Σχέση μάνας – κόρης: Όταν η απόσταση μοιάζει σχεδόν αγεφύρωτη

24/10/2019
Ομάδα Σύνταξης
Οικογένεια, Ψυχολογία

Θέλω να ρωτήσω γιατί δεν νιώθω κάτι για τη μάνα μου. Είναι στη ζωή και μένει με τον μπαμπά μου. Απλά παντρεύτηκα μικρή και ποτέ δεν ήταν δίπλα μου.

Όχι ότι μαλώνουμε, ήταν στον κόσμο της. Δεν έχει γίνει κάτι σοβαρό, απλά δεν νιώθω όπως οι άλλες γυναίκες που έχουν το δέσιμο με τη μάνα τους.

Και τον τελευταίο καιρό όταν βρισκόμαστε από κοντά που είναι σπάνια, δεν μου βγαίνει να την πω «μάνα» ή «μαμά». Και θα ήθελα να μάθω το γιατί. Ενώ τον μπαμπά μου πάντα τον λέω έτσι, «μπαμπά».

Στο ερώτημα απαντά η Συμβουλευτική Ψυχολόγος Ίρις Κρέμερ

Η σχέση μητέρας – παιδιού δεν είναι αυταπόδεικτη λόγω συγγένειας εξ αίματος. Όλες οι σχέσεις για να δημιουργηθούν και να αναπτυχθούν χρειάζεται προσπάθεια και από τα δύο μέλη της. Έχοντας μια σχέση με τον σύζυγό σας νομίζω ότι είναι πιο εύκολο να κατανοήσετε τι θέλω να πω.

Γνωριστήκατε με τον σύζυγο και δώσατε, χρόνο, συναίσθημα, αγάπη, νοιάξιμο, ενδιαφέρον. Στηρίζετε ο ένας στον άλλον, χαίρεστε με τις χαρές σας και στεναχωριέστε με τις λύπες σας, του προσφέρετε και σας προσφέρει. Αυτό είναι μια σχέση που είναι ζωντανή, έχει παλμό, εξελίσσεται.

Ακούγεται ότι με τη μητέρα σας δεν βιώνετε κάτι παρόμοιο. Την περιγράφεται αδιάφορη και ότι είναι στον κόσμο της. Αν αυτό το νιώθετε από τα παιδικά σας χρόνια, ότι η μητέρα σας είναι απόμακρη, αποστασιοποιημένη, τότε αυτό σημαίνει ότι η σχέση σας δεν αναπτύχθηκε επί της ουσίας ποτέ.

Η λέξη «μαμά»

Όταν γεννιέται ένα μωρό, οι γονείς του είναι υπεύθυνοι να το φροντίσουν, να το αγαπήσουν και να το προστατεύσουν. Το παιδί είναι ένα πλήρως εξαρτημένο και άβουλο πλάσμα που αν οι γονείς του δε το φροντίσουν δε θα επιβιώσει. Οι γονείς μαθαίνουν στα παιδιά τα πάντα, από το πως να τρώνε και να περπατάνε μέχρι και πως να αγαπάνε.

Είναι πολύ βασικό αυτό να συμβεί από την πρώτη στιγμή της γέννησης ενός παιδιού που από τα πρώτα χάδια, φιλιά και φροντίδα των γονιών μαθαίνει τι είναι η αγάπη και φυσικά αυτό είναι σημαντικό να συνεχίσει να το εισπράττει ένα παιδί καθ’ όλη τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας για να μπορέσει να το απορροφήσει και να το νιώθει μέσα του βαθιά και ως ενήλικας στις δικιές του σχέσεις.

Αν δε νιώθετε να την αποκαλέσετε «μαμά» συμβαίνει γιατί ίσως να μην μπόρεσε ποτέ να αναπτυχθεί μια τόσο στενή και δεμένη σχέση μεταξύ σας ώστε να νιώθετε κοντά η μία στην άλλη και να θέλετε να μοιραστείτε πράγματα. Νιώθω ότι όλο αυτό εκτός από το ότι σας προκαλεί μεγάλη απορία, μάλλον σας λείπει και σας στεναχωρεί που δεν το νιώθετε και δε το ζείτε μαζί της.

Δεν είναι ποτέ αργά να χτίσετε μια σχέση με τη μητέρα σας

Δεν σας κρύβω ότι αναρωτιέμαι μήπως η μητέρα σας έχει κάποιο πρόβλημα ψυχικής υγείας (π.χ. κατάθλιψη) που την εμποδίζει να μπορεί να λειτουργεί όπως θα λειτουργούσε μια ψυχικά υγιής μητέρα. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο τότε συγχωρήστε την για την δυσκολία της και προσπαθήστε να είστε εσείς κοντά της και να αναπτύξετε μία σχέση μεταξύ σας.

Αν πάλι δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο και σας ενδιαφέρει να χτίσετε μια σχέση μαζί της, τότε η πρόταση μου είναι να συζητήσετε με το πατέρα σας, που μοιάζει να είστε πιο κοντά, τους πιθανούς λόγους που η μητέρα σας είναι αδιάφορη και αποστασιοποιημένη από εσάς και αφού πάρετε κάποια πληροφορία για το τι μπορεί να συμβαίνει, τότε πλησιάστε εκείνη και μιλήστε της ευθέως για την μεταξύ σας σχέση και τους λόγους που δεν είστε δεμένες.

Δεν είναι ποτέ αργά να χτίσετε μια σχέση με τη μητέρα σας εφόσον το επιθυμείτε. Και αν είστε θυμωμένη μαζί της να της το εκφράσετε. Να μοιραστείτε μαζί της κάθε τι που σας έχει πονέσει και να προσπαθήσετε μαζί να δείτε τι μπορείτε να κάνετε από εδώ και πέρα.

Ίρις Κρέμερ
Συμβουλευτική Ψυχολόγος
www.lifemade.gr
T.: 2130049125