Η Christina Koch είναι Αμερικανίδα αστροναύτης και μηχανικός που μαζί με την Jessica Meir έγιναν οι πρώτες γυναίκες που συμμετείχαν μόνες τους σε αποστολή στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό. Μάλιστα, η Koch έσπασε το ρεκόρ παραμονής στον διαστημικό σταθμό αφού πήγε στις 28 Δεκεμβρίου του 2019 και επέστρεψε στις 6 Φεβρουαρίου του 2020.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Έχει πτυχίο και μεταπτυχιακό στην ηλεκτρική μηχανική και φυσική από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας. Λίγο πριν ξεκινήσει την καριέρα της ως αστροναύτης, υπηρέτησε στην Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας ως επικεφαλής σταθμού για την Αμερικανική Σαμόα.
Τα παιδικά της χρόνια στην Βόρεια Καρολίνα
Η Koch γεννήθηκε στο Grand Rapids του Michigan και μεγάλωσε στο Jacksonville της Βόρειας Καρολίνας και από παιδί ονειρευόταν να γίνει αστροναύτης. Γονείς ήταν η Barbara Johnsen και ο Ronald Hammock.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Το πρώτο της αντικείμενο σπουδών ήταν τα μαθηματικά και πήρε το πτυχίο της το 1997. Λίγο αργότερα αποφάσισε να ασχοληθεί με την μηχανική και εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας από όπου πήρε και το δεύτερο πτυχίο της στην ηλεκτρική μηχανική και την φυσική. Το 2001, αποφοίτησε από πρόγραμμα της Ακαδημίας της NASA στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Goddard.
Έρευνες και εκπαίδευση στην NASA
Η Koch έχει εργαστεί επάνω στην ανάπτυξη οργάνων της διαστημικής επιστήμης και της μηχανικής απομακρυσμένων επιστημονικών πεδίων. Κατά τη διάρκεια της εργασίας της ως ηλεκτρολόγος μηχανικός στο Εργαστήριο της NASA σχετικά με την Αστροφυσική Υψηλής Ενέργειας, συνέβαλε με έρευνές της σε διάφορες αποστολές της NASA που αφορούσαν την αστροφυσική και την κοσμολογία.
Όσο συμμετείχε στις μελέτες της NASA, υπηρέτησε ως Επίκουρη Καθηγήτρια στο Κολέγιο Montgomery, ενώ ηγήθηκε και ενός εργαστηρίου Φυσικής Επιστήμης. Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, εκτός από την καριέρα της ως αστροναύτης, ασχολήθηκε και με την διδασκαλία επάνω στα αντικείμενα που σπούδασε.
Παράλληλα, υπηρέτησε ως ερευνητικός Συνεργάτης στο Πρόγραμμα της Ανταρκτικής των Ηνωμένων Πολιτειών από το 2004 έως το 2007, ταξιδεύοντας για τρεισήμισι χρόνια στις περιοχές της Αρκτικής και της Ανταρκτικής. Ολοκλήρωσε δε μια χειμερινή σεζόν στο σταθμό Amundsen-Scott South Pole Station όπου βίωσε θερμοκρασίες μείον -79,4 C και μια επιπλέον σεζόν στο Palmer Station.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ενώ βρισκόταν στην Ανταρκτική, υπήρξε μέλος των ομάδων πυρόσβεσης και των ομάδων έρευνας και διάσωσης ωκεανών και παγετώνων. Για την ίδια, όμως, ο χρόνος που πέρασε στην Ανταρκτική ήταν μεγάλη πρόκληση διανοητικά και σωματικά καθώς περνούσε μήνες ολόκληρους χωρίς να δει τον ήλιο, ζώντας με τους ίδιους ανθρώπους συνεχώς και χωρίς αποστολές αλληλογραφίας ή φρέσκου φαγητού.
Έπρεπε συνεχώς να βρίσκει λόγους να παραμένει σε καλή διάθεση και να έχει ενέργεια. Κάτι δύσκολο όταν είχε να αντιπαλέψει την απομόνωση, την απουσία οικογένειας και φίλων και την έλλειψη νέων αισθητηριακών εισροών και εμπειριών.
Από το 2007 έως το 2009, η Koch εργάστηκε ως Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Διαστημικό Τμήμα του Εργαστηρίου Εφαρμοσμένης Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, εστιάζοντας στην ανάπτυξη οργάνων της διαστημικής επιστήμης. Συνέβαλε στην δημιουργία οργάνων που μελετούσαν τα σωματίδια ακτινοβολίας για αποστολές της NASA.
Το επόμενο έτος, έκανε περιοδείες στο σταθμό Palmer στην Ανταρκτική και έμεινε για πολλές χειμερινές περιόδους στο Summit Station στη Γροιλανδία. Το 2012, εργάστηκε στην Εθνική Διοίκηση Ωκεανών και Ατμόσφαιρας πρώτα ως Μηχανικός πεδίου στο Παρατηρητήριο Βασικής γραμμής του Παγκόσμιου Τμήματος Παρακολούθησης στο Barrow της Αλάσκα και στη συνέχεια ως Επικεφαλής Σταθμού του Αμερικανικού Παρατηρητηρίου της Σαμόα.
