Από μικρή ηλικία δεν είχα αποκτήσει ποτέ ισχυρούς δεσμούς φιλίας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να κλειστώ στον εαυτό μου και να νιώθω κατώτερη από άλλους, οι οποίοι ήταν αρκετά κοινωνικοί άνθρωποι.

Τον τελευταίο καιρό έχω ενταχθεί σε μια παρέα, αλλά παρατηρώ ότι με τα άτομα αυτά δεν έχουμε πολλά κοινά ενδιαφέροντα.

Νιώθω ότι δεν πρόκειται για μια αληθινή φιλία, αφού πολλές φορές διστάζω να εξωτερικεύσω τα συναισθήματα ή τις σκέψεις μου μπροστά τους.

Μήπως αυτή η παρέα δε μου προσφέρει απολύτως τίποτα;

Στο ερώτημα σας απάντησε η Σοφία Αντύπα, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια

Αγαπητή αναγνώστρια καλησπέρα, απ’ ότι καταλαβαίνω η δυσκολία σου στην απόκτηση ισχυρών δεσμών δεν είναι κάτι καινούργιο, όπως λες προϋπήρχε από τότε που ήσουν μικρή, το οποίο σημαίνει πως δεν είναι απαραίτητο ότι η παρέα σου αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να σου παρέχει την αληθινή φιλία, αλλά ίσως ότι είναι δύσκολο να δημιουργηθεί μια αυθεντική φιλία όταν διστάζεις εσύ τόσο πολύ να εξωτερικεύσεις τα συναισθήματα σου στους άλλους.

Είναι σημαντικό να δεις και να ανακαλύψεις τι είναι αυτό που σε κρατάει από το να δείχνεις τι πραγματικά αισθάνεσαι και να ανακαλύψεις τι φοβάσαι ότι μπορεί να συμβεί αν δείξεις τον πραγματικό σου χαρακτήρα.

Είναι απαραίτητο λοιπόν, να καταφέρεις να εμπιστευτείς τον εαυτό σου και να νιώσεις άνετα με τα συναισθήματα σου, ώστε να αισθανθούν και οι άλλοι την δυνατότητα να είναι πιο αυθεντικοί μαζί σου.

Η φιλία άλλωστε βασίζεται στην αμοιβαία ειλικρίνεια και στην εμπιστοσύνη. Και αυτό πάντα ξεκινάει απο την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας. Μόνο έτσι μπορείς να δεις αν μια φιλία είναι πραγματική.