Όταν ο έφηβος είναι μοναχικός και εξαρτημένος από το διαδίκτυο

<p style="text-align: justify;">Αναγνώστριά μας ρωτά:</p>
<p style="text-align: justify;">Ο 24ετών γιος μου χρειάζεται ψυχολογική υποστήριξη μου είναι αδύνατον να τον πείσω να αναζητήσει βοήθεια είναι μοναχικός σχεδόν εξαρτημένος στο διαδίκτυο χωρίς συγκροτημένη σκέψη στο δωμάτιό του άνω κάτω γενικά χωρίς τάξη ότι καινούργιο αποκτά γρήγορα το καταστρέφει νομίζω ότι έχει κατάθλιψη.</p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια στο ερώτημά σας απάντησε ο <strong>Επίκουρος Καθηγητής Ψυχιατρικής Πέτρος Σκαπινάκης.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles/eidikoi/psyxiatroi/rest%20of/petros-skapinakis.jpg" alt="" width="88" height="88" /></p>
<p style="text-align: justify;">Η συμπεριφορά που περιγράφετε μπορεί να οφείλεται σε κατάθλιψη. Λάβετε  ωστόσο υπόψη ότι την περιγραφή αυτή την ακούω από πολλούς γονείς που τα παιδιά τους τελικά δεν έχουν κατάθλιψη. Η διάκριση είναι σημαντική καθώς η κατάθλιψη μπορεί θεωρητικά να περάσει με την βοήθεια θεραπείας. Αρκετά συχνά ωστόσο αυτό που περιγράφετε οφείλεται σε έλλειψη κινήτρων που οδηγεί σε προοδευτική αδράνεια και απόσυρση. Η προσωπικότητα του ανθρώπου παίζει σημαντικό ρόλο στην κινητοποίηση, αλλά ο συνδυασμός εσωτερικής παθητικότητας και έλλειψης εξωτερικών κινήτρων μπορεί τελικά να οδηγήσει ένα νέο άνθρωπο να κάθεται στο σπίτι, να κοιμάται πολύ αργά (μετά τις 3-4 το πρωί) και να ξυπνά το μεσημέρι και να ασχολείται στην ουσία μόνο με τον υπολογιστή σε αυτοματικές δραστηριότητες (π.χ. παιχνίδια). Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να συντηρήσουν την φλόγα της ζωής από μόνοι τους κάποιοι άλλοι χρειάζονται εξωτερική βοήθεια και κίνητρα. Πιστεύω ότι είναι ο συνδυασμός που οδηγεί στο πρόβλημα (παθητικός χαρακτήρας + έλλειψη εξωτερικών κινήτρων). Μπορεί η ψυχολογική υποστήριξη να έχει αποτέλεσμα; Πιθανότατα, αλλά πολύ δύσκολα θα μπορέσετε να τον εμπλέξετε σε τέτοια θεραπεία (μπορείτε πάντως να επιμείνετε σε αυτό). Μπορείτε επίσης εσείς να δείτε εάν μπορείτε να μεταβάλλετε λίγο το εξωτερικό περιβάλλον του ώστε να τον βοηθήσει στην κινητοποίηση (εκεί ένας θεραπευτής που εσείς θα συμβουλευθείτε ίσως να μπορεί να σας βοηθήσει). Σε κάθε περίπτωση, εφόσον υπάρχουν και άλλα συμπτώματα που σας απασχολούν συστήνω ανεπιφύλακτα να δείτε έναν γιατρό (ψυχίατρο), ώστε τουλάχιστον να μειωθεί η πιθανότητα να πάσχει από κάποια κλινική διαταραχή που να χρειάζεται πιο ειδική αντιμετώπιση.</p>

Σχετικά άρθρα