Είμαι παντρεμένη 5 χρόνια και έχω 2 παιδιά. Ο σύζυγος μου είναι ένα πολύ καλό παιδί. Το μόνο πρόβλημα του είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά μέσα στο σπίτι.
Φεύγει από το πρωί λόγω δουλειάς και επιστρέφει απόγευμα. Διαθέτει μισή ώρα για να παίξει με τον γιο τον μεγάλο και αυτό ήταν. Τα Σαββατοκύριακο σχεδόν ανύπαρκτος. Πηγαίνει στη μητέρα του που έχει πρόβλημα υγείας και τη βοηθάει.
Κάνω τεράστια υπομονή, έχουν πέσει όλα πάνω μου και στους γονείς μου. Ακόμα και το οικονομικό αλλά αυτό που με πλήγωσε αφάνταστα ήταν όταν υπήρχε ένα θέμα υγείας της μητέρας του και έλειπε από το σπίτι 7 μέρες και νύχτες.
Πήρα τα παιδιά κι έφυγα
Δεν μπήκε καν στον κόπο να έρθει να δει τα παιδιά μετά τη δουλειά έστω για μισή ώρα και να ξαναφύγει. Και η δουλειά του 20 λεπτά από το σπίτι μας. Η υπομονή όμως τελειώνει και δεν το καταλαβαίνει. Πήρα και εγώ τα παιδιά για το εξοχικό για να κάτσω 1 μήνα να αλλάξω παραστάσεις από την τόση πίεση.
Με κατηγόρησε ότι δεν τον σκέφτομαι και τον παράτησα με μια μάνα ανάπηρη και να της κάνει όλες τις δουλειές. Μάλλον έχασαν τα ταπεράκια και ζορίζονται στο μαγείρεμα… Ως πότε θα κάνω υπομονή;
Στο ερώτημα απαντά η ψυχοθεραπεύτρια Δήμητρα Φιλοπούλου
Η κατάσταση που περιγράφετε φαίνεται όντως δύσκολη. Αυτό που την καθιστά φαινομενικά αδιέξοδη είναι ότι δεν φαίνεται να είναι ένα θέμα στο οποίο έχει κάποιος δίκιο και κάποιος άδικο.
Τόσο εσείς όσο και ο σύζυγος είστε επιβαρυμένοι, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο. Εσείς έχετε φορτωθεί την ομαλή λειτουργία του δικού σας σπιτικού και την ανατροφή των παιδιών σας.
Εκείνος έχει τη δουλειά και τη μητέρα του
Εκείνος, από ότι περιγράφετε, έχει τη δουλειά του αλλά και τη φροντίδα της μητέρας του που αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας.
Δεν γνωρίζω περισσότερα και πιο συγκεκριμένα πράγματα για την κατάσταση, οπότε είναι αδύνατο να προσφέρω πρακτικές συμβουλές.
Φαίνεστε αρκετά θυμωμένη
Από τα λόγια σας φαίνεστε να είστε αρκετά θυμωμένη, αλλά κυρίως κουρασμένη ψυχικά με την όλη κατάσταση. Σαν ένα πρώτο βήμα θα σας πρότεινα να εξετάσετε τι είναι αυτό ακριβώς που σας θυμώνει με το θέμα αυτό.
Σε δεύτερο χρόνο να διερευνήσετε μέχρι που θα μπορούσατε να συμβιβαστείτε. Αμέσως μετά θα σας πρότεινα να προσπαθήσετε να ηρεμήσετε και να βρείτε ένα τρόπο να «βρεθείτε» με το σύζυγο σας κάπου στη μέση.
Με ψυχραιμία και κατανόηση, καθίστε και συζητήστε τι συμβαίνει. Δείτε αν μπορείτε μαζί να βρείτε εναλλακτικές λύσεις έτσι ώστε να επανέλθει η ηρεμία στη σχέση σας. Ελπίζω να βρείτε σύντομα λύση στο πρόβλημα σας.
Δήμητρα Φιλοπούλου
Ψυχοθεραπεύτρια MSc
Παπαδιαμάντη 7, Άνω Πατήσια
Τηλ.: 213 0 292167, 6956 297109
Facebook: dimitraefilopoulou
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Ο ρόλος του πατέρα στην ανατροφή και την ανάπτυξη της προσωπικότητας των παιδιών
