Ουρολοίμωξη: Ποια είναι τα συμπτώματά της και πώς μεταδίδεται

22/11/2013
Ομάδα Σύνταξης
Ουρολογία

Μια ουρολοίμωξη είναι μια λοίμωξη που μπορεί να συμβεί οπουδήποτε κατά μήκος της ουροφόρου οδού. Οι ουρολοιμώξεις έχουν διαφορετικά ονόματα, ανάλογα με το τμήμα του ουροποιητικού που επηρεάζεται.
<ul>
<li>-Κύστη – Μια λοίμωξη στην κύστη ονομάζεται επίσης κυστίτιδα ή λοίμωξη κύστης</li>
<li>-Νεφροί – μια λοίμωξη του ενός ή και των δύο νεφρών ονομάζεται πυελονεφρίτιδα ή λοίμωξη νεφρού</li>
<li>-Ουρητήρες – οι πόροι που μεταφέρουν τα ούρα από τους νεφρούς στην κύστη σπάνια αποτελούν σημείο λοίμωξης</li>
<li>-Ουρήθρα – μια λοίμωξη του πόρου που απάγει τα ούρα από την κύστη στο εξωτερικό περιβάλλον καλείται ουρηθρίτιδα</li>
</ul>
Δείτε επίσης:
<ul>
<li>-Κυστίτιδα – μη λοιμώδης</li>
<li>-Διάμεση κυστίτιδα</li>
<li>-Ουρηθρίτιδα</li>
<li>-Ουρολοίμωξη – παιδιά</li>
</ul>
<h5>Εναλλακτικές Ονομασίες</h5>
Λοίμωξη κύστης – ενήλικες, κυστίτιδα – βακτηριακή – ενήλικες, πυελονεφρίτιδα – ενήλικες, λοίμωξη νεφρού – ενήλικες
<h5>Αίτια</h5>
Οι ουρολοιμώξεις προκαλούνται από μικρόβια, συνήθως βακτήρια, που εισέρχονται στην ουρήθρα και στη συνέχεια στην κύστη. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε λοίμωξη, συνηθέστερα στην ίδια την κύστη, η οποία μπορεί να επεκταθεί στους νεφρούς.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, το σώμα σας μπορεί να εξουδετερώσει αυτά τα βακτήρια. Ωστόσο, συγκεκριμένες καταστάσεις αυξάνουν τον κίνδυνο για ουρολοίμωξη.
Οι γυναίκες τείνουν να έχουν συχνότερα ουρολοιμώξεις γιατί η ουρήθρα τους είναι πιο κοντή και βρίσκεται πλησιέστερα στον πρωκτό από ότι στους άντρες. Γι' αυτό, οι γυναίκες είναι περισσότερο πιθανό να αποκτήσουν μια λοίμωξη μετά από σεξουαλική δραστηριότητα ή όταν χρησιμοποιούν ένα διάφραγμα για προγεννητικό έλεγχο. Η εμμηνόπαυση αυξάνει επίσης τον κίνδυνο για ουρολοίμωξη.
