Τι πρέπει να κάνεις αν σε πιάσει κρίση άγχους ή πανικού

<p style="text-align: justify;">Αναγνώστριά μας ρωτά:</p>
<p style="text-align: justify;">Γεια σας. Πριν δυο μηνες ειχα παει σε μια συναυλια του Χατζηγιαννη. Μαλιστα πηγα απο νωρις για να προλαβω να ειμαι στις πρωτες θεσεις. Αφου πηγα μετα απο λιγη ωρα αρχισα να ζαλιζομαι σκεφτηκα οτι επρεπε να βγω μεσα απο τον κοσμο για να παρω λιγο αερα αλλα μολις αρχισα να προχωραω επεσα κατω και λιποθυμησα δεν ειχα καταλαβει τιποτα εχουν περασει δυο μηνες και νιωθω πνιγμενος και σφιγμενος γιατι αισθανομαι σαν να συνεβη εχθες. Απο εκεινη την μερα φοβαμαι να πηγαινω σε κλειστους χορους σε μερη που εχει πολυ κοσμο σε λεφορεια κλπ. δεν θελω να συνεχιστει αυτο και θελω επιτελους να ξαναβρω τον ευατο μου και οχι οποτε βγαινω απο το σπιτι να σκεφτομαι οτι θα ξανασυμβει. Τι να κανω;</p>
<p style="text-align: justify;">Aγαπητέ αναγνώστη. Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός. </p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles/photos/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></p>
<p style="text-align: justify;">Καλό είναι να προσπαθήσει σιγά σιγά να επανέλθει αν θέλει να μπορεί να βρεθεί ξανά σε μέρος όπου υπάρχει πολύς κόσμος. Μόνο έτσι θα καταφέρει να νιώσει και πάλι την ελευθερία  το να έχει συνέχεια την αμφιβολία της θα μπορέσω, δε θα μπορέσω δεν θα καταφέρει να συνέλθει γρήγορα.</p>
<p style="text-align: justify;">Στην ουσία όταν βρισκόμαστε με πολύ κόσμο και απολαμβάνουμε κάτι όπως μια συναυλία νομίζουμε ότι αυτή η απόλαυση αφορά μονάχα εμάς . Αυτό το πράγμα είναι κάτι που αφορά όλους τους ανθρώπους νομίζουμε είμαστε μόνοι μας όταν απολαμβάνουμε ένα αντικείμενο αλλά γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι πραγματικότητα. Ο αναγνώστης μας λιποθύμησε προφανώς βίωσε μια κρίση άγχους ή μάλλον ένα επεισόδιο άγχους το οποίο ουσιαστικά είχε σχέση με την επιθυμία του ανθρώπου να απολαύσει αποκλειστικά το αντικείμενο του θαυμασμού και θυμώνει, τον πνίγει όταν καταλαβαίνει ότι αυτό δεν είναι δυνατό.</p>
<p style="text-align: justify;">Τι πρέπει να κάνει εις το εξής; Να προσπαθήσει να αποδεχτεί την έννοια του πλήθους ξανά και σταδιακά. Να ξεκινήσει με το να πάει σε ένα μαγαζί με κόσμο το Σάββατο για παράδειγμα να καταλάβει ότι ο κόσμος αυτός δεν την απειλεί ότι δεν έχει να χωρίσει κάτι μαζί τους αλλά στην ουσία έχουν πολλά κοινά. Αυτή είναι μια καλή αρχή. Είναι σίγουρα τραυματικό αυτό που του συνέβη αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει ξανά.</p>
<p style="text-align: justify;">Όσον αφορά για το πλήθος και το άγχος που μπορεί να μας πιάσει σε μια κρίση το πρώτο σύμπτωμα είναι το ότι αισθανόμαστε ότι κάτι κακό θα μας συμβεί. Επόμενα συμπτώματα είναι η ταχυπαλμία, πολλές και μικρές αναπνοές και στις πιο ακραίες περιπτώσεις είναι να χάσουμε την επαφή με το περιβάλλον ή να λιποθυμήσουμε ή να κάνουμε σπασμωδικές κινήσεις. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αναπνέουμε βαθιά και σιγά σιγά και να μην κάνουμε απότομες σπασμωδικές κινήσεις- αυτό μας γυρνά πίσω σπασμωδικά. Να γεμίζουμε το στήθος με αέρα και να εκπνέουμε αργά, να περπατάμε αργά είναι κάτι που μπορεί να μας βοηθήσει εκείνη τη στιγμή.</p>
<p style="text-align: justify;">Να μην φύγουμε από το μέρος εκείνο. Να μείνουμε τριγύρω σαν παρατηρητές. Ας σκεφτούμε  «τι είναι αυτό που μας τρομάζει; Η κρίση άγχους είναι μια γενικότερη ομπρέλα που περιλαμβάνει την κρίση πανικού. Περιλαμβάνει επίσης  τις αγχώδεις διαταραχές  όπως επίσης και την αγοραφοβία.    </p>

Σχετικά άρθρα