<p style="text-align: justify;"><strong>Λαμβάνοντας</strong><strong> </strong><strong>υπόψη</strong><strong> </strong><strong>ότι</strong><strong> </strong><strong>οι</strong><strong> </strong><strong>περισσότεροι</strong><strong> </strong><strong>από</strong><strong> </strong><strong>τους</strong><strong> </strong><strong>μισούς</strong><strong> </strong><strong>γάμους</strong><strong> </strong><strong>καταλήγουν</strong><strong> </strong><strong>σε</strong><strong> </strong><strong>διαζύγιο</strong><strong> </strong><strong>και</strong><strong> </strong><strong>ότι</strong><strong> </strong><strong>το</strong><strong> 83% </strong><strong>αυτών</strong><strong> </strong><strong>των</strong><strong> </strong><strong>αντρών</strong><strong> </strong><strong>και</strong><strong> </strong><strong>το</strong><strong> 75% </strong><strong>των</strong><strong> </strong><strong>γυναικών</strong><strong> </strong><strong>ξαναπαντρεύονται</strong><strong>, </strong><strong>τα</strong><strong> </strong><strong>προβλήματα</strong><strong> </strong><strong>που</strong><strong> </strong><strong>αντιμετωπίζουν</strong><strong> </strong><strong>οι</strong><strong> </strong><strong>ξαναπαντρεμένοι</strong><strong> </strong><strong>σύζυγοι</strong><strong> </strong><strong>αξίζουν</strong><strong> </strong><strong>να</strong><strong> </strong><strong>εξεταστούν</strong><strong> </strong><strong>με</strong><strong> </strong><strong>ιδιαίτερη</strong><strong> </strong><strong>προσοχή</strong><strong>.</strong></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"><strong>Γράφει</strong><strong> </strong><strong>ο</strong><strong> </strong><strong>ψυχοθεραπευτής</strong><strong> </strong><strong>Άαρον</strong><strong> </strong><strong>Μπεκ</strong><strong>. </strong><strong>Επιστημονική</strong><strong> </strong><strong>επιμέλεια</strong><strong> </strong><strong>κειμένου</strong><strong>, </strong><strong>κύριος</strong><strong> </strong><strong>Γρηγόρης</strong><strong> </strong><strong>Σίμος</strong><strong>, </strong><strong>ψυχίατρος</strong><strong>- </strong><strong>ψυχοθεραπευτής</strong><strong>.</strong></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"><strong><img src="/contentfiles/eidikoi/psyxiatroi/grigoris-simos.jpg" alt="" width="87" height="87" /></strong></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> Οι ξαναπαντρεμένοι σύζυγοι καλούνται να παλέψουν με ένα σωρό δυσκολίες ανεξάρτητα με το πόσο συμβιβαστικοί είναι ως άνθρωποι. Ένα συνηθισμένο πρόβλημα για πολλούς από αυτούς έγκειται στην πίστη και την αφοσίωση των μελών της οικογένειας. Το ποιος ανήκει στην οικογένεια και ποιος δεν ανήκει μπορεί να μην είναι σαφές και να ποικίλλει στο μυαλό των διαφορετικών μελών της οικογένειας. Για παράδειγμα τα παιδιά μπορεί να νιώθουν τύψεις απέναντι στον απόντα φυσικό γονιό τους αν τους αρέσει να ζουν με τον πατριό ή τη μητριά τους.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> Από την άλλη ένας πατριός ή μια μητριά μπορεί να νιώθει ένοχος / η που περνά περισσότερο χρόνο με τα παιδιά του/ της συζύγου από ότι με τα δικά του παιδιά. Αυτό μπορεί να οδηγήσει τα ίδια  του / της σε ένα μίσος απέναντί του/ της.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> Το πρόβλημα της αφοσίωσης επαυξάνεται  από την τάση των παιδιών από διαφορετικούς γονείς που ζουν κάτω από την ίδια στέγη να θεωρούν τους εαυτούς τους όχι σαν μια οικογένεια αλλά σαν δυο. Μπορεί να εκφραστούν με λόγια όπως : Δεν είσαι ο αδερφός μου, ή μη μιλάς έτσι στη μητέρα μου.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> Συνηθίζουν να θέτουν όρια προκειμένου να διατηρήσουν την αφοσίωσή τους στην προηγούμενη οικογένειά τους.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> Οι ξαναπαντρεμένοι γονείς μπορεί ακόμη να διαφέρουν τις μεθόδους που χρησιμοποιούν για την ανατροφή των παιδιών τους Πρέπει να έρθουν σε επαφή με τα παιδιά του/ της συντρόφου τους χωρίς όμως να τους δοθεί η ευκαιρία να αναπτύξουν κανόνες και να συμφωνήσουν με συνήθειες αυτών των παιδιών όταν ήταν πιο μικρά. Ξαφνικά πρέπει να συνεργαστούν  ως γονείς χωρίς όμως να έχουν τον χρόνο να συνεργαστούν. Ακόμα και αν οι ξαναπαντρεμένοι γονείς θέλουν να λειτουργήσουν σαν οικογένεια αποθαρρύ νονται από την τάση του φυσικού γονιού να υιοθετεί το ρόλο του παρατηρητή της πειθαρχίας με τα παιδιά του. Μπορεί να πει: Είναι η κόρη μου, άσε με να το χειριστώ εγώ.