Καλησπέρα. Είμαι 13,5 χρονών και ζω στην Αθήνα. Ανήκω σε μία κανονική οικογένεια με κάποια μικροπροβλήματα. Δηλαδή οι γονείς μου δεν τα πάνε πολύ καλά, μεταξύ τους. Λοιπόν, κάθε καλοκαίρι από όταν ήμουν 4ων μηνών ερχόμαστε στο χωριό της μαμάς μου για διακοπές και καθόμαστε μέχρι τον Σεπτέμβριο. Φέτος όμως υπήρξαν κάποια προβλήματα και ο μπαμπάς μου δεν ήθελε να μας φέρει. Τέλος πάντων, μετά από πολύ προσπάθεια τον έπεισα και μας έφερε 31 Ιουλίου.
Ήμουν πολύ στεναχωρημένη, γιατί αγαπώ το χωριό μου και εδώ είναι και ο παππούς με τη γιαγιά μου και την αδερφή της μητέρας (και νονά του αδερφού μου). Λοιπόν από την προηγούμενη χρονιά ήμουν ερωτευμένη με ένα αγόρι, γνωστής μας οικογένειας. Οι γονείς μας γνωρίζονται, αλλά λένε μόνο ένα γεια αν βρεθούν κάπου και το ίδιο και οι γιαγιάδες μας. Αυτός είναι 15 χρονών και δουλεύει στο εστιατόριο του πατέρα του τα βράδια.
Τον βλέπω μερικές φορές με την παρέα του, στην πλατεία, αλλά μόνον όταν κατεβαίνουμε στο χωριό. (Ο παππούς και η γιαγιά μου έχουν ένα κτήμα λίγο πιο πέρα από το χωριό και μένουμε εκεί, πάντα), γι’ αυτό δεν ξέρω πολλά παιδιά και δεν έχω καθόλου παρέες. Τώρα τελευταία έχω αρχίσει να μιλάω με ένα κορίτσι γνωστής οικογένειας (10 χρονών), που ούτε εκείνη δεν έχει παρέες και έχουμε αρκετά κοινά. Επίσης να τονίσω ότι κατά 99,9% θα φύγουμε για την Αθήνα στις 27 του μηνός, αλλιώς στις 4.
Και θέλω να σας ρωτήσω δύο πράγματα. υπάρχει κάποιος τρόπος που θα μπορούσα να πλησιάσω το αγόρι που μου αρέσει και να μιλήσουμε, χωρίς να έχουμε κάποια κοινή παρέα και γενικά χωρίς να γνωριζόμαστε; Επίσης, ο πατέρας μου είναι τελείως κάθετος, θα μπορούσα με κάποιον τρόπο να τον πείσω να μας πάρει στις 4, αντί για τις 27;
Υ.Γ.: Θέλω τη βοήθειά σας, διότι ακόμη κι αν είμαι κοινωνικό παιδί, ποτέ δεν είχα μόνιμες παρέες και δεν έχω ξαναπλησιάσει αγόρι που να μου αρέσει, επίσης, εχθές έμαθα ότι είχε πάει σε ένα κλαμπ εδώ κοντά με την παρέα του, αλλά εμένα η μαμά μου δεν με αφήνει. Τέλος, την Πέμπτη είχε ένα Πανηγύρι, αλλά δεν πήγαμε (στεναχωρήθηκα πολύ), και μετά έμαθα ότι είχε πάει και αυτός. Γενικά δεν βγαίνω πολύ μόνο όταν πηγαίνω μαζί με τη θεία μου, εθελοντικά, για βάρδια στην καλοκαιρινή τοπική έκθεση βιβλίου (μόνον τότε τον βλέπω, από μακριά).
Γράφει η Ειδική Παιδαγωγός – Ψυχοπαιδαγωγός Μπανδέλη Αθηνά
Αγαπητή αναγνώστρια, σίγουρα είναι ένα πολύ όμορφο συναίσθημα να είσαι ερωτευμένη. Κατανοώντας την αγωνία σου για να συναντήσεις και να προσεγγίσεις το αγόρι που σου αρέσει θα μπορούσες να κάνεις ένα πρώτο βήμα. Όταν τον ξαναδείς, μπορείς να τον χαιρετήσεις, να πεις ένα απλό “γεια σου”. Δε θα μπορούσε να συμβεί τίποτα κακό, παρά μόνο να σε προσέξει και θα έκανες μια αρχή.
Δυστυχώς, δεν είναι εύκολο να πείσεις τους γονείς καθώς έχουν προγραμματίσει τις δικές τους υποχρεώσεις. Όμως, θα μπορούσες να προβάλλεις λογικά επιχειρήματα όπως να περάσεις λίγο ακόμη χρόνο με τη γιαγιά και τον παππού.
Μπανδέλη Αθηνά
Ειδική Παιδαγωγός – Ψυχοπαιδαγωγός, MEd Special education
Facebook: https://www.facebook.com/AthinaBandeli
AXION KIDS, Κέντρο Ειδικών Θεραπειών Παιδιού & Εφήβου
Τηλέφωνο: 21 6939 1869
