Μια σχέση για… τέσσερις: Πώς να την κερδίσω όταν ακούει μόνο τους γονείς της;

18/04/2019
Ομάδα Σύνταξης
Σχέσεις

Πριν 8 μήνες έκανα σχέση με μια κοπέλα που είναι 34 χρονών χωρισμένη με ένα παιδάκι. Όλα ξεκίνησαν υπέροχα, ήμαστε ευτυχισμένοι. Κάναμε όνειρα πολύ γρήγορα για οικογένεια και ήμαστε θετικοί και οι δύο προς αυτό. Όταν όμως στον μήνα πάνω έμαθαν οι γονείς της ότι έχει σχέση με έναν μικρότερο, χωρίς μόνιμη δουλειά άρχισαν να με κατηγορούν και να λένε ότι τη θέλω για το συμφέρον μου διότι εκείνη έχει δικό της σπίτι και δουλεύει στο δημόσιο.

Οι γονείς της δεν έχουν μπει καν στον κόπο να με γνωρίσουν επειδή λένε ότι δεν της αξίζω. Όμως εμείς συνεχίσαμε να είμαστε μαζί στους τρεις μήνες σχέσεις εκείνη έκανε απιστία με έναν πρώην της. Μου το είπε τσακωθήκαμε αλλά αποφασίσαμε να το αφήσουμε πίσω.

Στους πέντε μήνες μείναμε όλοι μαζί

Στους πέντε μήνες πήραμε τη μεγάλη απόφαση να μείνουμε όλοι μαζί στο σπίτι της. Εγώ εκείνη και η κορούλα της. Συνέχιζαν όμως οι γονείς της να με κατηγορούν και να με μειώνουν. Εκείνη έπαιρνε το μέρος μου, τους απομάκρυνε αλλά μόλις πήγαινα στη δουλειά ανέβαιναν σπίτι της και της φώναζαν να σηκωθώ να φύγω. Ότι δεν μας θέλουν μαζί και τα σχετικά γιατί για κακή μας τύχη μένουν από κάτω.

Μετά από 2 μήνες που μέναμε μαζί εκείνη έμεινε έγκυος. Όλα καλά και όλα ωραία , χαρήκαμε πάρα πολύ με αυτό το γεγονός. Όταν το έμαθαν οι γονείς της έγινε χαμός με το τι θα πει ο κόσμος, με το πώς θα ζήσουμε και πως δεν γίνεται να τα βγάλουμε πέρα με 1800 ευρώ. Της έκαναν πλύση εγκεφάλου και πήγε και το έριξε μαζί με τους γονείς κρυφά από εμένα. Το κατάπια και αυτό και με πολλή προσπάθεια συνεχίζουμε να είμαστε μαζί.

Οι γονείς συνεχίζουν να με κατηγορούν

Οι γονείς, όμως, συνεχίζουν να με κατηγορούν και να με μειώνουν λόγω του ότι δεν έχω μόνιμη δουλειά. Ο πρώην άντρας της ήταν μόνιμος στον στρατό. Τώρα αυτή τη στιγμή είμαστε μαζί μετά από πολλούς τσακωμούς και χωρισμούς αλλά μιλάμε μόνο από τηλέφωνο γιατί έφυγα από το σπίτι για να μην την στενοχωρούν. Εκείνοι άλλαξαν κλειδαριές και δεν της δίνουν τα κλειδιά με αποτέλεσμα να μην μπορώ να την δω.

Εγώ θέλω να είμαστε μαζί αλλά δεν ξέρω τι να κάνω για να καταλάβουν ότι την αγαπάω και ότι δεν την θέλω για το συμφέρον μου. Δώστε μου μια λύση σας παρακαλώ θα τρελαθώ δεν ξέρω τι να κάνω! Τους έχω πιάσει τους έχω μιλήσει αλλά εκείνοι με μειώνουν και μπροστά μου. Μου λένε αν δεν την ήθελες για το συμφέρον θα μας έκανες φασαρία και θα σηκωνόσουν να έφευγες από το σπίτι.

