“Καλησπέρα σας είμαι 25 ετών. Είμαι σε σχέση με ένα παιδί 2,5 χρόνια και ξαφνικά έρχεται η στιγμή να μπει φαντάρος. Μία εβδομάδα πριν μπει μου έλεγε ότι θέλει να αρραβωνιαστούμε γιατί έχει ανασφάλειες κι εγώ του έλεγα όχι μέχρι να τελειώσω την σχολή μου (σε έναν χρόνο την τελειώνω). Με τα πολλά έρχομαι Αθήνα και αρχίζει να με πιέζει ακόμα πιο πολύ για τον αρραβώνα και εν τελεί ζήτησε να κάνουμε ένα διάλειμμα μέχρι να απολυθεί (5 μηνών!)… Με το που μπήκε φαντάρος δεν θέλει να έχει καμία επαφή μαζί μου, μίλησα χθες μαζί του και ξαφνικά βλέπει πρόβλημα επικοινωνίας στην σχέση μας, πράγμα που δεν έχει ξανά αναφερθεί 2,5 χρόνια τώρα. Πραγματικά πάω να τρελαθώ!”

Στο ερώτημα σας απάντησε ο Ιωάννης Νίκου, Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Συνθετικός  Ψυχοθεραπευτής

Αγαπητή Αναγνώστρια,

Διαβάζοντας προσεκτικά όσα αναφέρεις για το θέμα που αντιμετωπίζεις, φαίνεται πως στην περίπτωση του συντρόφου σου παρατηρούμε μια απότομη αλλαγή στην συμπεριφορά του. Σε πρώτο χρόνο, θα μπορούσε κάποιος να πεί πως ευθύνεται ο στρατός για αυτή την αλλαγή, όμως η θητεία δεν είναι η αιτία για την εκδήλωση αυτής της συμπεριφοράς. Ίσως η θητεία του στο στρατό να αποτελεί αφορμή προκειμένου μέσω της αποστασιοποιημένης του συμπεριφοράς να δικαιολογηθούν τα συναισθήματα που δεν συνειδητοποιεί και πολύ πιθανόν δεν μπορεί ή δεν γνωρίζει να τα διαχειριστεί.

Με άλλα λόγια, η στρατιωτική θητεία αποτελεί κομβικό γεγονός στην ζωή ενός άνδρα και καλώς ή κακώς δύναται πολλές φορές να επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό την μέχρι πρόσφατα γνωστή συμπεριφορά του. Ο κάθε ένας υποψήφιος φαντάρος, καλείται μέσα σε μια νύχτα να διαφοροποιήσει την καθημερινότητα του και να βρεθεί σε ένα άγνωστο περιβάλλον με ότι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Ο σύντροφος σου λοιπόν όπως και κάθε άλλος στρατιώτης πρέπει να διαχειριστεί την νέα αυτή κατάσταση, η οποία μπορεί να του προκαλεί έντονο στρες καθώς και άλλα δύσκολα και ίσως πρωτόγνωρα συναισθήματα. 

Παρόλα αυτά και με δεδομένο ότι οι συνθήκες είναι σχεδόν αντίστοιχες σε όλους τους στρατευμένους, εντούτοις η αντιμετώπιση των συνθηκών καθώς και των συναισθημάτων που πηγάζουν διαφοροποιούνται ανάλογα με το ποιος είναι αυτός που τις αντιμετωπίζει και πώς έχει μάθει (εκπαίδευση-εμπειρίες)  να ανταπεξέρχεται σε τέτοιες καταστάσεις στο παρελθόν. 

Βλέποντας τώρα την δική σου θέση, είναι πολύ λογικό να είσαι μπερδεμένη. Είναι εξαιρετικά στενάχωρο να διαχειριστείς την σχέση σου με έναν άνθρωπο που από την μια μεριά ζητά να δεσμευθεί μαζί σου και από την άλλη θέλει να διακόψει διότι δεν μπορείτε (όπως λέει) να επικοινωνήσετε πια. Επειδή λοιπόν όπως καταλαβαίνω, δεν υπάρχει η δυνατότητα για μια δια ζώσης επικοινωνία με στόχο την αποσαφήνιση των αναγκών και επιθυμιών σας από την σχέση σας, θα πρότεινα αρχικά να κοιτάξεις να φροντίσεις τον εαυτό σου και τις επιλεγμένες σου υποχρεώσεις (σχολή-πτυχίο). Επίσης, μπορείς αν θέλεις να εκφράσεις στον σύντροφο σου τα συναισθήματα που έχεις για εκείνον βάζοντας παράλληλα όριο στην αλληλεπίδραση και την επικοινωνία σας εφόσον εκείνος επιθυμεί να αποστασιοποιηθεί. Άλλωστε, όσο και αν προσπαθούμε να αλλάξουμε τους άλλους το μόνο που μπορούμε να αλλάξουμε είναι μόνο τον εαυτό μας. 

Ιωάννης Νίκου

Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας

Συνθετικός Ψυχοθεραπευτής

Μέλος BACP

Ευρυδάμαντος 33, 11745 Αθήνα

Τηλ : 2130 456530

Διαβάστε σχετικά άρθρα

Το αγόρι μου πάει φαντάρος: Πώς θα αντέξει η σχέση;

Article Image cover fromhttp://www.depositphotos.com/