Γενικευμένη αγχώδης διαταραχή είναι μία ψυχική και συμπεριφορική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από υπερβολική ανεξέλεγκτη και συχνά παράλογη ανησυχία για γεγονότα ή δραστηριότητες. Αυτού του τύπου η ανησυχία επεμβαίνει στις καθημερινές ασχολίες και οι ασθενείς συχνά ανησυχούν υπερβολικά για καθημερινά θέματα όπως τα οικονομικά, ο θάνατος, η οικογένεια ή το εργασιακό περιβάλλον. Μάλιστα, τα συμπτώματα αυτά περιλαμβάνουν εκτός από υπερβολική ανησυχία, προβλήματα ύπνου, εξάντληση, ευερεθιστότητα, εφίδρωση και τρόμο.

Πρόκειται για την πιο συχνή διαταραχή η οποία επηρεάζει σχεδόν δύο φορές περισσότερο τις γυναίκες από ότι τους άντρες και μπορεί να σχετίζεται με κατάθλιψη ή άλλου είδους διαταραχές. Ωστόσο, ερευνητές του Laureate Institute for Brain Research στην Tulsa της Αμερικής απέδειξαν μέσω της έρευνας, πως λόγω της διαταραχής παρουσιάζεται ανώμαλη σύνδεση στην επικοινωνία μεταξύ της καρδιάς και του μετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου στις γυναίκες πάσχουσες.

Γενικά χαρακτηριστικά της Γ.Α.Δ

Όπως προαναφέρθηκε τα άτομα που ζουν με Γ.Α.Δ βιώνουν μία καθημερινή και υπερβολική ανησυχία για ότι συμβαίνει στη ζωή τους. Εκείνη επεκτείνεται σε τέτοιο βαθμό που δυσχεραίνει τις ικανότητές τους στην εργασία, στη διατήρηση υγιών σχέσεων και στη φροντίδα του εαυτού τους.

Τα συμπτώματα της υπερδιέγερσης σωματοποιούνται και αφορούν τον επιταχυνόμενο καρδιακό παλμό, έντονος στομαχόπονο, πονοκέφαλο, δύσπνοια και εφίδρωση. Βέβαια εκτός από σωματικές αντιδράσεις, επηρεάζεται και η πνευματική λειτουργία του ατόμου, καθώς μειώνεται η αντιληπτικότητα του σε σημείο που κάτω από φυσιολογικές συνθήκες αισθάνεται ταχυπαλμία χωρίς όμως να την έχει.

Κάποιες φορές ακόμη και η σκέψη του πως θα περάσει η μέρα μπορεί να προκαλέσει άγχος. Τα άτομα δεν ξέρουν πως να διακόψουν τον κύκλο της ανησυχίας και αισθάνονται συνεχώς πως είναι πέρα από τον έλεγχο τους, παρόλο που στις περισσότερες περιπτώσεις αντιλαμβάνονται πώς το άγχος τους είναι αδικαιολόγητο για τις περιστάσεις. Μάλιστα, πολλές φορές για να ωραιοποιήσουν την ανησυχία τους τη δικαιολογούν πιστεύοντας πως τους προστατεύει και εμποδίζει τα κακά πράγματα από το να συμβούν. Έτσι, αγκιστρώνονται σε αυτό το τοξικό συναίσθημα και στη συνέχεια από ψυχολογική επιβάρυνση αποκτούν και τη σωματική.

Τι απέδειξε η νέα έρευνα

Οι μελετητές της πρόσφατης έρευνας εστίασαν στην πιθανότητα τα άτομα με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή να εμφανίζουν οι φυσιολογικές αντιληπτικές και νευρικές αποκρίσεις.

Συμμετείχαν 58 γυναίκες, 29 με διαγνωσμένη Γ.Α.Δ και 29 χωρίς. Σε κάθε συμμετέχουσα έγινε μία ενδοφλέβια έγχυση φυσιολογικού ορού ποια ισοπροτερενόλης, μιας ουσίας που μιμείται τις επιδράσεις της επινεφρίνης στο σώμα χωρίς όμως να επηρεάζει τον εγκέφαλο. Στη συνέχεια όλες υπεβλήθησαν σε μαγνητική τομογραφία, ώστε να μπορούν οι ερευνητές να προσδιορίσουν εάν ο εγκέφαλος των γυναικών με Γ.Α.Δ επεξεργαζόταν διαφορετικά τις πληροφορίες που ελάμβανε από το σώμα.

Τα αποτελέσματα έδειξαν πως κατά τη διάρκεια εκθέσεως του οργανισμού σε χαμηλή δόση ισοπροτερενόλης, οι γυναίκες πάσχουσες εμφάνισαν υψηλότερους καρδιακούς παλμούς. Επίσης οι χτύποι της καρδιάς τους ήταν πιο έντονη σε σύγκριση με τις γυναίκες χωρίς την αγχώδη διαταραχή.

Συμπληρωματικά, οι συμμετέχουσες με Γ.Α.Δ εμφάνισαν χαμηλότερη νευρική δραστηριότητα στον κοιλιακό προμετωπιαίο φλοιό. Αυτή η περιοχή είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση του νευρικού συστήματος και την πρόκληση των συναισθημάτων φόβου ή ασφάλειας.

Εντοπίστηκε ένα αφύσικα ευαίσθητο καρδιαγγειακό σύστημα

Οι επιστήμονες απέκτησαν ενδείξεις πως η γενική αγχώδης διαταραχή προκαλεί ένα αφύσικα ευαίσθητο καρδιαγγειακό σύστημα και ένα αφύσικα μη ευαίσθητο μετωπιαίο φλοιό, τα οποία μειώνουν την ικανότητα των ανθρώπων να ρυθμίζουν τη σωματική τους διέγερση. Αυτό αιτιολογεί την ποσότητα και τη συχνότητα του άγχους.

Παρ’ όλα, αυτά ο ανώτερος συγγραφέας της έρευνας και μελετητής, ψυχίατρος ψυχίατρο Khalsa εξήγησε πως τα αποτελέσματα δεν ήταν εκείνα που οι ερευνητές ανέμεναν να δουν. Υπέθεταν πως το έρχονταν αντιμέτωποι με αυξημένη απόκριση στην πρόκληση παρόμοια με εκείνη της αδρεναλίνης στο νησιώτικο φλοιό. Ωστόσο, η ανώμαλη λειτουργία του νευρικού συστήματος είναι μεν ένας παράγοντας της διαταραχής, αλλά συνδυάζεται και με μη φυσιολογική λειτουργία ορισμένων περιοχών του εγκεφάλου.

Τονίζεται, λοιπόν, πώς είναι απαραίτητο να γίνει αντιληπτό ότι η μη φυσιολογική ψυχολογική αντίδραση σχετίζεται με λειτουργικές βλάβες που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή των ασθενών. Πρόκειται δηλαδή για αλληλεπίδραση εγκεφάλου και σώματος που δημιουργεί μία κατάσταση φόβου στα άτομα με γενικευμένη αγχώδη διαταραχή. Αυτή μελέτη άνοιξε το δρόμο για την ανακάλυψη νέων θεραπειών για τα άτομα με Γ.Α.Δ.