Ο Στέφανος Ντούσκος κατακτά τη πρώτη θέση στους Ολυμπιακούς του Τόκιο 2020: Οι στερήσεις των παιδικών του χρόνων και τα σημάδια που από νωρίς έδειχναν έναν γεννημένο πρωταθλητή

Χθες στις 30 Ιουλίου του 2021, ο Στέφανος Ντούσκος έκανε όλη την Ελλάδα υπερήφανη, αφού έφερε την πρώτη μας νίκη στους Ολυμπιακού Αγώνες του Τόκιο 2020. Η νίκη αυτή δεν ήταν όμως μια απλή νίκη, είχε χρώμα χρυσό κάνοντας τον 24χρονο αθλητή τον πρώτο Έλληνα που κατακτά χρυσό μετάλλιο στο άθλημα της κωπηλασίας.

Στις πρώτες δηλώσεις του μετά τη νίκη του, ο Στέφανος Ντούσκος είπε: «Δεν μπορώ να το πιστέψω! Δεν το πιστεύω! Αλήθεια… δεν το πιστεύω! Η καλύτερη κούρσα της καριέρας μου. Με βοήθησε ο καιρός. Ένιωθα πολύ καλά στην κούρσα. Ο προπονητής μου είπε πως θα είμαι μέσα στα μετάλλια, πριν πάρω θέση στη γραμμή της εκκίνησης. Έκανα μια αλλαγή μέσα στην κούρσα, στα 1.000 μέτρα και δεν πίστευα ότι θα αντέξω.

Στα τελευταία 500 μέτρα έλεγα Θεέ μου βοήθησέ με. Κράτα λίγο ακόμη. Στα 100 τελευταία μέτρα, είπα… δεν το χάνω!»

Ο ίδιος αφιέρωσε το χρυσό αυτό μετάλλιο, στην οικογένεια τους στα Γιάννενα που τον στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια, στους προπονητές του, καθώς και στη κοπέλα του Ευαγγελία, η οποία μετά τη νίκη του αγαπημένου της ανέβασε τα εξής λόγια στον προσωπικό της λογαριασμό στο instagram:

«Κοιτάω ώρες αυτήν την φωτογραφία κι όμως δεν θα έχω ποτέ αρκετά λόγια για να περιγράψω το πως νιώθω.
Γιατί δεν είναι θαύμα ούτε ευκαιρία ούτε τύχη όπως θα έλεγαν κάποιοι είναι σκληρή δουλειά , θέληση και κουράγιο.
Και μιλάω για αυτή την θέληση που όσες φορές και αν πέσεις θα σηκωθείς γιατί ξέρεις πως μια μέρα θα τα καταφέρεις και ήρθε η μέρα. Το μόνο που θα άλλαζα θα ήταν να μπορούσα να είμαι εκεί για να σου κάνω την μεγαλύτερη αγκαλιά του κόσμου και ας μην ήταν αρκετή.
Είσαι στην κορυφή του κόσμου και παραμένεις ο ίδιος άνθρωπος.

Ποια ήταν η τελική κατάταξη;

1. Σ. Ντούσκος Ελλάδα 6:40.45
2. Χ. Μπορτς Νορβηγία 6:41.66
3. Ντ. Μάρτιν Κροατία 6:42.58
4. Σ. Σ. Νίλσεν Δανία 6:42.73
5. Αλ. Βιαζόβκιν ΡΟΕ 6:49.09
6. Μ. Γκρισκόνις Λιθουανία 5:10.88

Οι στερήσεις των παιδικών του χρόνων και τα σημάδια που από νωρίς έδειχναν έναν γεννημένο πρωταθλητή

Πάμε όμως να τα πάρουμε λίγο από την αρχή, ο Στέφανος Ντούσκος γεννήθηκε στις 29 Μαρτίου του 1997 στα Γιάννενα, με ύψος 1.87, ο Στέφανος ασχολήθηκε από νωρίς με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα με τον στίβο, παρόλο που τα Γιάννενα είναι μια πόλη που έχει παράδοση στην κωπηλασία.

Τα χρόνια περνούσαν και έτσι το αστέρι του μικρού τότε Στέφανου έλαμψε, αφού η επίσκεψη κάποιων προπονητών στο σχολείο όπου αναζητούσαν υποψήφιους αθλητές, του κίνησε την περιέργεια και πήγε για δοκιμαστικό στην κωπηλασία. Στην αρχή συνδύαζε και τα δύο αθλήματα, όμως στην συνέχεια η κωπηλασία τον κέρδισε και τον κράτησε σφιχτά στην αγκαλιά της.