Η αρχή της διαστημικής της περιοδείας
Η Koch βρισκόταν στην NASA ήδη από το 2001 ως μέλος διαφόρων προγραμμάτων. Εργάστηκε ως Ηλεκτρολόγος Μηχανικός στο Εργαστήριο Αστροφυσικής Υψηλής Ενέργειας από το 2002 έως το 2004. Τον Ιούνιο του 2013, η Koch επιλέχθηκε από τη NASA ως μέρος της Ομάδας Αστροναυτών 21.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ολοκλήρωσε την εκπαίδευση τον Ιούλιο του 2015, καθιστώντας την ικανή για μελλοντικές αποστολές. Η εκπαίδευσή της για υποψηφίους αστροναύτες περιελάμβανε επιστημονικές και τεχνικές ενημερώσεις και εντατική εκπαίδευση σε συστήματα Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού. Εκπαιδεύτηκε και για διαστημικούς περιπάτους, ρομποτική, φυσιολογική εκπαίδευση, εκπαίδευση πτήσης T-38 και εκπαίδευση επιβίωσης στο νερό και την άγρια φύση.
Στις 14 Μαρτίου 2019,τελικά η Koch στάλθηκε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό στο Soyuz MS-12, μαζί με τον Aleksey Ovchinin και τον Nick Hague, για να ενταχθούν στο πλήρωμα Expedition 59/60/61. Η Koch ήταν προγραμματισμένη να κάνει την πρώτη της περιοδεία στις 29 Μαρτίου.
Αυτός θα ήταν ο πρώτος αποκλειστικά γυναικείος διαστημικός περίπατος δίπλα στην Anne McClain, αλλά εξαιτίας προβλημάτων με το μέγεθος της διαστημικής στολής είχαν ως αποτέλεσμα την εκ νέου ανάθεση της από τη McClain στη Χάγη. Η Koch τελικά πραγματοποίησε τον πρώτο αποκλειστικά γυναικείο διαστημικό περίπατο με την Jessica Meir στις 18 Οκτωβρίου για την αναβάθμιση των εξοπλισμών και των οργάνων του σταθμού. Η Koch και η Meir ακολούθησαν τον ιστορικό περίπατο με δύο ακόμη γυναικείες ομαδικές βόλτες τον Ιανουάριο του 2020.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Στις 17 Απριλίου 2019, λόγω των χρονοδιαγραμμάτων επανατοποθέτησης με το πρόγραμμα Commercial Crew Development, η αποστολή της Koch παρατάθηκε έως τον Φεβρουάριο του 2020. Επέστρεψε στη Γη στις 6 Φεβρουαρίου μετά από 328 ημέρες, η μεγαλύτερη ενιαία συνεχόμενη παραμονή γυναίκας στο διάστημα.
Επιπλέον, για έναν αστροναύτη που έρχεται για πρώτη φορά, αυτή η αλλαγή αποστολής της NASA δεν έχει συμβεί ποτέ πριν. Η εκτεταμένη αποστολή του Koch χρησιμοποιείται για τη μελέτη των σωματικών, βιολογικών και ψυχικών επιπτώσεων των μακροπρόθεσμων διαστημικών ταξιδιών στις γυναίκες. Η Koch επιλέχθηκε ως ένα από τα μέλη του πληρώματος και για το επερχόμενο πρόγραμμα Artemis της NASA, που προγραμματίζεται για το 2025.
Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις
Η Koch έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις από πολλούς οργανισμούς εκτός από την NASA μεταξύ των οποίων τα εξής:
- Βραβείο Αστροναυτικού Μηχανικού, National Space Club & Foundation, 2020
- Global ATHENA Leadership Award, ATHENA International, 2020.
- NASA Group Achievement Award, NASA Juno Mission Jupiter Energetic Particle Detector Instrument, 2012
- Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φυσικής του Πανεπιστημίου Johns Hopkins
- υποψήφια για την Εφεύρεση της Χρονιάς, 2009
- Μετάλλιο Υπηρεσίας Ανταρκτικής στο Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών με διάκριση Winter-Over, 2005
- Βραβείο NASA Group Achievement Award, NASA Suzaku Mission για το φασματόμετρο ακτίνων Χ, 2005
Η Koch ανάμεσα στις πιο επιδραστικές προσωπικότητες σύμφωνα με τους TIME
Για το ρεκόρ που έσπασε και για την μακρά σταδιοδρομία της ως αστροναύτης και ερευνήτρια το περιοδικό TIME της Νέας Υόρκης την κατέταξαν στις πιο σημαντικές και επιδραστικές προσωπικότητες για το 2020. Δικαιολογώντας την επιλογή τους έγραψαν πως είναι σημαντικό το γεγονός πως οι δύο γυναίκες εκτελούν πνευματικά και σωματικά απαιτητικές εργασίες σε μια από τις πιο δύσκολες συνθήκες στις οποίες λειτουργούν οι άνθρωποι.
Οι δυο οι γυναίκες μαζί με την Jessica Meir απέδειξαν τι μπορούν να κάνουν οι γυναίκες σε έναν τομέα που θεωρούνταν ανδροκρατούμενος. Επιτεύγματα που είδε όλος ο πλανήτης, συμπεριλαμβανομένων των ανδρών αστροναυτών και στελεχών που καθορίζουν ποιος έχει πρόσβαση σε αυτές τις ευκαιρίες.
Για πολλά χρόνια από την έναρξη λειτουργίας της NASA η φυσιολογία, οι προοπτικές, οι αξίες, οι μετρήσεις, η άνεση και οι φιλοδοξίες των ανδρών ήταν ως επί το πλείστον το προεπιλεγμένο πρότυπο για το σχεδιασμό μεγάλων ανθρώπινων προσπαθειών. Έτσι, η Koch και η Meir, με την απόλυτη δεξιοτεχνία και την εκτέλεσή τους, δημιουργούν ένα νέο γυναικείο πρότυπο που βασίζεται στην ευφυΐα, την ευκινησία, την ικανότητα, την ακεραιότητα, το θάρρος και την αριστεία, όπως έγραψε και η δημοσιογράφος των TIME.