Τα ακόλουθα αυξάνουν επίσης τις πιθανότητες ανάπτυξης μιας ουρολοίμωξης:
<ul>
<li>-Διαβήτης</li>
<li>-Προχωρημένη ηλικία (ιδιαίτερα άτομα σε οίκους φροντίδας)</li>
<li>-Προβλήματα με την πλήρη κένωση της κύστης (κατακράτηση ούρων)</li>
<li>-Η τοποθέτηση ουροκαθετήρα</li>
<li>-Η ακράτεια κοπράνων</li>
<li>-Μεγεθυμένος προστάτης, στένωση ουρήθρας, ή οτιδήποτε εμποδίζει τη ροή των ούρων</li>
<li>-Νεφρόλιθοι</li>
<li>-Η ακινησία για μεγάλη χρονική περίοδο (για παράδειγμα, κατά την ανάρρωση από ένα κάταγμα ισχίου)</li>
<li>-Εγκυμοσύνη</li>
<li>-Χειρουργείο ή άλλη επέμβαση που αφορά την ουροφόρο οδό</li>
</ul>
<h5>Συμπτώματα</h5>
Τα συμπτώματα μιας λοίμωξης της κύστης περιλαμβάνουν:
<ul>
<li>-Θολά ή αιματηρά ούρα, που μπορεί να έχουν δυσάρεστη ή ισχυρή οσμή</li>
<li>-Χαμηλό πυρετό (δεν αναπτύσσουν όλοι πυρετό)</li>
<li>-Πόνο ή καύσο κατά την ούρηση</li>
<li>-Πίεση ή κράμπες στο υπογάστριο (συνήθως στο μέσο) ή στη μέση</li>
<li>-Ισχυρή ανάγκη για ούρηση συχνά, ακόμα και αμέσως μετά την κένωση της κύστης</li>
</ul>
Εάν η λοίμωξη επεκταθεί στους νεφρούς, τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
<ul>
<li>-Κρυάδες και ρίγη ή νυχτερινή εφίδρωση</li>
<li>-Κόπωση και μια γενική κακουχία</li>
<li>-Πυρετό πάνω από 38,3 βαθμούς Κελσίου</li>
<li>-Πόνο στη μέση, πλάι ή βουβωνική χώρα</li>
<li>-Φλογισμένο, θερμό ή ερυθρό δέρμα</li>
<li>-Μεταβολές στη νοητική κατάσταση ή σύγχυση (στους ηλικιωμένους, τα συμπτώματα αυτά είναι συχνά τα μόνα σημεία μιας ουρολοίμωξης)</li>
<li>-Ναυτία και έμετο</li>
<li>-Ισχυρό κοιλιακό πόνο (σε κάποιες περιπτώσεις)</li>
</ul>
<h5>Εξετάσεις και Δοκιμασίες</h5>
Συνήθως συλλέγεται ένα δείγμα ούρων για να εκτελεστούν οι ακόλουθες δοκιμασίες:
<ul>
<li>-Ανάλυση ούρων γίνεται για λευκά αιμοσφαίρια, ερυθρά αιμοσφαίρια, βακτήρια και για συγκεκριμένες χημικές ουσίες στα ούρα, όπως νιτρικά,. Τις περισσότερες φορές, ο γιατρός σας μπορεί να διαγνώσει μια λοίμωξη χρησιμοποιώντας μια ανάλυση ούρων.</li>
<li>-Καλλιέργεια ούρων – συλλογή με τη μέθοδο "clean catch" μπορεί να γίνει για να αναγνωριστούν τα βακτήρια που υπάρχουν στα ούρα, ώστε να διασφαλιστεί ότι δίνονται τα κατάλληλα αντιβιοτικά για τη θεραπεία.</li>
</ul>
Μπορεί να γίνει γενική αίματος και καλλιέργεια αίματος.
Οι ακόλουθες δοκιμασίες μπορεί να γίνουν για να αποκλειστούν προβλήματα στο ουροποιητικό σύστημα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε λοίμωξη ή να κάνουν μια ουρολοίμωξη πιο δύσκολη στην αντιμετώπιση:
<ul>
<li>-Αξονική τομογραφία κοιλίας</li>
<li>-Ενδοφλέβια πυελογραφία (IVP)</li>
<li>-Σπινθηρογράφημα νεφρών</li>
<li>-Υπέρηχος νεφρών</li>
<li>-Ακτινογράφημα της ουροδόχου κύστεως και της ουρήθρας</li>
</ul>
<h5>Αντιμετώπιση</h5>
Ο γιατρός σας θα πρέπει πρώτα να προσδιορίσει εάν έχετε μια ήπια ή απλή λοίμωξη της κύστης ή των νεφρών, ή εάν η λοίμωξη είναι περισσότερο σοβαρή.
ΗΠΙΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΚΥΣΤΗΣ ΚΑΙ ΝΕΦΡΩΝ
Συστήνονται συνήθως αντιβιοτικά από το στόμα καθώς υπάρχει ο κίνδυνος επέκτασης της λοίμωξης στους νεφρούς.