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> Οι ξαναπαντρεμένοι γονείς θα πρέπει να συμφωνήσουν σε θεματα όπως το πόση αυτονομία θα δώσουν στα παιδιά, ποιους περιορισμούς θα πρέπει να επιβάλλουν για την ώρα που θα επιστρέφουν στο σπίτι καθώς και για τον βαθμό που θα τους επιτρέπεται να εκφράσουν το θυμό και την αντίδραση στον άλλο γονιό. Οι συγκρούσεις που  προκύπτουν από διαφορές στον τρόπο ανατροφής των παιδιών είναι δυναντόν να οδηγήσουν τους ξαναπαντρεμένους συζύγους σε διάφορες μορφές συμμαχίας.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> Η γυναίκα μπορεί να πάρει το μέρος του συζύγου της εναντίον του φυσικού της παιδιού τα διαφορετικά παιδιά να συνασπιστούν με τον ένα γονιό ή ο σύζυγος να πάρει το μέρος των φυσικών του παιδιών εναντίον της συζύγου του.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> Ένα ξαναπαντρεμένο ζευγάρι ερχόταν σε σύγκρουση όταν τα παιδιά του συζύγου που ζούσαν με τη μητέρα τους περνούσαν από το σπίτι απροειδοποίητα μετά το σχολείο. Η μητριά συνήθως πιστευε πως έπρεπε να τηλεφωνήσουν πρώτα ενώ ο πατέρας ένιωθε πως τα παιδιά έπρεπε να είναι ελεύθερα. Οι δυο σύζυγοι πληγώνονταν από την αντίδραση που εκδήλωνε ο ένας στον άλλο και αλληλοκατηγορούνταν για έλλειψη ενδιαφέροντος.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> Τα διάφορα προβλήματα μπορούν να ξεπεραστούν με επιτυχία αλλά απαιτούν ένα υψηλό επίπεδο λήψης αποφάσεων και σωστής διευθέτησης από το νέο ζευγάρι. Συχνές συναντήσεις και συζητήσεις για τη λήψη αποφάσεων από κοινού είναι ιδιαίτερα χρήσιμες. Επίσης οι νέοι σύντροφοι πρέπει να προσπαθήσουν πολύ να μην αφήσουν τις συγκρούσεις τους να επέμβουν στον γονεικό τους ρόλο. Ορισμένοι ειδικοί ισχυρίζονται πως το ποσοστό των διαζυγίων στους δεύτερους γάμους είναι σχεδόν το ίδιο υψηλό όσο και στους πρώτους. Αν όμως οι σύζυγοι είναι ενημερωμένοι για όσα πρόκειται να αντιμετωπίσουν  τότε μπορούν πιο εύκολα να τα επιλύσουν σύμφωνα με τους ερευνητές.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> Υπαρχουν κάποιες πεποιθήσεις γύρω από τις οποίες στρέφονται τα πιο κοινά προβλήματα που προκύπτουν. Οι νέοι γονείς πολύ συχνά πιστεύουν</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"><strong>-Πως πρέπει να επιδιώκουν η νέα οικογένεια να είναι πιο ευτυχισμένη από την παλιά</strong></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"><strong>-Τα παιδιά του/ της συζύγου πρέπει να τους βλέπουν σαν ένα τύπο νέου μπαμπά ή μαμά</strong></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"><strong>-Τα παιδιά του/ της δεν πρέπει να αφοσιωθούν στον πατριό ή στη μητριά</strong></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"><strong>-Αν τα παιδιά ενδιαφέρονται για τον απόντα γονιό δεν θα ενδιαφέρονται για εκείνον.</strong></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"><strong>-Πρέπει να προσπαθήσω να είμαι ο τέλειος γονιός και πατριός.</strong></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"><strong>-Ο νέος μας γάμος πρέπει να είναι απαλλαγμένος από συγκρούσεις.</strong></p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> </p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;">Αυτές οι πεποιθήσεις είναι πολύ συχνό να προκαλέσουν συγκρούσεις μέσα στην νέα οικογένεια. Αυτό που πρέπει να θυμούνται οι ξαναπαντρεμένοι ύζυγοι είναι πως πρέπει να σταματήσουν της κατηγόριες και να αντιμετωπίζουν κάθε φορά τη δυσκολία ως ένα ζήτημα που απαιτεί λύση με διαπραγμάτευση. Πρέπει να μοιράζουν τις ευθύνες να κάνουν συστηματικά σχέδια για την νέα οικογένεια και να μάθουν να θέτουν προτεραιότητες.</p>
<p class="Body1" style="text-align: justify;"> Η ζωή σε ένα δεύτερο γάμο απαιτεί συμβιβασμούς και ευαισθησία στις ανάγκες και τις επιθυμίες που έχει ο καθένας, εξαιρετικό βαθμό υπομονής αλλά και ανεκτικότητας. Βάση αυτής της καλής διάθεσης μπορούν να κατακτήσουν ένα καλύτερο επίπεδο σταθερότηταας και ευτυχίας από ότι στον πρώτο γάμο.   </p>