Καλησπέρα σας έχω τον εξής προβληματισμό από πολύ μικρή ηλικία και θα ήθελα να τον μοιραστώ μαζί σας. Ενώ νιώθω πολύ καλά με τον εαυτό μου, όταν βρίσκομαι σε μια παρέα που μπορεί να είναι και κάποιος άλλος με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση ή ταμπεραμέντο από εμένα, νιώθω ότι λόγω της καλοσύνης μου και της ευγένειας μου, οι άλλοι με περνάνε για πιο γλυκούλα, άρα στα μάτια τους όχι τόσο δυνατή άρα και λίγο χαζή. Με λίγα λόγια νιώθω πως δυσκολεύομαι να “αφήσω το στίγμα μου και να επιβληθώ” σε μια παρέα. Δηλαδή μπορεί να μιλάω και να με διακόπτει κάποιος άλλος για να μιλήσει και όλοι να κοιτάνε αυτόν χωρίς να νοιάζονται για αυτό που είχα ξεκινήσει να λέω. Εκείνη τη στιγμή νιώθω πως είτε αυτα που λέω δεν είναι σημαντικά, είτε απλά δεν τους νοιάζει η γνώμη μου και άθελα τους με απορρίπτουν πηγαίνοντας κατευθείαν το βλέμμα τους στον άλλον που ξεκίνησε να μιλάει. Μήπως η χροιά μου δεν δείχνει σιγουριά, ή μήπως επειδή έχω την ρετσινιά του καλού παιδιού, λένε δεν πειράζει δεν θα παρεξηγηθεί; Νιώθω πως δεν με παίρνουν στα σοβαρά. Θα ήθελα πολύ τη γνώμη σας. Ευχαριστώ πολύ!
Στο ερώτημα σας απάντησε η Έλενα Τσαμκόσογλου, Ψυχολόγος- Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
Αγαπητή αναγνώστρια, με το να μοιραστείς μαζί μας τις δικές σου προσωπικές εμπειρίες θίγεις ένα σημαντικό ζήτημα που αφορά πολύ κόσμο: Κατά πόσο ο καλός και ευγενικός άνθρωπος μπορεί να ερμηνευτεί ως αδύναμος ή αφελής από τους γύρω του με αποτέλεσμα να περνάει απαρατήρητος και να μην ακούγεται. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να είναι χαμηλών τόνων, με μειωμένη αυτοπεποίθηση ή να έχουν ως αξία και στάση ζωής ότι είναι προτιμότερη η αποφυγή οποιασδήποτε σύγκρουσης και έτσι να διστάζουν να διεκδικήσουν τη θέση τους σε μια ομάδα. Το ερώτημα είναι πως αισθάνεσαι εσύ με όλα αυτά που συμβαίνουν και τι μπορείς να κάνεις για αυτό.
Αναφέρεις ότι αυτό είναι κάτι που σε προβληματίζει και με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου μπορείς να διερευνήσεις διάφορες παραμέτρους που σχετίζονται με αυτό το θέμα και να βρεις μια λύση ώστε να αισθάνεσαι καλά και να νιώθεις ότι σε παίρνουν στα σοβαρά και δεν προσπερνούν τη γνώμη σου σε μια παρέα.
Είναι αξιοσημείωτο ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τους άλλους, τις απόψεις, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά τους. Εμείς μπορούμε μόνο να ελέγξουμε τη δική μας πλευρά αλλά αυτό ακριβώς είναι το καλό νέο : Έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε κάτι και να δοκιμάσουμε νέους τρόπους συμπεριφοράς για να αισθανθούμε καλύτερα, να αισθανθούμε σημαντικοί όπως μας αξίζει και να μην επιτρέπουμε εμείς οι ίδιοι να καταπατούν οι άλλοι τα όριά μας,
Μπορείς να παρατηρήσεις τον εαυτό σου και τον τρόπο που αλληλεπιδράς με τους γύρω σου και να αναρωτηθείς τι συμβαίνει τη στιγμή που προσπαθείς να εκφράσεις κάτι , να περάσεις ένα μήνυμα και τελικά καταλήγουν να σε προσπερνούν. Αναρωτιέσαι μήπως έχει να κάνει με τη χροιά της φωνής σου. Πράγματι η μη λεκτική επικοινωνία παίζει σημαντικό ρόλο στη μετάδοση ενός μηνύματος από τον πομπό στον δέκτη. Εάν θεωρείς ότι έχεις να πεις κάτι που θέλεις να ακουστεί αλλά το μεταφέρεις κάπως χλιαρά, άτονα ή αδιάφορα στους άλλους, μπορείς από δω και μπρος να δοκιμάσεις συνειδητά να διαφοροποιήσεις τον τόνο της φωνής σου. Βοηθάει να έχεις σταθερό βλέμμα και σταθερό ρυθμό ομιλίας. Ακόμη και η στάση σώματος και άλλες εξωλεκτικές συμπεριφορές μπορεί να μειώσουν την ισχύ των λεκτικών μηνυμάτων.
