Το δικό σας ερώτημα: Ήμασταν φίλες από το Λύκειο και πλέον δεν μιλάμε. Πώς να επαναφέρω τη φιλία μας, όταν πλέον δε νοιάζεται πραγματικά για εμένα;

Είμαι 26 χρονών και τον περασμένο Σεπτέμβριο “χώρισα” από τη μια από τις δύο κολλητές μου. Συνέβη μια παρεξήγηση της οποίας ο λόγος για μένα δεν ήταν σοβαρός. Κάθε άλλο θα έλεγα, ο λόγος (ο οποίος δεν ήταν ένας αλλά πολλοί μικροί λόγοι μαζί), πιο πολύ σαν πρόφαση μου φαινόταν! Αναφέροντάς μου, λοιπόν, τους λόγους αυτούς με τους οποίους είχε παρεξηγηθεί, ο τόνος της ήταν ιδιαίτερα προσβλητικός και ειρωνικός! Αν και άνθρωπος που συγχωρώ εύκολα, δεν μπορούσα να πιστέψω αυτά που μου έλεγε και συνειδητοποιοντας το ποσό λάθος έκανε υπερασπίστηκα τον εαυτό μου και διαπληκτιστηκαμε. Έκτοτε, <<τα σπάσαμε >> και δε τα ξαναβρηκαμε.

Η άλλη μας κολλητή δεν πήρε θέση και διατήρησε ουδέτερη στάση (αν και ήταν πιο κοντά με την άλλη κοπέλα) . Όμως σιγά σιγά άρχισε κι αυτή να απομακρύνεται..δήθεν η πολύωρη και πιεστική εργασία της δεν της άφηνε χρόνο για να μπορούμε να βρισκόμαστε. Έτσι κατάλαβα ότι την χάνω κι αυτή.

Σε αυτή τη παρέα είχα επενδύσει πολύ από τον λύκειο κιόλας που δεθήκαμε έως και σήμερα, και ιδιαίτερα το περσινό καλοκαίρι όπου χώρισα με την επί πέντε χρόνια σχέση μου, γεγονός πολύ οδυνηρό για μένα. Η παρέα αυτή ήταν η διέξοδος μου, μου έφερνε χαρά, ελπίδα και αισιοδοξία! Η ζωή φαινόταν υπέροχη όσο αναλογιζόμουν ότι, όσο έχω εκείνες μπορώ να κάνω τα πάντα! Με ήξεραν από την καλή και από την ανάποδη…ή τουλάχιστον έτσι πίστευα μέχρι που η μία αμφέβαλλε χωρίς δισταγμό για το ποιόν μου.

Τώρα που πια δεν τις έχω (για τη μια ίσως καλύτερα γιατί αποδείχτηκε αρκετά τοξικος χαρακτηρας) με κατακλύζουν συναισθήματα βαθιάς μοναξιάς, απογοήτευσης κι άγχους για τον μέλλον μου. Δεν αισθάνομαι πια ότι “ανήκω ” σε μια παρέα όπως όλοι οι νέοι της ηλικίας μου και με θλίβει. Το να βρω καινούριες παρέες έχω διαπιστώσει ότι είναι δύσκολο σε αυτήν την ηλικία καθώς όλοι έχουν τον στενό κύκλο τους και κανείς δεν ανοίγεται σε μια νέα στενή φιλία με κάποιον άλλον. Δε ξερω τι να κάνω γι αυτό.  Πως να διώξω όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα που έχω; Πως να ζήσω ξανά αισιόδοξα νιώθοντας πλήρης άτομο, όταν το κομμάτι της στενής φιλίας είναι κενό; Πως να επαναφέρω τη φιλία στη παρέα αυτή, όταν το ένα μέλος της δε νοιάζεται πραγματικά για μενα; Αξίζει πλέον, άραγε; Πως να προχωρήσω παρακάτω και να ξανανιώσω όπως ένιωθα παλιά..ο καλός, χαρούμενος και αισιόδοξος εαυτός μου;

Στο ερώτημα σας απάντησε η ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Κλαίρη Τρούλου

Πολλά τα ερωτήματα, πολλά συναισθήματα … …

Είναι δύσκολο αυτό που βιώνεις κανείς δεν μπορεί να το αμφισβητήσει….. όμως ….

Θέλω να θυμάσαι ότι όλα έχουν να κάνουν με τον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύουμε τα γεγονότα και τις καταστάσεις γύρω μας ..

Αν το δεις ως κάτι καταστροφικό και αρχίσεις τις μαύρες σκέψεις και σκέφτεσαι το μέλλον κενό και αδιάφορο και μαύρο, τότε και το συναίσθημα που θα σε κατακλύσει θα είναι αρνητικό και θα πέφτεις σε πολλές παγίδες και θα πληγώνεσαι συνεχώς.

Στην πραγματικότητα θα περάσεις μια περίοδο πένθους και αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό. Πιθανόν Θα νιώσεις θλίψη, πόνο, θυμό, άγχος, ενοχές, θα κατηγορήσεις τον εαυτό σου για το αν υπήρξες καλός φίλος ή θα αναρωτηθείς που μπορεί να ευθύνεσαι ..

