<p>Από τις <strong>18 Οκτωβρίου</strong>, στη Κεντρική<a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/skini">Σκηνή</a> του <strong>Εθνικού Θεάτρου</strong>ανεβαίνει η<strong> <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/gkolfw">Γκόλφω</a> </strong>του <strong>Σπυρίδωνος Περεσιάδου</strong>, σε <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/skinothesia">σκηνοθεσία</a> <strong>Νίκου Καραθάνου.</strong></p>
<p> </p>
<p><em>Τάσος: Καλώς τηνε την πέρδικα, πο’καμα μαύρα μάτια ως να τη δω και να με ιδεί. Καλή σου μέρα, Γκόλφω…</em></p>
<p><em>Γκόλφω: Μη λάχει και μας βλέπουνε;</em></p>
<p><br />Η Γκόλφω μετά την ενθουσιώδη υποδοχή του κοινού τον περασμένο χειμώνα στη Σκηνή Κοτοπούλη, θα παρουσιάζεται από τις 18 Οκτωβρίου στη Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.</p>
<p><br />Στο ορεινό χωριό που κυλούν τα νερά της Στύγας, εκεί όπου σύμφωνα με τους αρχαίους μύθους ήταν η πύλη για τον Κάτω Κόσμο και όπου θνητοί και αθάνατοι έπαιρναν τον ιερότερο όρκο, η Γκόλφω και ο Τάσος, δύο νεαρά παιδιά, ορκίζονται αιώνια αγάπη. Η Γκόλφω, πιστή στον όρκο της, αρνείται τον άρχοντα που θέλει να την παντρευτεί, αλλά ο Τάσος, αψηφώντας τον δικό του, δέχεται να πάρει γυναίκα του την πλούσια νέα που του προξενεύουν. Όταν αλλάξει γνώμη, θα είναι πολύ αργά…</p>
<p> </p>
<p>Το δραματικό ειδύλλιο του Σπυρίδωνος Περεσιάδου αφηγείται μια τραγική ερωτική ιστορία με φόντο την εξιδανικευμένη εικόνα της ελληνικής υπαίθρου του 1893. Ο Νίκος Καραθάνος μετά το Συρανό ντε Μπερζεράκ επιστρέφει σκηνοθετικά στο Εθνικό Θέατρο και δίνει την προσωπική του φρέσκια ματιά πάνω σε ένα <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/ergo">έργο</a> που έχει γράψει τη δική του ιστορία στο ελληνικό θέατρο!</p>
<p> </p>
<p>Η ταυτότητα της παράστασης</p>
<p>Σκηνοθεσία: Νίκος Καραθάνος<br />Σκηνικά – Κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου<br />Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου<br />Κίνηση: Αμάλια Μπένετ<br />Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος<br />Βοηθός σκηνοθέτη: Διώνη Κουρτάκη<br />Επεξεργασία κειμένου: Γιούλα Μπούνταλη<br />Φωτογραφίες: Εύη Φυλακτού</p>
<p><br />Δανομή<br />Γκόλφω: Εύη Σαουλίδου / <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/ludia">Λυδία</a> Φωτοπούλου / Αλίκη Αλεξανδράκη <br />Τάσος: Χάρης <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/fragkoulis">Φραγκούλης</a> / Νίκος Καραθάνος / Γιάννης Βογιατζής<br />Σταυρούλα (κόρη του Ζήση): Μαρία Διακοπαναγιώτη <br />Δήμος (εξάδελφος της Γκόλφως): Γιάννης Κότσιφας <br />Αστέρω (τσοπάνισσα, μάνα της Γκόλφως): Χριστίνα Μαξούρη <br />Θανάσουλας (τσοπάνος): Γιώργος Μπινιάρης <br />Ζήσης (τσέλιγκας): Άγγελος <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/papadimitriou">Παπαδημητρίου</a> <br />Γιάννος (φίλος του Κίτσου): Μιχάλης Σαράντης <br />Κίτσος (ανιψιός του Ζήση): Άγγελος Τριανταφύλλου<br />Άγγλοι περιηγητές: Αλίκη Αλεξανδράκη, Χριστίνα Μαξούρη, Άγγελος Παπαδημητρίου, Λυδία Φωτοπούλου</p>
<p> </p>
<p>Η Γκόλφω …<br />• παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1893 στην Ακράτα από ερασιτέχνες<br />• Τον επόμενο χρόνο παίχτηκε στην Αθήνα και στη συνέχεια σ’ όλα τα μεγάλα και μικρά κέντρα του ελεύθερου και υπόδουλου Ελληνισμού.<br />• ελληνικοί θίασοι την έπαιξαν στην Κωνσταντινούπολη, στα ανάκτορα του Γιλδίζ μπροστά στο σουλτάνο και οι Τούρκοι σκούπιζαν τα δάκρυά τους στην συγκλονιστική <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/skini">σκηνή</a> της κατάρας.<br />• το 1909 έγινε διασκευάστηκε σε <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/muthistorima">μυθιστόρημα</a> από τον Αριστείδη Κυριακό.<br />• το 1915 κρίθηκε το προσφορότερο ελληνικό έργο για την πρώτη ελληνική ταινία. <br />• σημείωσε μεγάλη επιτυχία και στο <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/mousiko">μουσικό</a> θέατρο με τη μορφή οπερέτας. Πρωτοπαρουσιάστηκε το 1936 στην Αλεξάνδρεια από το Θίασο <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/oikonomou">Οικονόμου</a> .<br />• το 1938 Έλληνες αυτοεξόριστοι στο Παρίσι, με υπόδειξη του Γάλλου ελληνιστή Pernot, την παρουσίασαν στο θέατρο «Champs Elysées» με το σκεπτικό ότι η <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/parastasi">παράσταση</a> ενός έργου, με ευρύτατη λαϊκή απήχηση, θ’ αποτελούσε ένα είδος διαμαρτυρίας στη δικτατορία του Μεταξά.<br />• μεταφέρθηκε για δεύτερη φορά στον κινηματογράφο το 1955 με τεράστια κινηματογραφική και εμπορική επιτυχία. Η <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/proboli">προβολή</a> της κράτησε επτά εβδομάδες και καθιέρωσε το δραματικό ειδύλλιο στον ελληνικό κινηματογράφο.<br />• είναι ένα από τα δύο μοτίβα στην επική ταινία του Θόδωρου <a class="taglink" href="http://www.culturenow.gr/s/aggelopoulou">Αγγελόπουλου</a> «Ο Θίασος». Πηγή: Αναστάσιος Μιχ. Γεωργαντόπουλος, Ακρατινοί εργάτες του θεάτρου μας, Αθήνα, 1978.</p>