Μέσα σε πολύ λίγα χρόνια και συγκεκριμένα το 2014, ο Στέφανος βρίσκεται στην Εθνική ομάδα, ενώ το 2015 καταλαμβάνει την 3η θέση στο παγκόσμιο πρωτάθλημα Κ23 μαζί με τον Πέτρου. Ήταν η πρώτη διεθνής συμμετοχή του συγκεκριμένου πληρώματος σε διεθνή διοργάνωση, αλλά αυτό δεν τους εμπόδισε από το να διακριθούν.

Τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιά είχε την πρώτη μεγάλη κακοτυχία, αφού έμεινε έξω από το νερό για κάποιες εβδομάδες όταν υπέστη ράγισμα στο χέρι. Λίγους μήνες αργότερα αναρρώνει και παίρνει μέρος στο τετράκωπο (μαζί με Σπύρο Γιάνναρο, Γιάννη Πέτρου και Παναγιώτη Μαγδανή). Οι συγκεκριμένοι αγώνες ήταν πολύ σημαντική για την τότε ομάδα, αφού θα έδιναν την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς του Ρίο. Εκεί πήραμε την 4η θέση, όμως ένα σκάνδαλο της Ρωσικής ομάδας για ντόμπινγκ έφερε τον αποκλεισμό τους και εμάς στην 3η θέση του βάθρου άρα και στους Ολυμπιακούς της Βραζιλίας.

Επιστρέφοντας από τους Ολυμπιακούς και έχοντας κερδίσει την 6η θέση, βρίσκεται μπροστά σε μια μεγάλη δυσκολία. Ένας ένας από τους συμμετέχοντες της ομάδας του εγκατέλειπαν το άθλημα λόγω δυσκολιών. Ο ίδιος όντας 1,87 ύψος και 80 κιλά αγωνιζόταν στην κατηγορία ελαφρή σκιφ. «Ο κόσμος μπορεί να βλέπει την τελική εικόνα, αλλά δεν μπορεί να αντιληφθεί τις θυσίες που έκανα εγώ για να μείνω εντός ορίου. Δεν έτρωγα μεσημέρια, δεν έτρωγα το βράδυ. Μασούσα παγάκια και τσίχλες, για να ξεχάσω την πείνα μου. Δοκίμασα τον εαυτό μου, σωματικά και ψυχολογικά. Πάντα υπήρχε το ρίσκο να προκαλέσω ζημιά στον οργανισμό μου».

Έτσι λοιπόν παίρνει μεταγραφή στο βαρύ σκιφ. Όταν ήρθε η πρώτη καραντίνα, όπως όλοι οι αθλητές έτσι και ο ίδιος δεν μπορούσε να κάνει τις προπονήσει που έπρεπε και έτσι έμεινε εκτός νερού. Το μόνο που μπορούσε να κάνει ήταν να προμηθευτεί από την Ομοσπονδία τα βασικά εργαλεία και να κάνει προπονήσεις στο σπίτι. Έτσι κατάφερε να διορθώσει πολλές τεχνικές ατέλειες που μέχρι πριν δεν είχε τον χρόνο. Στο δεύτερο lockdown ήταν προετοιμασμένος, αφού μαζί με την υπόλοιπη ομάδα κλείστηκαν στο κωπηλατικό κέντρο του Σχοινιά δουλεύοντας νυχθημερόν.

Τον Οκτώβριο του 2020 κατέκτησε την 5η θέση στο Ευρωπαϊκό ανδρών, ενώ τον Απριλίου του 2021 πήγε στο Βαρέζε της Ιταλίας και κέρδισε την Ολυμπιακή πρόκριση για το Τόκιο.

Οι διακρίσεις στην κωπηλασία

Όπως είπαμε και πριν η Ελλάδα κατακτά για πρώτη φορά στην κωπηλασία, όμως τα μετάλλια στο συγκεκριμένο άθλημα συνολικά είναι 4. Το πρώτο μετάλλιο ήρθε στην Αθήνα το 2004 με τους Πολύμερο και Σκιαθίτη στο διπλό σκιφ ελ. βαρών (χάλκινο), ενώ το δεύτερο ήταν και πάλι από τον Πολύμερο στο Πεκίνο το 2008, με δίδυμο τον Δημήτρη Μούγιο (ασημένιο). Το τρίτο μετάλλιο ήρθε στο Λονδίνο το 2012 από τις Τσιάβου και Γιαζιτζίδου στην ίδια κατηγορία των γυναικών.

Σχετικά άρθρα