Όσο σας γράφω, από το πρωί δεν έχω καταφέρει να σταματήσω να τρώω σοκολατάκια, πατάτες, μακαρόνια. Το πρόβλημα μου, είναι η μοναξιά! Η μοναξιά και όλα τα υπόλοιπα που τη συντροφεύουν.
Στην ηλικία των 17 με 18 είχα μια σχέση με έναν νεαρό 8 χρόνια μεγαλύτερο μου. Έπειτα από 1,5 χρόνο, διαπίστωσα πως μου προκαλούσε ανασφάλεια περί του σώματος μου και της ομορφιάς μου. Ξεκίνησα λοιπόν να γυμνάζομαι σε ακόμα πιο υπερβολικό βαθμό.
Έχασα αρκετά κιλά
Μια κοπέλα 1,77 και 63 κιλά κατέληξε στα 52 με 2% σωματικού λίπους. Περίοδος νεύρων, αποχής από διασκέδαση, από φαγητό, από επικοινωνία. Αυτό στην ηλικία των 19 με 20. Μπορεί να είχα χωρίσει και ταυτόχρονα να ένιωθα αυτοπεποίθηση.
Τότε γνώρισα το μοναδικό άτομο που ερωτεύτηκα στη ζωή μου, το μοναδικό άτομο όμως που εγώ δε θα μπορούσα να αποκτήσω. Ενώ κι εκείνος με ερωτεύτηκε όπως ισχυριζόταν, ποτέ δε θα είχε τα κότσια και τη θέληση να χωρίσει την κολλητή του φίλη με την οποία και είχαν αναπτύξει έπειτα από χρόνια και ερωτική σχέση.
Προσπάθησα να πάω παρακάτω
Προσπάθησα να ξεπεράσω ό,τι ένιωσα και να παραμερίσω τα συναισθήματα και τη σκέψη μου για εκείνον. Δύσκολο όμως διότι βλεπόμαστε σε καθημερινή βάση. Δεν τα κατάφερα αλλά έμαθα να ζω με αυτό τον τρόπο. Απέφευγα να τον βλέπω και «κατάφερα» να πάω παρακάτω. Προσπάθησα!
Γνώρισα δυο νεαρούς που με έβαλαν στοίχημα αλλά κανένας δε το κέρδισε! Γνώρισα έναν ακόμα που με άφησε και χωρίς απαντήσεις για τον τρόπο που επέλεξε να το κάνει. Γνώρισα έναν βίαιο και φιλοχρήματο άτομο. Πληγώθηκα και συνέχισα να αδυνατίζω, να στερούμαι!
Πήρα ξανά κιλά
Κάποια στιγμή δεν άντεξα, τα πήρα όλα πίσω. Και με το παραπάνω γιατί πήρα πολλά κιλά. Από 52 στα 66. Γυμναστική, κούραση, γυμναστική, κούραση, ινστιτούτα αδυνατίσματος, προπονήσεις με miha (το μόνο που βοήθησε). Αλλά υπάρχουν και τα ξεσπάσματα.
Είναι στιγμές που νιώθω μόνη. Είναι στιγμές που τον ξαναβλέπω και νιώθω μόνη. Είναι στιγμές έντασης και άρνησης να στραφώ και πάλι στη μητέρα μου! Να την πληγώσω πάλι. Πάλι;;;; Πόσο να αντέξει; Πώς θα νιώσει όταν διαπιστώσει μετά που θα γυρίσει από τη δουλειά τα πρησμένα μου μάτια;
Γιατί με τιμωρώ έτσι;
Πώς να αντέξω όλο αυτό το βάρος ξανά και ξανά όταν κρύβομαι για να φάω; Σοκολατάκια, πατατάκια… Γιατί με τιμωρώ έτσι; Με τιμωρώ για την ανικανότητα να σταθώ στα πόδια μου και να ελέγχω τον εαυτό μου.
Κι όλα αυτά τη στιγμή που νιώθω μόνη και ερωτευμένη ακόμα. Ξέρω πως δε πρέπει να τον σκέφτομαι αλλά και εκείνος με κοιτά χωρίς όμως να ΜΕ αξίζει! Τι να κάνω που η καλύτερη μου φίλη μετά από χρόνια με άφησε επειδή δε μπόρεσε να αντέξει άλλο τη συναισθηματική φόρτιση και κατάσταση μου;
Πώς να αποφύγω μια καινούρια πίεση που έχω από ένα νεαρό που με φίλησε μια φορά και παρόλα αυτά εγώ νιώθω πως δε μπορώ να προχωρήσω σε κάτι παραπάνω μαζί του; Πώς θα βγει από όλο αυτό η μητέρα μου με όσο το δυνατόν μικρότερες πληγές;
Στο ερώτημα απαντά η Ψυχολόγος Σοφία Αντύπα
Αντιλαμβάνομαι πως νιώθετε εδώ και κάποια χρόνια οτι τιμωρήστε, πως δεν μπορείτε να σταθείτε στα πόδια σας, και πως δεν έχετε τον έλεγχο του εαυτού σας.
Ταλαιπωρήστε πολύ εδώ και καιρό με διατροφικές δυσκολίες. Οι σχέσεις σάς δυσκολεύουν και σάς αναστατώνουν, όπως και η αντιμετώπιση των συναισθημάτων σας.
Πώς θα βγείτε εσείς από όλο αυτό;
Για αυτό το λόγο και τρώτε με βουλιμία από ότι φαίνεται όπως το περιγράφετε. Το ερώτημα δεν είναι μόνο πώς θα βγει η μητέρα σας από όλο αυτό, αλλά πώς θα βγείτε εσείς πρώτα από όλο αυτό.
Όταν γίνει, αυτόματα θα βγει και η μητέρα σας. Νομίζω πως χρειάζεστε άμεσα τη βοήθεια ειδικού ψυχικής υγείας με τη μορφή της ψυχοθεραπείας ώστε να μην κάνετε και περαιτέρω κακό στον οργανισμό σας.
Μπορείτε να βρείτε και ομάδα υποστήριξης για ανθρώπους με διατροφικές δυσκολίες. Έτσι μόνο θα βοηθήσετε τον εαυτό σας αλλά και τη μητέρα σας συγχρόνως.
Σοφία Αντύπα
Ψυχολόγος
www.ipsychology.gr
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Γιορτές: Μάθε τα μεγαλύτερα «γλυκά» ψέματα που λες στον εαυτό σου
Εθισμός στο fast food: Γιατί δεν χορταίνουμε το πρόχειρο φαγητό;
Μοναχικότητα: Η διαφορά της από τη μοναξιά και οι λόγοι που την επιλέγουμε
