Ο Τσέζαρε Παβέζε (9 Σεπτεμβρίου 1908 – 27 Αυγούστου 1950) ήταν Ιταλός ποιητής, μυθιστοριογράφος, κριτικός λογοτεχνίας και μεταφραστής που συγκαταλέγεται στους σημαντικότερους συγγραφείς του 20ού αιώνα στη χώρα του.

Νεαρός έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αγγλική λογοτεχνία και ανέλαβε στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο, διατριβή για την ποίηση του Ουόλτ Ουίτμαν και μετέφρασε Αμερικανούς και Βρετανούς συγγραφείς, που ήταν νεοεμφανιζόμενοι στο ιταλικό κοινό.

Φανατικός αντιφασίστας, συνελήφθη το 1935 και καταδικάστηκε για κατοχή επιστολών από πολιτικό κρατούμενο. Μετά από μερικούς μήνες στη φυλακή, εστάλη εξόριστος στη Nότια Ιταλία (μια συνηθισμένη καταδίκη για ενόχους μικρών πολιτικών εγκλημάτων).

Προς το τέλος της ζωής του, επισκεπτόταν συχνά την περιοχή που γεννήθηκε, όπου έβρισκε μεγάλη παρηγοριά. Εντούτοις, ερωτική απογοήτευση και πολιτική απομυθοποίηση, τον οδήγησαν στην αυτοκτονία, από υπερβολική δόση βαρβιτουρικών.