Μάλλον αυτά που θα περιγράψω τα περνούν τα περισσότερα παιδιά της ηλικίας μου και λέγεται εφηβεία αλλά η αλήθεια είναι ότι θέλω κάποιος να μου το πει, το έχω ανάγκη. Και δεν εννοώ κάποια φίλη μου. Το έχω συζητήσει αρκετές φορές με φίλες μου αλλά δεν με έχει κάνει να νιώσω καλύτερα. Το πρόβλημα μου είναι ότι με νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι για εμένα.
Από πιο μικρή έλεγα ότι η υπερδύναμη που θέλω να έχω, είναι να διαβάζω τις σκέψεις των άλλων. Όμως το θέμα είναι με επηρεάζει υπερβολικά πολύ και ας μην ξέρω τι λένε για εμένα. Ας πούμε, θέλω πολύ να βγαίνω βόλτα με τις φίλες μου και να βγάζω φωτογραφίες για να τις ανεβάσουμε. Αλλά όταν φτάνει η ώρα να το κάνω, δεν μπορώ. Για παράδειγμα, είμαι αυτή στην παρέα που επιμένει πιο πολύ από όλες να βγαίνουμε το Σάββατο και εκεί που βγαίνω, υπάρχει κόσμος.
Το μυαλό μου θολώνει και ακούγονται φωνές
Αλλά όταν πάω να περάσω μπροστά από πολύ κόσμο, νιώθω το στομάχι μου να δένεται κόμπος, το μυαλό μου θολώνει και ακούγονται φωνές του τύπου «πώς είμαι έτσι», «τι φοράω», «γιατί είναι χάλια τα μαλλιά μου», «πώς περπατάω έτσι», «πώς μιλάω έτσι». Όλα αυτά για εμένα μοιάζουν αιώνας ακόμα και αν διαρκεί δεττερολεπτά για τους υπόλοιπους.
Και με το που περάσω από τον πολύ κόσμο τα οποία είναι παιδιά της ηλικίας μου που ξέρω, νιώθω πάλι καλά, όσο καλά δηλαδή μπορώ να νιώθω. Και το πρόβλημα μου είναι ότι θέλω να περάσω ξανά από εκείνο το σημείο αλλά όταν φτάνει η ώρα να το κάνω, στρίβω ασυνείδητα στο πρώτο στενό που θα βρω ώστε να μην περάσω από εκεί.
Και κάποιες μέρες μπορεί να βγω και να νιώθω τέλεια αλλά όταν γυρίσω το βράδυ σπίτι,που συνήθως θα είμαι μόνη ή θα θέλω να μείνω μόνη, παθαίνω κρίση πανικού και καταλήγω να κλαίω ώρες. Το χειρότερα από όλα αυτά είναι ότι έχω μάθει να το κρύβω καλά ή απλά να το ξεχνάω όλες τις υπόλοιπες ώρες . Έχω μια με δύο εβδομάδες να πάθω κάτι τέτοιο. Μπορεί να φταίει ότι δεν έχω βγει καθόλου αλλά αντί να νιώθω χαρά απλά δεν νιώθω τίποτα. Δεν στεναχωριέμαι αλλά ούτε χαίρομαι, τίποτα. Το απόλυτο τίποτα.
Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος – ψυχοθεραπευτής Μάριος Παππάς
Αγαπητή μου φίλη,
Αυτό που περιγράφεις δεν είναι ακριβώς εφηβεία. Πρόκειται ξεκάθαρα για κοινωνικό άγχος. Η εφηβεία παίζει φυσικά το ρόλο της σε αυτό, καθώς αποτελεί σύνηθες να αρχίζει αυτό να εκδηλώνεται κατά τα χρόνια της εφηβείας που προσπαθούμε να βρούμε μια ταυτότητα και η γνώμη των άλλων είναι καθοριστική για τη διαμόρφωσή της.
