Έχω ένα αγοράκι, 6,5 χρόνων, που εχθές έπιασα να ενοχλεί τον αδερφό του, 3,5 χρόνων, στα γεννητικά του όργανα λέγοντας του πως θέλει να τον αφήσει να τον δαγκώσει στο πουλάκι του.
Αφού εμφανίστηκα όταν το άκουσα, τον ρώτησα πώς του γεννήθηκε αυτή η ιδέα μου είπε πως «έτσι απλά». Στη συνέχεια του εξήγησα πως δεν είναι σωστό να πειράζει την περιοχή του εσώρουχου ούτε να τον πειράζουν και πως υπάρχει νόμος για αυτό, γιατί μπορεί να πληγωθεί κάποιος και πώς θα το πω στον πατέρα του και αυτός στην αστυνομία για να μάθουμε τι ακριβώς έγινε.
Είναι ενδείξεις για τη σεξουαλικότητα του;
Τότε μου είπε: «Μαμά δεν θα πάω εγώ φυλακή, ο φίλος μου ο Γιάννης μου έμαθε να κατεβάζουμε τα παντελόνια και τα εσώρουχα μας και δεν ήταν δίκη του ιδέα. Του είπα πως αν θέλει να χαϊδέψει το πουλάκι του είναι φυσιολογικό να το κάνει μόνος του στο δωμάτιο του και να μην επιτρέπει σε κανέναν άλλο ιδιαίτερα του ίδιου φίλου να τον ακουμπήσει ξανά εκεί».
Του είπα πως δεν είμαι θυμωμένη και πως να το συζητήσει με τον πατέρα του που έχει και εκείνος ίδια γεννητικά όργανα και θα του πει περισσότερα. Ο σύζυγος μου του μίλησε λίγο πιο άγρια αλλά ουσιαστικά το άφησε να περάσει. Η αλήθεια είναι πως ανησυχώ πολύ μήπως είναι ενδείξεις για τη σεξουαλικότητα του και πώς πρέπει να το αντιμετωπίσω.
Στο ερώτημά σας απάντησε η Αγγελική Καβαλλιεράτου, Ψυχολόγος – Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Καλησπέρα σας και σας ευχαριστούμε πολύ για το μήνυμά σας. Φαίνεται ότι είχατε μια αρκετά ενθαρρυντική αντιμετώπιση και αντίδραση. Θα πρότεινα να βρείτε και κάποια παιδικά βιβλία- παραμύθια που να αναφέρονται σε αυτά τα θέματα.
Έχουν έναν πιο ενημερωτικό χαρακτήρα και είναι γραμμένα με τρόπο που μπορούν να περάσουν σε μια παιδική ηλικία. Έπειτα να ενθαρρύνετε και τα δυο παιδιά σας να μπορούν να έρθουν να σας μιλήσουν και σε εσάς αλλά και στον μπαμπά τους για ό,τι τους απασχολήσει ή αν θέλουν να ρωτήσουν κάτι.
Ένα πείραγμα έχει πιο αθώο χαρακτήρα
Τέλος, απαντώντας και στη δική σας αγωνία είναι σημαντικό να σας αναφέρω πως σε αυτές τις ηλικίες δεν υπάρχει η συνείδηση γύρω από αυτά τα θέματα όπως σε έναν ενήλικα και ένα πείραγμα έχει πιο αθώο χαρακτήρα.
Άρα, για να φτάσουμε να μιλάμε για κάτι πιο σύνθετο χρειάζεται χρόνο και αφότου έχει γίνει μια προσπάθεια επεξήγησης ή ενημέρωσης από το σπίτι, ίσως και από το σχολείο και εξακολουθεί να υπάρχει κάτι που εκφράζει το παιδί άμεσα ή έμμεσα.
Για οτιδήποτε επιπλέον θελήσετε θα βρίσκομαι στη διάθεσή σας, καθώς είναι σημαντικό για ό,τι σας προβληματίζει ή σας ανησυχεί να πάρετε τη γνώμη κάποιου ειδικού σε ένα επίπεδο συμβουλευτικής.
Αγγελική Καβαλλιεράτου
Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας / Ψυχολόγος BSc
Κλινική & Κοινοτική Ψυχολόγος MSc
Ειδικευόμενη Συστημική Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια
Μετεκπαίδευση στην Παιδοψυχολογία και Ψυχολογία Εφήβων
www.aggelikikavallieratou.gr | 6983433267
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Έχω βαρεθεί να φωνάζω στα παιδιά μου! Πώς θα τα πείσω για τα βασικά;
Είμαστε σε διαδικασίες διαζυγίου: Ο γιος μου αδιαφορεί για μένα και πληγώνομαι
Το παιδί μου δεν έχει φίλους. Νομίζει ότι δεν τον θέλουν γιατί είναι μιγάς!
