώθουμε μόνοι μας ενώ έχουμε παρέα;

Μήπως έχει συμβεί ένα γεγονός, το οποίο είναι πολύ δύσκολο για εσένα στην αντιμετώπισή του και σε έχει δυσκολέψει ή  και  έχει δημιουργήσει πόνο και θλίψη; Όταν τα συναισθήματά μας είναι έντονα, είναι δύσκολο να τα αποφύγουμε. Είναι ευκολότερο να τα αντιμετωπίσουμε.

Η αντιμετώπιση των προβλημάτων γίνεται βασικά με έναν από τους δύο τρόπους. Είτε να αλλάξουμε το τέλος του σεναρίου και να δράσουμε τέλος πάντων με κάποιον τρόπο είτε να περιμένουμε να περάσει ο καιρός και να γιατρευτεί το συναίσθημα από τον χρόνο, που όλοι ξέρουμε ότι είναι ο καλύτερος γιατρός.

Ο πιο συχνός λόγος που νιώθουμε μοναξιά, πραγματική, βαθιά μοναξιά  είναι γιατί δεν νιώθουμε τον εαυτό μας με το μέρος μας. Έχουμε μείνει ανοχύρωτοι, γυμνοί μέσα στον κόσμο. Όταν δεν έχουμε καλή σχέση με τον εαυτό μας, ψάχνουμε συνεχώς τρόπους για να μειώσουμε την δυνατότητα του αυτοστοχασμού, κάτι που θεωρητικά θα το καταφέρναμε με την  συντροφιά.

Δεν είναι ώρα για παρέες και χαβαλέ, λοιπόν. Είναι η ώρα να μελετήσεις προσεκτικά τις περιστάσεις, να δεις τι έκανες εσύ λάθος και να το διορθώσεις ή να ζητήσεις ειλικρινά συγγνώμη. Δεν είναι η ώρα για εγωισμούς, είναι η ώρα της μεταμέλειας, ώστε να γίνεις καλύτερος άνθρωπος.

Πώς να αντιμετωπίσω τη μοναξιά μου;

Μια άλλη περίπτωση στην οποία μπορεί να νιώθουμε το συναίσθημα της μοναξιάς,  όταν δεν τα καταφέρνουμε καλά στις επαφές μας με τον κόσμο. Όσοι έχουν ελλειμματικές κοινωνικές δεξιότητες, βιώνουν άγχος στις επαφές τους με τους άλλους και αμηχανία και αυτό μπορεί να μπερδευτεί με το συναίσθημα της μοναξιάς, αλλά δεν είναι ακριβώς αυτό.

Στην περίπτωση αυτή νιώθεις τον εαυτό σου να μην είναι σύμμαχος σου, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν θέλεις να αποδράσεις από αυτόν. Εδώ, οι λύσεις είναι περισσότερο πρακτικές και λιγότερο αφηρημένες. Για να διευκολύνεις κάπως τη θέση σου λοιπόν, καλό θα ήταν να συμμετέχεις σε ομάδες με κοινούς στόχους, ώστε αυτό που θα σε δένει με τους άλλους να είναι εκεί από μόνο του και να μην χρειάζεται να το κάνεις εσύ, μια που δυσκολεύεσαι.

Τέτοιες είναι οι εθελοντικές ομάδες οι οποίες εκτός από το ότι σου παρέχουν άσυλο λόγω του ότι δεν χρειάζεται να νιώθεις οικεία με όλους για να  λειτουργήσεις, αναπτύσσουν και την αυτοπεποίθηση λόγω της προσφοράς που τις χαρακτηρίζει. Οι αθλητικές ομάδες επίσης μπορούν να συνεισφέρουν στην προσπάθειά σου να αποφεύγεις την αμηχανία τη ομάδας. Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, κάτσε και σκέψου.

thlipsi monaksia

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

«Βαρέθηκα τη μοναξιά μου. Υπάρχει τρόπος να την καταπολεμήσω;»

Μοναξιά και απομόνωση: 5 βήματα για να μπορέσεις να αντέξεις

Σχετικά άρθρα