«Σπουδάζω και μου λείπουν οι γονείς μου. Δεν αντέχω μόνη μου! Τι να κάνω;»

10/03/2020
Ομάδα Σύνταξης
Teens, Ψυχολογία

Σπουδάζω μόνη μου σε νησί, στην Κέρκυρα, μακριά από τους δικούς μου. Ενώ έχω παρέες και βγαίνω, μου λείπουν.

Και το κακό είναι πως τα ωράριά μας δεν συντονίζονται για να τους ακούσω. Κάθε τρεις και λίγο παίρνω το ΚΤΕΛ και πηγαίνω. Και δεν είμαστε και άνετα οικονομικά, αλλά δεν αντέχω μόνη μου. Μπορώ να βοηθηθώ κάπως;

Στο ερώτημά σας απάντησε η ψυχολόγος Λουκία Αποστολίδη

Είσαι ένα νέο κορίτσι που ξεκίνησες μια νέα ζωή μακριά από το σπίτι σου. Είναι λογικό μέσα σε μια καινούρια συνθήκη να δυσκολευθείς να προσαρμοστείς. Χρειάζεται να ρωτήσεις τον εαυτό σου, τι είναι αυτό που σου λείπει από τους δικούς σου;

Γιατί δεν μπορείτε να το καλύψετε κάποιες φορές μέσα από όμορφη συζήτηση στο τηλέφωνο ή και στο skype; Θεωρώ πως από πρακτικής πλευράς σχετικά με το οικονομικό, πάντα υπάρχει μια λύση. Για παράδειγμα αν η ανάγκη σου είναι τόσο μεγάλη να δεις τους δικούς σου, ακόμη και μια δουλειά να πιάσεις 2 φορές τη βδομάδα για ένα μεροκάματο που θα σου επιτρέπει να τους επισκέπτεσαι με το ΚΤΕΛ, σίγουρα θα σε ανακουφίσει.

Είσαι σε μια μεταβατική περίοδο αλλά απόλαυσέ το, όσο μπορείς!

Εάν η ανάγκη σου να τους βλέπεις έχει να κάνει με κάτι άλλο, όπως εάν θέλεις την προσοχή τους, τη φροντίδα τους, κάτι που δεν έχεις πάρει ή δεν έχεις πει, είναι καιρός να επιτρέψεις στον εαυτό σου να εκδηλώνεται και να εκφράζεται. Μπορείς να αρχίσεις να αυτοπαρατηρείσαι ώστε να γνωρίσεις καλύτερα τις σκέψεις σου και με τι συναισθήματα συνδυάζονται.

Συζήτησε τη δυσκολία με τους δικούς σου και σιγά σιγά όλα θα πάρουν ένα σχήμα και θα βρεθούν οι απαντήσεις που ψάχνεις. Είσαι σε μια μεταβατική περίοδο αλλά πρέπει να θυμάσαι πως είσαι σε μια νέα περίοδο σταδιακής αυτονόμησης, γνωριμίας και δεσίματος με νέα έτοιμα, ευκαιριών για εμπειρίες. Να την απολαύσεις αυτήν την περίοδο…!