Καλησπέρα, είμαι 19 χρονών και έχω ένα παιδάκι 3 χρονών. Στα 14 γνώρισα ένα αγόρι τα φτιάξαμε και στα 15 έμεινα έγκυος. Είμαστε 5 χρόνια μαζί και έχω κάνει πάρα πολύ υπομονή.
Είναι ζηλιάρης οξυθυμος νευρικός βρίζει και μιλάει πολύ απότομα και με υποβαθμίζει. Πιστεύω ότι δεν μου αξίζει. Δεν είμαστε σαν ζευγάρι δεν μιλάμε πολύ όλη μέρα και αν μιλήσουμε θα είναι πιο πολύ για να τσακωθούμε. Δεν φιλιομαστε, δεν αγκαλιαζόμαστε δεν υπάρχει τίποτα.
Γενικά δεν είμαι ερωτευμένη και δεν μπορώ να μείνω για πάντα σε μια σχέση που δεν θα είμαι ερωτευμένη και θα είμαι δυστυχισμένη. Θέλω να κάνω πράγματα, ακόμα είμαι μικρή και το παιδί δεν με πάει πίσω αλλά εκείνος. Θέλω να του πω να χωρίσουμε αλλά δεν ξέρω. Φοβάμαι πως θα το πάρει, φοβάμαι την αντίδραση του. Φοβάμαι μήπως πάρει το παιδί ή μήπως δεν το δεχτεί και μου πει ότι όχι δεν θα χωρίσουμε.Έχει παθολογική ζήλια. Τον ενοχλούν όλα τα ρούχα μου, δεν με αφήνει να βάφομαι δεν με αφήνει να βγω μια βόλτα με τις φίλες μου ή τις ξαδέλφες μου, νιώθω εγκλωβισμένη.
Τι να κάνω; ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας.
Στο ερώτημα σας απάντησε η Ασημίνα Κουλουκούρη, Κλινική Ψυχολόγος
Αγαπητή αναγνώστρια,
Συμφωνώ μαζί σας σε πρώτη ανάγνωση, αν και δεν γνωρίζω την άλλη πλευρά. Καλό θα ήταν να δείτε έναν ειδικό γιατί δεν είναι μόνο θέμα έρωτα όταν υπάρχει ένα παιδί. Κανονικά θα έπρεπε να έχετε πάει από τα πρώτα σημάδια μαζί για να λύσετε τα θέματα σας. Δοκιμάστε τώρα, έστω και αν δεν θέλει. Αν δεν συνεργάζεται μιλήστε με έναν δικηγόρο πρώτα για να ξέρετε τα δικαιώματα σας και πως αντιμετωπίζει το παιδί.
Δεν ακούω τους γονείς σας καθόλου στην ιστορία γιατί άραγε; Δε μπορώ να ξέρω αν είναι ζηλιάρης ή αν εσείς θέλετε να βγαίνετε όπως όταν ήσασταν ελεύθερη. Κάποια πράγματα αλλάζουν όταν κάνουμε οικογένεια αλλα πάλι αυτο είναι μια απλή συμβίωσή. Ίσως είναι καλύτερα να το δείτε με έναν ειδικό πιο συγκεκριμένα τι θα κάνετε από δω και πέρα και το κατά, πόσο υπάρχει ενδεχόμενο βίας ή απαγωγής, γιατί και το παιδί ήρθε απρόβλεπτα, άρα δεν πήρατε πιθανόν κάποια προφύλαξη και έχετε αργήσει λίγο να δείτε ότι η σχέση έχει θέματα.
Το να κάνετε υπομονή απλά δεν βοηθάει ποτέ. Χρειάζεται να δουλέψετε με τον εαυτό σας για να προσφέρετε σε σας και στο παιδί σας μια υγιή μαμά και μελλοντική γυναίκα γιατί είστε ακόμα μικρή σε ηλικία και έχετε πολλά να ζήσετε. Προφυλαχτειτε πάρτε πληροφορίες από ειδικούς πρώτα και μετά σε σωστες συνθηκες ανακοινώστε οτιδήποτε αν φοβάστε.
Ασημίνα Κουλουκούρη
Κλινική Ψυχολόγος Ψυχοθεραπεύτρια
