<p style="text-align: justify;"><strong>Και πόσοι από τους "ελεύθερους" επιλέγουν πραγματικά να είναι ελεύθεροι και ζιυν ευτυχισμένοι με την επιλογή τους;; Οι άνθρωποι είναι ακόμα αρκετά δύσπιστοι στην επιλογή της εργένικης ζωής"</strong><strong> Πολλοί πιστεύουν πως όποιοι επιλέγουν να μην παντρευτούν ή να δημιουργήσουν μια μακροχρόνια σοβαρή σχέση είναι και δυστυχισμένοι. Αληθεύει άραγε αυτή η πεποίθηση; </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong></strong><strong>Ένας τρόπος να προσεγγίσουμε το ζήτημα είναι να εξετάσουμε τα αποτελέσματα της έρευνας.Μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε εθνικό επίπεδο στις ΗΠΑ έρχεται να ανατρέψει τα δεδομένα. Η έρευνα πραγματοποιήθηε σε μη δεσμευμένους ανθρώπους. </strong><strong>Στην ερώτηση, αν ήθελαν να παντρευτούν, μόνο το 46% είπε ναι, σίγουρα. Το 25% των ερωτηθέντων είπε όχι. Ενώ ένα άλλο 29% είπε ότι δεν ήταν σίγουροι.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Γράφει η κοινωνική ψυχολόγος <strong>Bella DePaulo, Ph.D</strong><br /><br />Μεταξύ των ελεύθερων ανθρώπων που είχαν κάνει ένα γάμο στο παρελθόν, περίπου το 46% επιλέγουν να μείνουν μόνοι. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι πόσοι άνθρωποι θα επέλεγαν να είναι μόνοι, αν οι ελεύθεροι δεν ήταν στόχοι στερεοτύπων και διακρίσεων. Αν η κοινωνία θεωρούσε τους ελεύθερους ανθρώπους ίσους με τους υπόλοιπους, πόσοι άνθρωποι θα επέλεγαν να μείνουν μόνοι;</p>
<p style="text-align: justify;">Μπορεί να θέλουμε να πιστεύουμε ότι οι πολίτες του 21ου αιώνα στην Αμερική και σε όλο τον κόσμο, είναι συνειδητοποιημένοι στις επιλογές τους αλλά δυστυχώς υπάρχει κοινωνικό κόστος όταν κάποιος επιλέγει την ελευθερία του ως στάση ζωής. Για παράδειγμα σε μια εργασία που έκανα με την συνεργάτιδά μου θεραπεύτρια Wendy Morris, διαπιστώσαμε ότι όταν οι παντρεμένοι άνθρωποι λένε ότι είναι ευτυχισμένοι, οι άλλοι τους πιστεύουν αμέσως. Αλλά όταν οι αδέσμευτοι αναφέρουν το ίδιο πράγμα, οι άλλοι δεν τους πιστεύουν. Νομίζουν ότι οι ελεύθεροι άνθρωποι υπερβάλλουν και υποκρίνονται. </p>
<p style="text-align: justify;">Μια έρευνα τριών Ισραηλινών ερευνητών (Slonin, Gur-Yaish, &amp; Katz, 2010) έδειξε ότι εκφράζουμε πιο συχνά θυμό προς τους ελεύθερους ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν τη ζωή τους συγκριτικά με όσους δηλώνουν ότι επιθυμούν τη δέσμευση. Θεωρούμε ότι οι singles είναι μοναχικοι, αντικοινωνικοί και λιγότερο θερμοί άνθρωποι. </p>
<p style="text-align: justify;">Νομίζω όμως, πως σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι που όχι μόνο επιλέγουν να είναι μόνοι, αλλά και που το επιλέγουν συνειδητά και νιώθουν καλά με την επιλογή τους αυτή. Και θεωρώ ότι θα ήταν καλό να αποδεχόμαστε και την εναλλακτική της πιο μοναχικής ζωής που φαίνεται να αγνοούμε μέσα στην αγωνιώδη αναζήτηση του ιδανικού ερωτικού συντρόφου. Πρέπει να γίνει αποδεκτό πια, πως εμείς είμαστε αυτοί που καθορίζουμε την προσωπική μας ευτυχία και πολλές φορές η ευτυχία αυτή δε συναύδει με την κοινή άποψη πως μονάχα ένας καλός γάμος ή μια μακροχρόνια σχέση μπορεί να μας ολοκληρώσει. Μην απολογήστε λοιπόν για τις μοναχικες σας διαθέσεις αν αυτές είναι συνηδειτές και σας προσφέρουν ικανοποίηση. </p>