Έχω σχέση εδώ και τρία χρόνια με τον σύντροφο μου ο οποίος έχει δυο παιδιά 7 – 8 και εγώ ένα 8 ετών. Ενώ τον ίδιο τον αγαπώ πολύ, δεν συμπαθώ τα παιδιά του! Και αυτό γιατί έχουν γίνει αμέτρητες προσπάθειες.
Ο ίδιος δεν μπορεί να επιβληθεί σε τίποτα. Βρίζουν, φτύνουν, μπαίνουν στον χώρο του σπιτιού και τα κάνουν λίμπα στο πάτωμα. Διεκδικούν σε όλα τον πατέρα τους, με αποτέλεσμα όταν βρεθούμε όλοι μαζί εγώ και εκείνος είναι σαν να μην είμαστε ζευγάρι.
Δεν υπάρχουμε πουθενά σαν ζευγάρι
Κοιμόμαστε χωριστά, δεν υπάρχουμε πουθενά σαν ζευγάρι, ούτε να συζητήσουμε. Είμαστε απόμακροι, η μικρή μου αντίστοιχα τσακώνεται μαζί με τη μεγάλη λέγοντας μου ότι δεν τη θέλει γιατί είναι αυταρχική και δεν θέλει να τη βλέπει.
Έχω παραδώσει και σκέφτομαι ότι κι εγώ δεν περνάω καλά ούτε η μικρή μου γιατί εκείνος δεν μπορεί να επιβληθεί με τίποτα! Εγώ επειδή δεν είμαι μάνα τους, δεν μπορώ να τους μάθω τρόπους και πώς να φέρονται. Άρα τι να κάνω;
Στο ερώτημα απαντά η Συμβουλευτική Ψυχολόγος Ίρις Κρέμερ
Πολύ συχνά οι γονείς μετά από ένα διαζύγιο και κυρίως ο γονιός που δε ζει καθημερινά με τα παιδιά του, νιώθοντας ενοχές φοβούνται να βάλουν όρια και να διαπαιδαγωγήσουν τα παιδιά τους. Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βιώνετε κάθε φορά που συναντιέστε μαζί τους.
Φυσικά και δεν είστε η μητέρα τους και υποθέτω πως μητέρα έχουν, άρα δεν είστε και υπεύθυνη για την ανατροφή τους. Η συμπεριφορά αυτών των παιδιών οφείλουμε να πούμε ότι δεν αποδίδεται αποκλειστικά και απαραιτήτως στο ότι είναι «κακομαθημένα».
Σίγουρα το να μην μπαίνουν όρια από τους γονείς τους δεν βοηθά, όμως σκεφτείτε ότι αυτή η συμπεριφορά μπορεί να προέρχεται από θυμό απέναντι στον πατέρα τους, άρα κατ’ επέκταση και σε εσάς και στην κόρη σας. Ίσως τα παιδιά έχουν θυμώσει αλλά και πληγωθεί από το διαζύγιο των γονέων τους. Γι’ αυτό ξεσπούν και φέρονται με αυτό το τρόπο.
Απομακρύνετε την κόρη σας από τα παιδιά του
Όσον αφορά στην κόρη σας το πρώτο που έχετε να κάνετε μέχρι να εξομαλυνθεί η δική σας σχέση μαζί τους είναι να την απομακρύνετε και να μην της επιβάλλετε να κάνει παρέα με τα παιδιά του συντρόφου σας. Ιδανικά θα πρέπει να έχουν και ξεχωριστά υπνοδωμάτια ώστε να μειώνετε η τριβή.
Το κύριο που πρέπει να κάνετε είναι μια σοβαρή και όχι στο πόδι συζήτηση με τον σύντροφό σας για το ότι πρέπει να οριοθετήσει τα παιδιά του. Μπορείτε κι εσείς να τον βοηθήσετε συμβουλεύοντας τον σε αυτό αν εκείνος νιώθει ότι δε ξέρει πως.
Όσο περνάει ο καιρός, γίνεται ακόμα πιο δύσκολο
Φαντάζομαι ότι έχετε ήδη μιλήσει όμως είναι σημαντικό να του εξηγήσετε αυτά που νιώθετε επακριβώς, δηλαδή ότι τον αγαπάτε και τον θέλετε αλλά ότι παράλληλα σας είναι πάρα πολύ δύσκολο. Όσο περνάει ο καιρός, γίνεται ακόμα πιο δύσκολο να ζείτε με τα παιδιά του υπό αυτές τις συνθήκες, κατά τις οποίες παράλληλα εκτίθεται και το δικό σας παιδί που δεν είναι όμορφο να βιώνει συγκρούσεις και ένα αυταρχικό περιβάλλον μετά από ένα διαζύγιο των γονιών της.
Αν κατανοήσει ότι εσείς δε βλέπετε το μέλλον αυτής της σχέσης υπό αυτές τις συνθήκες που επικρατούν σήμερα, ίσως να μπορέσει να ενεργοποιηθεί και να ζητήσει τη βοήθεια σας στο πώς να διαχειριστεί ο ίδιος τα παιδιά του. Ωστόσο, εσείς προσπαθήστε να κρατήσετε μια ουδέτερη στάση απέναντι στα παιδιά του. Να θυμάστε πάντα ότι και αυτά είναι παιδιά όπως και το δικό σας. Και ενδεχομένως να περνούν πολύ δύσκολα μέσα τους.
Ίρις Κρέμερ
Συμβουλευτική Ψυχολόγος
www.lifemade.gr
T.: 2130049125
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Μπορεί η έλλειψη της μητρικής φιγούρας να επηρεάσει τις σεξουαλικές προτιμήσεις μίας γυναίκας;
