«Έχασα τη μητέρα μου»: Τι αλλάζει όταν βιώνεις μια τέτοια απώλεια;

Πριν λίγο καιρό έχασα τη μητέρα μου από ανακοπή. Ήμαστε αυτοκόλλητοι από την πρώτη ημέρα που με γέννησε. Μια εξαιρετική γυναίκα, γεμάτη ζωή, αυτοδημιούργητη. Έφτιαξε μια μεγάλη εταιρεία από το μηδέν, μαζί κι εγώ.

Η απώλειά της με διέλυσε και το χειρότερο είναι ότι αυτό το περνώ εντελώς μόνος. Έχασα πριν 30 χρόνια τα δυο παιδιά μου σε τροχαίο και πριν 15 χρόνια τη γυναίκα μου. Ο πόνος είναι ανυπόφορος, ήταν το στήριγμα της ζωής μου. Δεν μπορώ να εργαστώ, τα βλέπω όλα μάταια και είναι.

Έχω ακυρώσει ταξίδια μου στο εξωτερικό. Μου έδωσαν πολύ βαριά αγωγή κι εγώ δεν έχω πάρει ούτε ντεπόν. Δυστυχώς η εταιρεία μας θέλει την παρουσία μου. Έχω ήδη μερικές ημέρες που περιόρισα τα φάρμακα. Έχασα 13 κιλά, χωρίς να το θέλω.

Έβαλα δύο φορές το όπλο στο στόμα μου

Είμαι πολύ δυνατός άνδρας, το έχω αποδείξει στη ζωή μου. Αυτό με διέλυσε, δεν μπορώ να συνέλθω, δεν υπάρχουν συγγενείς αλλά ούτε και φίλοι. Τα έφερε έτσι η ζωή. Ντροπή μου αυτό που θα πω αλλά έβαλα δύο φορές το όπλο στο στόμα μου αλλά η μητέρα με είχε ορκίσει ότι θα συνεχίσω και θα τα βγάλω πέρα όταν εκείνη φύγει.

Δεν φεύγω από τον λόγο μου σαν άνδρας. Δεν είναι δυνατόν να κοροϊδέψω τη μητέρα. Έστω και τώρα. Ποτέ δεν αθέτησα τον λόγο μου, πόσο μάλλον στη μητέρα. Είναι η πρώτη φορά που μιλώ για αυτό το δράμα. Στη ζωή μου πάντα τα πράγματα τα έβλεπα 1+1=2. Έτσι απλά, δεν ονειρευόμουν ποτέ. Δεν έχω πίστη σε θεία αλλά τα σέβομαι.

penthos

Στο ερώτημα απαντά ο Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής Ιωάννης Αυγουστάτος

Η απώλεια της μητέρας είναι πάντα ένα οδυνηρό γεγονός, αλλά όχι μεγαλύτερο από τον τραγικό θάνατο των παιδιών σας και τον πρόωρο θάνατο της συζύγου σας. Για να έχετε ορθοποδήσει μέχρι τώρα δείχνει ότι είστε πραγματικά δυνατός άνθρωπος και είμαι βέβαιος ότι και τώρα θα ξεπεράστε το πένθος σας.

Δεν μπορούμε να αποφύγουμε τα χτυπήματα της μοίρας, αλλά είναι στο χέρι μας να διατηρούμε ένα κοινωνικό ιστό από φίλους και ανθρώπους που μπορούν να μας στηρίξουν στα δύσκολα. Τα φάρμακα μπορούν να ελέγξουν τα καταθλιπτικά και αγχώδη συμπτώματα, αλλά θέλουν το χρόνο τους.

Να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας

Η δοσολογία εξατομικεύεται και ρυθμίζεται, πάντα σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό, ούτως ώστε να έχουμε τις ελάχιστες παρενέργειες.  Ο ορθολογισμός δεν είναι πάντα το καλύτερο καταφύγιο και χρειάζεται να μάθουμε να βιώνουμε ισορροπημένα και να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας.

Στην περίπτωσή σας πιστεύω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμη η ψυχοθεραπεία, που θα σας επιτρέψει να μαλακώσετε τον πόνο σας και να ανακάμψετε.

Ιωάννης Αυγουστάτος
Ψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής
210-6397044 – 6977074835
psycosynthesis.blogspot.gr
Facebook

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Πένθος: Πώς περνούν τις γιορτές οι άνθρωποι που έχασαν τα παιδιά τους;

Πώς μπορεί να επηρεάσει το πένθος την ανδρική σεξουαλικότητα;

«Έχασα τον πατέρα μου»: Πώς βιώνεται το πένθος και η απώλεια;

Σχετικά άρθρα