<ul>
<li>-Για μια απλή λοίμωξη της κύστης θα πάρετε αντιβιοτικά για 3 ημέρες (γυναίκες) ή 7 – 14 ημέρες (άντρες). Για μια λοίμωξη της κύστης με επιπλοκές, όπως εγκυμοσύνη ή διαβήτη, Ή μια ήπια λοίμωξη των νεφρών, θα πάρετε συνήθως αντιβιοτικά για 7 – 14 ημέρες.</li>
<li>-Είναι σημαντικό να ολοκληρώσετε την αγωγή των αντιβιοτικών, ακόμα και εάν αισθάνεστε καλύτερα. Εάν δεν ολοκληρώσετε την αγωγή των αντιβιοτικών, η λοίμωξη μπορεί να επιστρέψει και μπορεί να είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί.</li>
</ul>
Τα αντιβιοτικά που χρησιμοποιούνται πιο συχνά περιλαμβάνουν τριμεθοπρίμη-σουλφαμεθοξαζόλη, αμοξικιλλίνη, Augmentin, δοξυκυκλίνη και φθοριοκινολόνες. Ο γιατρός σας θα θέλει επίσης να γνωρίζει εάν υπάρχει η πιθανότητα να είστε έγκυος.
Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να συστήσει φάρμακα για την ανακούφιση του καύσου και της επείγουσας ανάγκης για ούρηση. Ο πιο κοινός τύπος αυτών των φαρμάκων είναι η υδροχλωρική φαιναζοπυριδίνη. Ωστόσο, και πάλι θα πρέπει να πάρετε αντιβιοτικά.
Οποιοσδήποτε με λοίμωξη της κύστης ή των νεφρών θα πρέπει να καταναλώνει πολλά υγρά. Κάποιες γυναίκες έχουν επαναλαμβανόμενες ή υποτροπιάζουσες ουρολοιμώξεις. Ο γιατρός σας μπορεί να συστήσει αρκετούς διαφορετικούς τρόπους για να τις αντιμετωπίσετε.
<ul>
<li>-Η λήψη μιας μοναδικής δόσης αντιβιοτικού μετά τη σεξουαλική επαφή μπορεί να προλάβει αυτές τις λοιμώξεις, που συμβαίνουν μετά τη σεξουαλική δραστηριότητα.</li>
<li>-Το να υπάρχει μια αντιβιοτική αγωγή 3-ημερών στο σπίτι για χρήση σε λοιμώξεις που διαγιγνώσκονται βάση των συμπτωμάτων, μπορεί να έχει αποτέλεσμα για κάποιες γυναίκες.</li>
<li>-Κάποιες γυναίκες μπορούν επίσης να δοκιμάσουν τη λήψη μιας μοναδικής ημερήσιας δόσης αντιβιοτικών για την πρόληψη των λοιμώξεων.</li>
</ul>
Δείτε επίσης: Ουρολοίμωξη που σχετίζεται με καθετήρα.
ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΕΣ ΛΟΙΜΩΞΕΙΣ ΤΩΝ ΝΕΦΡΩΝ
Εάν είστε πολύ άρρωστος και δεν μπορείτε να πάρετε φάρμακα από το στόμα ή να πιείτε αρκετά υγρά, μπορεί να πρέπει να εισαχθείτε στο νοσοκομείο. Μπορεί επίσης να εισαχθείτε στο νοσοκομείο εάν:
<ul>
<li>-Είστε ηλικιωμένος</li>
<li>-Έχετε νεφρόλιθους ή τροποποιημένη ανατομία της ουροφόρου οδού</li>
<li>-Είχατε πρόσφατα χειρουργείο που αφορούσε το ουροποιητικό</li>
<li>-Έχετε καρκίνο, διαβήτη, πολλαπλή σκλήρυνση, τραυματισμό νωτιαίου μυελού ή άλλα ιατρικά προβλήματα</li>
<li>-Είστε έγκυος και έχετε πυρετό ή είστε άρρωστη</li>
</ul>
Στο νοσοκομείο θα λάβετε υγρά και αντιβιοτικά ενδοφλεβίως.
Κάποια άτομα έχουν ουρολοιμώξεις που επανέρχονται ή δεν αποδράμουν με τη θεραπεία. Αυτές οι λοιμώξεις καλούνται χρόνιες ουρολοιμώξεις. Εάν έχετε μια χρόνια ουρολοίμωξη, μπορεί να χρειάζεστε αντιβιοτικά για πολλούς μήνες ή μπορεί να σας χορηγηθούν ισχυρότερα αντιβιοτικά. Εάν ένα δομικό (ανατομικό) πρόβλημα προκαλεί τη λοίμωξη, μπορεί να συστηθεί χειρουργείο.
