Λίγο ή πολύ όλοι έχουμε… υποκύψει ή συνεχίζουμε να υποκύπτουμε στον διατροφικό πειρασμό που ακούει στο όνομα «junk food», το γνωστό σε όλους μας πρόχειρο φαγητό ή fast food.
Αυτό που γίνεται αντιληπτό είναι ότι όσο κι αν φάμε, πάντα έχουμε την αίσθηση ότι δεν έχουμε φάει αρκετά και μολονότι μπορεί να είμαστε χορτάτοι συνεχίζουμε να τρώμε.
Πού οφείλεται, όμως, αυτό; Σύμφωνα με τους ειδικούς, το… μυστικό είναι στα λιπαρά, τη ζάχαρη και το αλάτι που περιέχονται σε υψηλές ποσότητες στις τροφές αυτές.
«Δεν σταματάμε να τρώμε»
Σχετική έρευνα που έγινε στο Πανεπιστήμιο της Β. Καρολίνας των ΗΠΑ κατέληξε στο ότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο δίκτυο κυψελοειδούς επικοινωνίας που συνδέεται με αυτό το φαινόμενο.
Προερχόμενο από την περιοχή του εγκεφάλου που ασχολείται με τα συναισθήματα, αυτό το δίκτυο είναι αυτό που ώθησε τα εργαστηριακά ποντίκια, που αποτέλεσαν το αντικείμενο της έρευνας, να συνεχίσουν να τρώνε φαγητό νόστιμο μεν, ανθυγιεινό δε, ακόμα κι όταν οι ενεργειακές τους ανάγκες ήταν ήδη ικανοποιημένες.
Αυτό το κύκλωμα του εγκεφάλου θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί εμείς οι άνθρωποι τείνουμε να υπερκαταναλώνουμε στις δυτικές κοινωνίες μας, όπου τα τρόφιμα είναι άφθονα, καθώς είναι μια εξέλιξη του ενστίκτου επιβίωση που έχουμε.
Ένστικτο επιβίωσης
Συγκεκριμένα, σε περιόδους πείνας, όταν τα γεύματα με υψηλές θερμίδες ήταν σπάνια, ήταν καλύτερο να τρώνε μεγάλη ποσότητα για αποθήκευση, επειδή κανείς δεν ήξερε πότε θα υπήρξε ξανά ένα τέτοιο γεύμα.
Χρόνιες παθήσεις
Το… κακό είναι ότι στην εποχή μας, που κάνουμε λιγότερες καύσεις και ο τρόπος ζωής είναι πλέον καθιστικός, η ενέργεια αυτών των γευμάτων με τις θερμίδες που περιέχουν περισσότερο κακό κάνουν, καθώς ευθύνονται – βάσει σχετικών ερευνών – για την ύπαρξη χρόνιων παθήσεων, όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία και καρδιαγγειακά νοσήματα.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η πληθώρα σε πλούσια θερμιδικά τροφή έχει κάνει την έμφυτη αίσθηση του κορεσμού που είχαν οι αρχαιότερες γενιές να έχει μειωθεί κατά πολύ, σχεδόν να έχει εξαφανιστεί, οπότε και δεν αντιλαμβανόμαστε πότε πρέπει να σταματήσουμε να τρώμε.
Η «ένοχη» πρωτεΐνη
Προηγούμενα πειράματα έχουν δείξει ότι αυτό το φαινόμενο σχετίζεται με την πρωτεΐνη νοσικεπτίνη, η οποία λειτουργεί ως εγκεφαλικό έναυσμα στο νευρικό σύστημα των θηλαστικών.
Μάλιστα, οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ότι με τη χρήση χημικών ενώσεων σε ποντίκια, η πρωτεΐνη αυτή μειωνόταν, οδηγώντας σε παύση της κατανάλωσης τροφών πλούσιων σε ζάχαρη, αλάτι και λιπαρά.
Συγκεκριμένα, με τη μείωση των νευρώνων μέσω της νοσικεπτίνης, παρατηρήθηκε ότι σταματούσαν οι βουλιμικές τάσεις στα ποντίκα που χρησιμοποιήθηκαν στα σχετικά πειράματα, μειώνοντας τα κιλά τους και χωρίς να επηρεάζεται η προδιάθεση για υγιεινή διατροφή.
Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας είναι πιθανό να βοηθήσουν ιδιαίτερα στην προσπάθεια που γίνεται για την καταπολέμηση της βουλιμίας και της παχυσαρκίας.
Με πληροφορίες από santemagazine.fr
