Δεν ήθελα να κάνω παιδιά και δεν ένιωθα έτοιμη να γίνω μάνα αλλά όταν την έκανα την λάτρεψα, δεν μπορώ να την αποχωρίζομαι ούτε λεπτό

Τον Ιούλιο γέννησα ένα κοριτσάκι. Σύμφωνα με τον περίγυρό μου είμαι αρκετά υπερπροστατευτική με την μικρή και η συμπεριφορά μου έχει αλλάξει. Τσακώνομαι συνέχεια με τον άνδρα μου και μιλάω απότομα. Εγώ πάλι νιώθω ότι με κριτικάρουν, ενώ εκείνοι ισχυρίζονται ότι με συμβουλεύουν. Νιώθω μόνη και το παιδί είναι η μόνη παρηγοριά. Να προσθέσω ότι πρόκειται για μια εγκυμοσύνη που προέκυψε. Δεν ήθελα να κάνω παιδιά και δεν ένιωθα έτοιμη να γίνω μάνα, αλλά όταν την έκανα την λάτρεψα. Δεν μπορώ να την αποχωρίζομαι ούτε λεπτό. Όσο το σκέφτομαι αρχίζω να θυμάμαι ότι με την γέννηση της μικρής έκανα άσχημες σκέψεις. Έφτασα στο σημείο να σκέφτομαι να της κάνω κακό, όμως αμέσως συνειδητοποιούσα αυτό που σκεφτόμουν και τα έβαζα μαζί μου. Αυτές οι σκέψεις έχουν παύσει να υπάρχουν στο μυαλό μου αλλά έχω αρχίσει να σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο να πάσχω από επιλοχία κατάθλιψη.

Γράφει η ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια Σοφία Κουφοπούλου

Ο ερχομός ενός μωρού μπορεί να φέρει ανάμεικτα συναισθήματα στην οικογένεια και κυρίως στη μητέρα. Η μητρότητα αποτελεί ένα νέο ρόλο για τον οποίο δεν υπάρχουν κανόνες αλλά σιγά σιγά μαθαίνετε τον τρόπο που θα είστε δίπλα στο παιδί. Ιδιαίτερα στην αρχή αλλάζουν οι ισορροπίες ανάμεσα στο ζευγάρι και ίσως χρειάζεται χρόνος να βρει ο καθένας το γονεϊκό του ρόλο.

Κάποιες φορές όμως είναι βοηθητική η υποστήριξη από έναν ειδικό όταν βιώνονται έντονα συναισθήματα, όταν η συμπεριφορά και οι σκέψεις έχουν διαταραχθεί μετά τη γέννα. Συγκεκριμένα, με την επιλόχεια κατάθλιψη η μητέρα μπορεί να φοβάται πως θα κάνει κάποιο κακό στο μωρό της και παράλληλα να νιώθει ντροπή και ενοχές για αυτό. Μπορεί επίσης να φοβάται να μείνει μόνη με το μωρό ή να νιώθει ότι την απορρίπτει ο σύζυγός της.

Όσον αφορά τη συμπεριφορά της, μπορεί να έχει διαταραχθεί η διατροφή της, ο ύπνος και να μην έχει ενδιαφέρον για καμία δραστηριότητα. Ακόμη, μπορεί να δυσκολεύεται να πάρει αποφάσεις στην καθημερινότητα. Με τη βοήθεια όμως του συζύγου, του ευρύτερου οικογενειακού περιβάλλοντος και των ειδικών μπορεί να ξεπεραστεί αυτή η δύσκολη περίοδος.

Επομένως, θα βοηθούσε να απευθυνθείτε και προσωπικά σε ειδικό ψυχικής υγείας ώστε να λάβετε εξατομικευμένη υποστήριξη. Έτσι, θα διευκρινιστεί αν βιώνετε επιλόχεια κατάθλιψη και θα λάβετε την κατάλληλη βοήθεια.