Μοναξιά στα χρόνια του κορωνοϊού

Γράφει Η Ψυχοθεραπεύτρια Δήμητρα Φιλοπούλου

Η πραγματικότητα που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρη. 

Η δεύτερη καραντίνα ήταν σχεδόν μαθηματικά βέβαιο πως θα είναι σκληρότερη από την πρώτη – σε επίπεδο ψυχολογίας. Στα πρακτικά ζητήματα βρήκαμε πιο εύκολα τα πατήματα μας, είτε αυτά ήταν η χρήση μάσκας και η εφαρμογή των μέτρων προστασίας είτε η πραγματοποίηση αγορών μέσω διαδικτύου. Στο ψυχολογικό κομμάτι όμως τα βρήκαμε σκούρα. Στην πρώτη καραντίνα μας ένωσε η ένταση της απειλής του κορωνοϊού και η ανάγκη να κάνουμε κάτι συλλογικά σαν κοινωνία. Μπήκαμε στο κλίμα της καραντίνας με θέληση να «βάλουμε πλάτη» σαν κοινωνία, σαν ζευγάρι, σαν άτομο απέναντι στο άγνωστο, στον αόρατο κίνδυνο. 

Ακόμα και ζευγάρια που μπορεί να είχαν προβλήματα πριν, στην πρώτη καραντίνα ήρθαν κοντά. 

Η δεύτερη καραντίνα όμως είναι αλλιώς. Είμαστε κουρασμένοι, αντικειμενικά φοβισμένοι, απογοητευμένοι, και ίσως ματαιωμένοι που η πρώτη μας προσπάθεια και οι κόποι δεν είχαν το αποτέλεσμα που θα θέλαμε.  

  • Είναι οκ να μην είσαι οκ. Απαλλαγείτε από τις τύψεις που προκαλούν τα καλέσματα να το «δούμε θετικά» και να «κάνουμε την κρίση ευκαιρία». Το τελευταίο που χρειάζεται ο ψυχισμός μας αυτή τη στιγμή είναι οι ενοχές ότι κάτι κάνουμε εμείς λάθος και δεν είμαστε καλά. Είμαστε όλοι μαζί μέσα σε μία αντικειμενικά δύσκολη κατάσταση. Επέτρεψε στον εαυτό σου να νιώσει ότι δυσκολεύεται. 
  • Μίλα με κάποιον για αυτό. Με ένα φίλο, με ένα συγγενή, ακόμα και με έναν γνωστό. Πες ότι δυσκολεύεσαι. Ότι σε έχει επηρεάσει όλο αυτό. Ακόμα και αν δεν έχει τρόπο να σε βοηθήσει, ακόμα και αν είναι μακριά, το να μοιραστείς τη δυσκολία σου θα σε ανακουφίσει.  
  • Καλοσύνη στην καθημερινότητα – στο σούπερ μάρκετ, στον άνθρωπο που μας φέρνει τα ψώνια. Σε μία περίοδο που είμαστε όλοι τόσο πεινασμένοι για ανθρώπινη επαφή, ένα χαμόγελο (ναι, ακόμα και κάτω από τη μάσκα) στην κοπέλα στο ταμείο του σουπερ μάρκετ, μία ζεστή κουβέντα με το μανάβη, και ένα κέρασμα στον άνθρωπο που μας φέρνει τα ψώνια στο σπίτι θα προσφέρει πολλά. Μέσα στη δύσκολη και γκρινιάρικη καθημερινότητα, το να χαμογελάσεις σε έναν άνθρωπο, να του πεις κάτι ανθρώπινο και να απλώσεις το χέρι σου να του προσφέρεις κάτι, θα φτιάξει τόσο τη δική του μέρα, όσο και τη δική σου.
  • Προσπαθήστε να έχετε πρόγραμμα στην καθημερινότητα. Σηκωθείτε το πρωί, βγάλτε τις πιτζάμες και βάλτε ρούχα (άνετα μεν, αλλά ρούχα), χτενιστείτε και ετοιμαστείτε για την ημέρα σας. Αν σας κάνει να νιώθετε καλύτερα, βάλτε μέικ απ, ακόμα και αν δεν πάτε πουθενά.
  • Η δουλειά από το σπίτι μπορεί γρήγορα να γίνει (αν δεν έχει γίνει) μαύρη τρύπα για τον προσωπικό σας χώρο και χρόνο. Προγραμματίστε ώρες διαλειμμάτων και τηρήστε τις. Σηκωθείτε από το γραφείο, κάντε μία βόλτα γύρω από το τετράγωνο, πάρτε τον καφές σας από το μαγαζί αντί να τον παραγγείλετε. Αποφύγετε να τρώτε μπροστά από την οθόνη του υπολογιστή.
  • Τέλος, μπορεί όλα αυτά να φαίνονται μάταια, όμως δεν είναι. Ακόμα και αν δεν έχεις κάποιον στην οικογένεια σου που να κινδυνεύει, ακόμα και αν δεν ανήκεις στις ομάδες υψηλού κινδύνου. Με την στάση σου, με τη δουλειά από το σπίτι, με τη χρήση της μάσκας, με τον περιορισμό στο σπίτι, προστατεύεις κόσμο που δεν ξέρεις. Προστατεύεις τον γείτονα σου που είναι διαβητικός, την μητέρα σου που είναι μεγάλη και καταβεβλημένη, τον άγνωστο κύριο που είναι υπέρβαρος, τον πατέρα μου που έχει περάσει έμφραγμα και δεν θα αντέξει αν νοσήσει. Και για αυτό, εγώ προσωπικά σε ευχαριστώ, κι ας μη σε ξέρω.

Δήμητρα Φιλοπούλου

Ψυχοθεραπεύτρια MSc

Παπαδιαμάντη 7, Άνω Πατήσια

Τηλ.: 6956 297109

Facebook: facebook.com/dimitraefilopoulou

Article Image cover fromhttp://www.depositphotos.com/

 

 

Σχετικά άρθρα