“Καλησπέρα σας. Ονομάζομαι Μαρία και είμαι 41 χρονών. Τα τελευταία 2 χρόνια με πιάνουν κρίσεις πανικού και νιώθω συνέχεια ότι κάτι έχω. Οι σκέψεις που κάνω είναι τελείως μακάβριες. Οι αφορμές ασήμαντες αλλά στο δικό μου μυαλό σημαντικές τελικά. Έχω ξεκινήσει το τελευταίο διάστημα και το επικοινωνώ (με τον άντρα μου και τη μητέρα μου) αλλά έρχομαι σε μεγάλη κόντρα μαζί τους. Τους λέω ακριβώς τι σκέφτομαι όταν με πιάνει αυτό που με πιάνει αλλά όταν το ακούνε με κατακρίνουν και μου λένε φτάνει πια με τις υστερίες σου. Πραγματικά νιώθω να μη μπορώ πλέον να ελέγξω τις σκέψεις μου. Ψάχνω αφορμές να πηγαίνω στο γιατρό (κάτι διαφορετικό κάθε φορά).
Αυτή τη στιγμή που σας γράφω συμβαίνει ακριβώς αυτό το πράγμα και νιώθω ότι θα σπάσει το στήθος μου. Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω πλέον.”
Στο ερώτημα σας απάντησε η Σοφία Αντύπα, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια
Καλησπέρα σας, από αυτά που γράφετε, μοιάζει πως εδώ και 2 χρόνια υποφέρετε αρκετά στην καθημερινότητα σας. Χρειάζεται κουράγιο και δύναμη το να μπορέσετε να το μοιραστείτε με τους γύρω σας τα συναισθήματα σας, και τις σκέψεις σας, καθώς υπάρχει πάντα ο φόβος πως μπορεί να σας κατακρίνουν. Οι φοβίες σας, και το άγχος σας όμως μοιάζει για εσάς τουλάχιστον να είναι πολύ αληθινές και αυτό είναι που έχει σημασία στην προκειμένη περίπτωση. Είναι όμως δύσκολο να μπορέσουν οι γύρω σας να σας στηρίξουν σε κάτι που θεωρούν υπερβολικό.
Χρειάζεται σίγουρα να επισκεφθείτε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας ο/η οποία θα μπορέσει να σας βοηθήσει και με τις κρίσεις πανικού που έχετε και με τις σκέψεις και το άγχος που σας κατακλύζει, και τελικά σας δημιουργεί δυσλειτουργία και βάρος στη ζωή σας. Το πρώτο βήμα ήταν να το εξωτερικεύσετε και να ζητήσετε βοήθεια γραπτώς, το επόμενο βήμα θα ήταν να βρεθείτε σε ένα ασφαλές θεραπευτικό πλαίσιο, όπου θα μπορέσετε να βοηθηθείτε ψυχολογικά. Το γεγονός πως αισθάνεστε έτσι για ένα τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα σημαίνει πως ψυχικά δυσκολεύεστε πολύ. Μην φοβάστε να ζητήσετε περαιτέρω βοήθεια λοιπόν.