Με χωρίζει συνέχεια και μου λέει ότι δεν μου αξίζει

Μέχρι και για το παιδί μου λένε που την ανάγκασαν να το ρίξει ότι αυτό που μας ένωνε πλέον δεν υπάρχει. Και στο μεταξύ κάνω σχέσεις μόνο με μεγαλύτερες. Έκανα με μικρή διαφορά γιατί αυτό μου βγαίνει και όλες ήταν άνεργες σχεδόν και χωρίς δικό τους σπίτι. Οι γονείς της λένε ότι ήμουν μαζί τους επειδή είχα συμφέρον δηλαδή αν έχουν τον Θεό τους. Με όλες ήμουν δύο χρόνια.

Κι επίσης από την αρχή τσακωνόμαστε λόγω τρίτων. Με χωρίζει συνέχεια και μου λέει ότι δεν μου αξίζει και ότι χαραμίζομαι μαζί της και αλλά τέτοια αρνητικά. Όμως εγώ την παρακαλάω να μην χωρίσουμε και έτσι δεν χωρίζουμε. Αγαπιόμαστε όμως το νιώθω. Αλλά όλο το πρόβλημα είναι οι γονείς της και φοβάμαι μην την έχουν επηρεάσει όλα αυτά. Της λέω να είμαστε μαζί δυνατοί ώστε να τα πολεμήσουμε όλα αυτά και μου λέει είμαι αδύναμη.

Στο ερώτημα απαντά η ψυχοθεραπεύτρια Δήμητρα Φιλοπούλου

Αγαπητέ αναγνώστη,

Για αρχή, σε αυτή τη σχέση είστε τέσσερις. Εσείς, η σύντροφος σας και οι γονείς της. Εκείνη είναι μία γυναίκα 34 ετών, εργαζόμενη, με ένα παιδί που επιτρέπει στους γονείς της να έχουν λόγο στην προσωπική της ζωή. Αυτό είναι ήδη εξ ορισμού πρόβλημα για τη σχέση σας, μιας και δεν είστε «μόνοι».

Η σχέση είναι κάτι που αφορά μόνο τους 2 που εμπλέκονται. Όταν μπαίνουν τρίτοι, τα πράγματα δυσκολεύουν. Το αν θα εμπλακούν άλλοι δεν μπορούμε να το ελέγξουμε. Αυτό που είναι καθαρά στον δικό μας έλεγχο είναι το που θα βάλουμε το όριο σε αυτούς τους τρίτους. Στην περίπτωση της συντρόφου σας, το όριο φαίνεται να είναι ανύπαρκτο.

Τι είναι αυτό που σας προσφέρει αυτή η σχέση;

Αυτό που θα έπρεπε να σας απασχολεί σαν ερώτημα δεν είναι το γιατί επιλέγετε μεγαλύτερες γυναίκες, αλλά το γιατί επιμένετε τόσο πολύ σε μία σχέση που έχει τόσο πολύ κόπο. Εκείνη σας έχει δώσει αρκετές φορές το πράσινο φως για να τελειώσετε τη σχέση και εσείς την παρακαλείτε να μην χωρίσετε.

Γιατί; Τι είναι αυτό που σας προσφέρει αυτή η σχέση; Γιατί επιτρέπετε στον εαυτό σας να σας μειώνουν με αυτό τον τρόπο; Με την παθητική στάση της απέναντι στους γονείς της, στην ουσία όχι μόνο δεν υπερασπίζεται τη σχέση σας, αλλά στην ουσία «σιγοντάρει» τις απόψεις των γονιών της. Τις απόψεις των γονιών σαφέστατα και δεν μπορεί να τις αλλάξει. Θα μπορούσε όμως να βάλει ένα όριο σε εκείνους και να προστατέψει αυτό που έχετε.

Κλείνοντας, θα ήθελα να σας πω πως κάνουμε σχέσεις για να περνάμε καλά και να νιώθουμε όμορφα. Καμία σχέση δεν θα έπρεπε να είναι φορτωμένη με τόσο αρνητικό συναίσθημα και τόσο πολύ κόπο.

Δήμητρα Φιλοπούλου
Ψυχοθεραπεύτρια MSc
Παπαδιαμάντη 7, Άνω Πατήσια
Τηλ.: 213 0 292167, 6956 297109
Facebook: dimitraefilopoulou