Αυτό που σε αγχώνει είναι ότι θα γίνεις αντικείμενο παρατήρησης και κριτικής από τους γύρω σου και κυρίως τους συμμαθητές σου εν προκειμένω. Το σημαντικό σε πρώτη φάση είναι να αναγνωρίσεις τι είναι αυτό που σε οδήγησε να εκδηλώνεις αυτά τα συμπτώματα του κοινωνικού άγχους. Υπήρξε κάποιο τραυματικό γεγονός που συνετέλεσε στο να είσαι τόσο ευάλωτη στην κριτική ή μήπως κάποιο μέλος της οικογένειας σου λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο και είναι μια συμπεριφορά που έχει περάσει και σε εσένα μέσω μάθησης;
Οι σκέψεις και το κοινωνικό άγχος
Ουσιαστικά οι σκέψεις που σε κατακλύζουν και θέλεις να αποφεύγεις να εκτίθεσαι στα βλέμματα των φίλων σου έχουν κατά βάση τον ίδιο πυρήνα και είναι του τύπου: «θα με κρίνουν», «είμαι χάλια» κλπ. Αυτές οι σκέψεις, με τη σειρά τους, σού πυροδοτούν το συναίσθημα του άγχους και της θλίψης που σε εσένα εκδηλώνεται και το βιώνεις και ξεκάθαρα με σωματικά συμπτώματα, όπως είναι ο κόμπος στο στομάχι και πιθανόν και άλλα.
Το άγχος σου είναι μάλλον τόσο μεγάλο που αυτό σε οδηγεί και στα ξεσπάσματα σε κλάματα και στις κρίσεις πανικού που αναφέρεις. Μετά από όλα αυτά όπως καταλαβαίνω έχεις υιοθετήσει μια συμπεριφορά να αποφεύγεις καταστάσεις, ώστε να μην έρχεσαι αντιμέτωπη με το άγχος αλλά ουσιαστικά αυτό είναι που επιτείνει τελικά το άγχος σου καθώς δεν έρχεσαι αντιμέτωπη με το πρόβλημα.
Η βοήθεια του ειδικού
Για αυτό και τις τελευταίες εβδομάδες νιώθεις επίπλαστα καλύτερα αλλά ουσιαστικά το άγχος είναι εκεί, αλλά κάτω από το χαλί, έτοιμο να επανεμφανιστεί με την πρώτη ευκαιρία. Ο πιο ενδεδειγμένος τρόπος για να αντιμετωπίσεις αυτό το κοινωνικό άγχος είναι με τη βοήθεια ενός ειδικού με γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία που είναι η κατάλληλη θεραπεία για αυτό το ζήτημα βάση ερευνών.
Με τη βοήθεια του ειδικού θα μπορέσεις να τροποποιήσεις αυτές σου τις δυσλειτουργικές σκέψεις που σου προκαλούν το άγχος και θα τις αντικαταστήσεις με πιο ρεαλιστικές, ενώ ταυτόχρονα θα τροποποιήσεις σε συνεργασία μαζί του και τις συμπεριφορές που εφαρμόζεις και ουσιαστικά συντηρούν το πρόβλημα. Με τις κατάλληλες τεχνικές και ασκήσεις χαλάρωσης τα αποτελέσματα που θα δεις σίγουρα θα είναι εντυπωσιακά. Για οποιαδήποτε διευκρίνιση είμαι στην διάθεση σου.
Μάριος Παππάς
Ψυχολόγος, Ψυχοθεραπευτής (Γνωσιακή – Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία)
Τηλέφωνο Επικοινωνίας:6946945826
E-mail:[email protected]
Διαβάστε σχετικά άρθρα:
Κοινωνικό άγχος: Διαταραχή που οδηγεί σε χρόνιο φόβο και αγωνία
Mην πιέζετε τους εφήβους να έρχονται μαζί σας σε διακοπές και επισκέψεις!
Υπάρχει συναισθηματική διαταραχή που προσελκύει τις αρνητικές σκέψεις;
