Έρωτας: Να ακολουθήσω το συναίσθημα ή τη λογική;

21/10/2013
Ομάδα Σύνταξης
Ζευγάρι

Αναγνώστριά μας ρωτά.
Καλημέρα, πήρα το θάρρος να σας γράψω και εγώ το πρόβλημά μου μήπως μπορείτε να με βοηθήσετε. Είμαι χωρισμένη, μένω Γερμανία ερωτεύθηκα τον παιδικό μου φίλο και αυτός εμένα. Είναι χωρισμένος και έχει δυο παιδιά 5 και 11 ετών μένουν με τη γυναίκα του. Το πρόβλημά μου είναι που είμαστε μακριά, τα παιδιά του είναι μικρά και θέλει να τα αφήσει. Μου λέει να κάνω υπομονή, ώρες ώρες όμως σκέφτομαι μήπως δεν γίνει τίποτα…Τον αγαπάω και αυτός αγαπά και εμένα πολύ, το διαζύγιό μου βγαίνει τον Οκτώβρη του χρόνου, ου είπε, κάτ θα γίνει και με εμάς. 
Έχει καλή δουλειά. Προς το παρόν πηγαινοερχόμαστε… μου λέει μέχρι να τελειώσει με το διαζύγιο. Πάω και σχολείο, μαθαίνω μια δουλειά ένα χρόνο… Τον αγαπάω τόσο πολύ. Τα παιδιά μου τον αγαπάνε πολύ και χαίρομαι γι΄αυτό. Τα δικά μου παιδιά είναι μεγάλαν 19 και 15 ετών και είναι πιο εύκολο να κατέβω εγώ Ελλάδα. 
Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απάντησε η ψυχολόγος, Έρα Μουλάκη. 
Είναι μια πολύ μεγάλη απόφαση που θα αλλάξει ολόκληρη τη ζωή της. Θα πρέπει να αφήσει μια ζωή που έχει χτίσει στη Γερμανία με τα παιδιά της. Θα αλλάξει και η επαγγελματική ζωή της και η οικογενειακή. Σίγουρα είχε ανάγκη για να βρει έναν έρωτα, και τον συνάντησε στο πρόσωπο του ανδρα αυτού που τον γνωρίζει από τόσο μικρή ηλικία και έχουν ουσιαστικά μεγαλώσει μαζί. Και είναι λογική η ανησυχία της να αποκτήσουν μια κοινή ζωή.
Αλλά το θέμα δεν είναι να της πούμε εμείς τι θα κάνει. Το θέμα είναι η ίδια να δει τα γεγονότα ρεαλιστικά. Από τη στιγμή που έχει ένα διαζύγιο που εκκρεμεί, πέρα από τον συναισθηματισμό ο οποίος είναι πολύ όμορφος πρέπει να δει βάση των δεδομένων που έχει είναι να είναι σωστό να αποφασίσει αυτή τη μεγάλη αλλαγή όχι για εκείνον αλλά για την ίδια. Μια τέτοια απόφαση του να αλλάξεις χώρα και να στήσεις μια νέα πραγματικότητα δεν είναι εύκολο πράγμα. Οπότε άμα το κάνει και για εκείνον και δεν εξελιχθούν τα πράγματα όπως τα φαντάζεται, τότε τι θα κάνει;
Η ίδια αναφέρει πως είναι εύκολο να το κάνει συγκριτικά με τον αγαπημένο της. Ας εξετάσει όμως την ευκολία αυτή από τη δική της πλευρά: Είναι εύκολο να βρει μια δουλειά εδώ; Έχει κοινωνικό κύκλο; Το τι πρέπει να κάνει ας το δει με γνώμονα τις δικές τις ανάγκες όχι μόνο με τις ανάγκες του συντρόφου της. Αν το μόνο κίνητρο είναι αυτός, δεν ξέρω κατά πόσο αυτό έχει γερά θεμέλια σαν απόφαση. Ας το συζητήσουν. Που θα μείνει αν έρθει εδώ; Θα μείνουν μαζί; Γιατί εκκρεμεί και ένα διαζύγιο από ότι μας λέει. Ποιες είναι οι σχέσεις του άνδρα αυτού με τη σύζυγό του; Τι σχέσεις έχει με τα παιδιά του;
Ας βάλει όλες τις παραμέτρους κάτω και ας σκεφτεί προσεκτικά, πέρα από το συναισθηματικό κομμάτι που όντως είναι σημαντικό. Και όποια απόφαση πάρει να την πάρει για την ίδια.
Αφού σκεφτεί και τους λόγους που θα την οδηγήσουν στην μετακίνηση, και βέβαια θα πρέπει να κάνει μια κουβέντα και με τα παιδιά της. Το να τους αλλάξει την πραγματικότητα έτσι απλά, χωρίς εκείνη να έχει κάτι σίγουρο εδώ, ίσως δεν είναι σωστό. Ίσως δεν είναι σωστό να ξεσηκώσει επιπόλαια τα παιδιά της. Πρέπει να αναζητήσει πολλούς λόγους για να μετακινηθεί. Δεν είναι αρκετός λόγος το ότι απλά ο σύντροφός της είναι εδώ. Αν κάποιος είναι μόνος του μπορεί εύκολα να το ρισκάρει. Όταν έχεις και δυο παιδιά τα οποία είναι σε ευαίσθητη ηλικία ειδικά το 15χρονο πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός και συγκεκριμένος: Για ποιο λόγο πάω.
Ο έρωτας και η λογική δεν είναι απαραίτητα ανταγωνιστικά. Απλά όταν αφεθείς πολύ στον παρορμητισμό, πάνω στον παρορμητισμό αυτό μπορεί να κάνεις και λάθη. Δεν λέμε σε καμία περίπτωση να γίνει ψυχρός εκτελεστής και να αποστασιοποιηθεί από αυτό που νιώθει. Λέμε να εξετάσει προσεκτικά τα δεδομένα της τωρινής κατάστασης. Είναι μια γυναίκα που ήδη κάνει σχέση, γάμο, έχει παιδιά, δεν ξεκινά τώρα τη ζωή της και είναι πιο πολύπλοκη η κατάστασή της. Δεν είναι ότι ακυρώνεις το συναίσθημα αλλά οι άνθρωποι πρέπει να έχουμε επίγνωση του τι κάνουμε και να είμαστε υπεύθυνοι των πράξεών μας και των αποφάσεών μας.