Για να τα καταφέρεις και να επιβιώσεις από όλο αυτό, πρώτον χρειάζεται ΑΠΟΔΟΧΗ  ..και δεύτερον πρέπει να είσαι επιεικής με τον εαυτό σου, μίλησε στον εαυτό σου όπως θα μιλούσες σε ένα φίλο, μην κατηγορείς μόνο εσένα, άκουσε τον εαυτό σου σε οτιδήποτε νιώθει και σκέφτεται .

Θα πας παρακάτω .. τη στιγμή που νομίζεις πως όλα τελειώνουν, είναι η στιγμή που όλα ξεκινούν ..

Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να το βιώσει όλο αυτό και να πας παρακάτω .

Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να μαζέψει τα κομμάτια του και να ξανανιώσει πλήρες άτομο .

Δώσε χρόνο στα συναισθήματα που θα σε πλημμυρίσουν ..

Βρες ενδιαφέροντα πράγματα που σου αρέσουν και σε γεμίζουν και θα σε κάνουν να νιώθεις πλήρες άτομο .

Πίστεψε στον εαυτό σου και στις δυνατότητες σου σαν άνθρωπος, σαν φίλη, σαν σύντροφος.

Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός. Θα νομίζεις ότι δεν θα βρεις ξανά φίλους αλλά θα έρθουν και θα περάσουν πολλοί από τη ζωή σου. Μπορεί να μην γίνει αύριο αλλά να έχεις υπομονή. Ο καλύτερος σου φίλος είναι ο εαυτός σου, πρέπει να τον φροντίζεις και να τον προσεχείς ..

Λογικά θα έχεις χάσει και την εμπιστοσύνη σου, έχοντας φόβο μήπως ξανά πληγωθείς και μπορεί να αποφεύγεις και να χάνεις ανθρώπους που έρχονται από εδώ και πέρα στη ζωή σου. Μιας και θα ξέρεις ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί, θα είσαι σε επαφή με τον εαυτό σου να το αντιλαμβάνεσαι και να το διορθώνεις .

Θα κατηγορείς τον εαυτό σου και θα νιώθεις ότι δεν ανήκεις κάπου .. Ανήκεις όμως … ανήκεις σε ένα κόσμο που κάποιος ή κάποια θα σε χρειάζεται περισσότερο ή θα καταλάβει την πραγματική σου αξία και θα σε αγαπήσει γι αυτό που είσαι .. ίσως αυτή η φιλία να ήταν όντως τοξική .. και να ήταν μια φιλία που ήταν του λυκείου και αναγκαστικά ήσασταν φίλες από παλιά, όχι από επιλογή. Τώρα που έχεις την επιλογή,  που έχεις  ωριμάσει, που ξέρεις τι θέλεις και τι ζητάς θα αναζητήσεις και θα βρεθεί στο δρόμο σου ο κατάλληλος άνθρωπος-φίλος/η . .Θα αποκτήσεις φίλους από επιλογή όχι από ανάγκη . .

Αν εσυ έχεις κάνει το δικό σου κομμάτι, έχεις εκφράσει τα συναισθήματα σου, έχεις εκφράσει τις σκεψεις σου και έχεις διεκδικήσει την φιλία αυτή και έχεις κάνει τις προσπάθειες σου .. είναι κρίμα να πέφτεις σε φαύλους κύκλους. Θα πηγαίνεις μέχρι εκεί που νιώθεις ότι δεν χάνεις τον εαυτό σου ..

Ακόμη και αν τα βρείτε, επίσης κάτι που θέλω να θυμάσαι και είναι πολύ σημαντικό είναι να βάλεις τα όρια σου, να εκφραστείς και να διεκδικείς αν κάτι επιθυμείς ή αν κάτι δεν σου αρέσει . Να εκφράζεσαι, να μην σταματάς να αγαπάς τον εαυτό σου και να ξέρεις τα ορια σου . .

Μίλα στην οικογένεια σου, σε έναν άνθρωπο που εμπιστεύεσαι,  μοιράσου όσα νιώθεις .. ίσως ένα συγγενικό πρόσωπο γίνει προς το παρόν ο/η φίλος/η σου . .

Ωστόσο αν δεις να σε κατακλύζουν αρνητικά συναισθήματα και νιώθεις να χάνεις τον εαυτό σου και αντιληφθείς ότι έχεις πέσει σε βαθειά θλίψη, μην διστάσεις να αναζητήσεις κάποιον ειδικό με τον οποίο θα μπορέσετε μαζί να ενδυναμώσετε τον εαυτό σου για να προχωρήσεις παρακάτω.

Να σαι καλά. Εύχομαι τα καλύτερα ..

Κλαίρη Τρούλου 
Πτυχιούχος Ψυχολόγιας Πανεπιστημίου Αθηνών
Ειδικευθήσα στη Γνωσιακή – Συμπεριφορική ψυχοθεραπεία(CBT)
[email protected]
Instagram: psychologist_troulou.klairi

Article Image cover fromhttp://www.depositphotos.com/

Διαβάστε σχετικά άρθρα

«Ήμαστε φίλες για 15 χρόνια και πλέον δεν μιλάμε! ΓΙΑΤΙ;»

Σχετικά άρθρα