<h5>Πρόγνωση</h5>
Μια ουρολοίμωξη προκαλεί δυσφορία αλλά η αντιμετώπιση είναι συνήθως επιτυχής. Τα συμπτώματα μιας λοίμωξης της κύστης συνήθως εξαφανίζονται μέσα σε 24 – 48 ώρες από την έναρξη της θεραπείας. Εάν έχετε μια λοίμωξη των νεφρών, μπορεί να χρειαστεί 1 εβδομάδα ή περισσότερο έως ότου φύγουν τα συμπτώματά σας.
<h5>Πιθανές Επιπλοκές</h5>
<ul>
<li>-Απειλητικές για τη ζωή λοιμώξεις του αίματος (σήψη) – ο κίνδυνος είναι μεγαλύτερος στους νέους, τους πολύ ηλικιωμένους και σε αυτούς με εξασθενημένο ανοσοποιητικό (για παράδειγμα εξαιτίας HIV ή χημειοθεραπείας για καρκίνο)</li>
<li>-Νεφρική βλάβη ή ουλοποίηση</li>
<li>-Νεφρική λοίμωξη</li>
</ul>
<h5>Πότε να Επικοινωνήσετε με το Γιατρό</h5>
Επικοινωνήστε με το γιατρό σας εάν έχετε συμπτώματα ουρολοίμωξης. Καλέστε αμέσως εάν αναπτυχθούν τα ακόλουθα συμπτώματα:
<ul>
<li>-Πόνος στη μέση ή στο πλάι</li>
<li>-Κρυάδες</li>
<li>-Πυρετός</li>
<li>-Έμετος</li>
</ul>
Αυτά μπορεί να αποτελούν σημεία πιθανής λοίμωξης των νεφρών.
Καλέστε επίσης εάν έχετε ήδη διαγνωστεί με ουρολοίμωξη και τα συμπτώματα επανήλθαν σύντομα μετά την αγωγή με αντιβιοτικά.
<h5>Πρόληψη</h5>
Αλλαγές στον τρόπο διαβίωσης μπορούν να αποτρέψουν κάποιες ουρολοιμώξεις.
Μετά την εμμηνόπαυση, μια γυναίκα μπορεί να χρησιμοποιήσει μια κρέμα οιστρογόνων στην κολπική περιοχή για να μειωθούν οι πιθανότητες περαιτέρω λοιμώξεων.
ΜΠΑΝΙΟ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗ
<ul>
<li>-Επιλέξτε σερβιέτες αντί για ταμπόν, που κάποιοι γιατροί πιστεύουν ότι κάνουν τις λοιμώξεις πιο πιθανές. Αλλάζετε σερβιέτα κάθε φορά που πάτε στην τουαλέτα.</li>
<li>-Μην κάνετε κολπικές πλύσεις και μην χρησιμοποιείται σπρέι ή σκόνες για την υγιεινή της ευαίσθητης περιοχής. Ως γενικός κανόνας, μην χρησιμοποιείται προϊόντα που περιέχουν αρώματα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.</li>
<li>-Κάντε ντους αντί για μπάνιο. Αποφύγετε τα έλαια μπάνιου.</li>
<li>-Διατηρήστε την περιοχή των γεννητικών οργάνων καθαρή. Καθαρίστε την περιοχή των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού πριν και μετά από σεξουαλική δραστηριότητα.</li>
<li>-Ουρήστε πριν και μετά από σεξουαλική δραστηριότητα.</li>
<li>-Να σκουπίζεστε από εμπρός προς τα πίσω μετά την τουαλέτα.</li>
</ul>
ΕΝΔΥΣΗ
<ul>
<li>-Αποφύγετε τα στενά παντελόνια.</li>
<li>-Να φοράτε βαμβακερά εσώρουχα και να τα αλλάζετε τουλάχιστον μία φορά την ημέρα.</li>
</ul>
ΔΙΑΙΤΑ
<ul>
<li>-Να πίνετε αρκετά υγρά</li>
<li>-Να πίνεται χυμό cranberry ή να παίρνετε δισκία cranberry, αλλά ΟΧΙ εάν έχετε προσωπικό ή οικογενειακό ιστορικό νεφρόλιθων.</li>
<li>-ΜΗΝ πίνετε υγρά που ερεθίζουν την κύστη, όπως αλκοόλ και καφεΐνη.</li>
</ul>
<div>ΠΗΓΗ: iatronet.gr</div>