Επίσης μπορείς πάντα να επανέλθεις και να ξαναπάρεις το λόγο ακόμη και αν αρχικά σε προσπεράσουν. Δε σημαίνει ότι χάθηκε η ευκαιρία σου να μιλήσεις, αντίθετα εάν θέλεις να πεις κάτι είναι στο χέρι σου να το προσθέσεις στη συζήτηση. Καμιά φορά απογοητευόμαστε και τελικά παραιτούμαστε από την προσπάθεια να επικοινωνήσουμε αυτό που θέλαμε. Ωστόσο είναι χρήσιμο να θυμίζουμε στον εαυτό μας ότι έχουμε την επιλογή να επανέλθουμε στο θέμα εάν θέλουμε να ολοκληρώσουμε τη σκέψη μας που κάποιος πρόλαβε και μας διέκοψε. Η δυνατότητα ολοκληρωμένης παρουσίασης της θέσης μας είναι εξίσου σημαντική με την συμμετοχή μας στη συζήτηση.
Εσύ έχεις την αξία σου έτσι κι αλλιώς ανεξάρτητα με το ποιος είναι ο συνομιλητής σου. Η καλλιέργεια της δικής σου αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης, θα σου δώσει δύναμη να υποστηρίξεις τη θέση σου ώστε να αφήσεις το δικό σου στίγμα στην αλληλεπίδρασή σου με τους άλλους.
Μπορείς να αναζητήσεις και με τη βοήθεια ενός ψυχολόγου τι είναι αυτό που σε εμποδίζει να περάσεις τον αυθεντικό εαυτό σου έτσι όπως τον νιώθεις και έτσι όπως θα ήθελες σε μια παρέα. Για παράδειγμα αναφέρεις τη «ρετσινιά του καλού παιδιού». Τι σημαίνει για σένα καλό παιδί? Από πού πηγάζει αυτό το χαρακτηριστικό σε σένα? Μπορεί ένα καλό παιδί να βρει χώρο να ακουστεί? Υπάρχει ο φόβος ότι μετά δε θα είναι πια αρεστό αν αρχίσει να διεκδικεί? Και σε τελική ανάλυση έχει το δικαίωμα ένα καλό παιδί να θέσει τα όριά του σε μια συζήτηση, πχ να μην το διακόπτουν?
Πολλές φορές τα καλά παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να υπερασπιστούν δικές τους ανάγκες και επιθυμίες. Ένα καλό και ευγενικό παιδί δεν σημαίνει ότι δεν ενοχλείται αν το παρακάμπτουμε στην κουβέντα και αν αυτό είναι κάτι που το ξεχνούν οι άλλοι, είναι στο χέρι του καλού παιδιού να τους το επισημαίνει. Με τη θετική διεκδικητική συμπεριφορά , δηλαδή να μπορεί κανείς να διεκδικεί κάτι που θέλει χωρίς επιθετικότητα αλλά και χωρίς παθητικότητα, μπορεί κανείς να πετύχει αυτό που θέλει να ζητήσει αλλά με τρόπο που να ταιριάζει στις αξίες και την ιδιοσυγκρασία του. Αυτό θα συμβάλλει στη βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων με ουσιαστικό τρόπο και στο αισθάνεται καλύτερα το άτομο.
Έλενα Τσαμκόσογλου
Ψυχολόγος- Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας
6972137475
http://www.psychologos-tsamkosoglou.gr/
