Γρίπη: Ομοιοπαθητική ή αντιβιοτικά για την αντιμετώπισή της;

<p><span style="font-size: medium;"><strong>Η σημερινή κατάχρηση στα αντιβιοτικά</strong></span></p>
<p><span style="font-size: medium;">Με την ανακάλυψή τους, το 1940, τα αντιβιοτικά μείωσαν σημαντικά τα προβλήματα και τους θανάτους από τις μολυσματικές ασθένειες που προκαλούνται από βακτηρίδια. Ωστόσο, κατά το πέρασμα των δεκαετιών, σχεδόν όλα τα κλινικώς σημαντικά μικρόβια σε όλο τον κόσμο έχουν αποκτήσει αντοχή στα αντιβιοτικά. Οι δύο κύριοι λόγοι γι' αυτό είναι, πρώτον, η αυξανόμενη και αδιάκριτη χρήση των ισχυρών, ευρέος φάσματος αντιβιοτικών για την αντιμετώπιση κοινών λοιμώξεων, και, δεύτερον, η ακατάλληλη χρήση των αντιβιοτικών σε ανάρμοστες καταστάσεις, όπως στη θεραπεία ιογενών λοιμώξεων (π.χ., το κοινό κρυολόγημα). Η αντοχή στα αντιβιοτικά, η οποία θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα της δημόσιας υγείας, έχει οδηγήσει σε νοσοκομειακές λοιμώξεις που προκαλούν περίπου 37.000 θανάτους στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε. Ε.) κάθε χρόνο.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;">H ανθεκτικότητα των μικροβίων συνιστά σοβαρότατο πρόβλημα ασθενειών στην Ε.Ε., και ήδη τα σημάδια δείχνουν πως θα γίνει ακόμα πιο οξύ στο μέλλον. Έως πρόσφατα, οι προσπάθειες έρευνας και ανάπτυξης παρείχαν νέα φάρμακα εγκαίρως για την αντιμετώπιση βακτηριδίων τα οποία αποκτούσαν αντίσταση στα παλαιότερα αντιβιοτικά. Αυτό όμως δεν συμβαίνει πια. Η πιθανή άμεση κρίση είναι το αποτέλεσμα σημαντικής μείωσης στο τμήμα ανάπτυξης και έρευνας, ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται η επικράτηση των ανθεκτικών μικροβίων. Η «πηγή» των αντιβιοτικών στερεύει. Οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες έχουν πλέον χάσει το ενδιαφέρον τους στην αγορά αντιβιοτικών, γιατί αυτά τα νέα αντιβιοτικά δεν είναι τόσο προσοδοφόρα όσο τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται για την αντιμετώπιση χρόνιων ασθενειών και όσο τα φάρμακα που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"><strong>Επίθεση στα μικρόβια ή ενίσχυση της άμυνας του οργανισμού;</strong></span></p>
<p><span style="font-size: medium;">Η μοντέρνα Δυτική Ιατρική άρχισε να αναπτύσσεται γρήγορα προς τα τέλη του 19ου αιώνα, ειδικά μετά την ανακάλυψη των βακτηριδίων ως σημαντική αιτία για τις ασθένειες. Αρχικά υπήρχαν δύο αντίθετες προσεγγίσεις για τα μικρόβια και την παθογένεια των λοιμώξεων. Στη Γερμανία ήταν οι ιδέες του Ρόμπερτ Κοχ (οι μικροοργανισμοί ήταν οι πιο επικίνδυνοι εχθροί του ανθρώπινου είδους) εναντίον αυτών του Maxvon Pettenkofer (κακή υγιεινή ως η κύρια αιτία). Μια παρόμοια γνωστή ιστορική διαμάχη έλαβε μέρος και στη Γαλλία, μεταξύ του Παστέρ (το μικρόβιο ως η κύρια αιτία) και του Claude Bernard (το μικρόβιο παίζει μικρό ρόλο, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι το υπόβαθρο). Τελικά, οι απόψεις των Παστέρ και Κοχ κυριάρχησαν, και υπήρξε ο εστιασμός στην καταπολέμηση των ασθενειών μέσω της εξολόθρευσης των μικροβίων.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;">Στην πραγματικότητα, μια λοίμωξη είναι το αποτέλεσμα δύο παραγόντων: αφενός της έκθεσης σε ένα παθογόνο αίτιο και αφετέρου της ευαισθησίας του ατόμου σε αυτόν τον παράγοντα. Από αυτήν τη σκοπιά, τα βακτήρια και οι ιοί δεν είναι η απόλυτη αιτία για μια ασθένεια, αλλά ένας συνπαράγοντας προς την ασθένεια. Αυτό σημαίνει επίσης ότι η λήψη ενός συμβατικού αντιβιοτικού μπορεί να εξαλείψει τον παθογόνο παράγοντα, αλλά δεν κάνει τίποτα για να δυναμώσει το ανοσοποιητικό σύστημα του ατόμου. Επιπρόσθετα, υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι τα αντιβιοτικά αυξάνουν τη συχνότητα του άσθματος και των αλλεργιών. </span></p>
<p><span style="font-size: medium;">Τα παιδιά τα οποία λαμβάνουν αντιβιοτικά τούς πρώτους έξι μήνες της ζωής τους, είναι τρεις φορές πιο πιθανό ότι θα αναπτύξουν αλλεργίες (προς ζώα, γρασίδι, γύρη, ακάρεα σκόνης), και στην περίπτωση των ευρέος φάσματος αντιβιοτικών, ακόμα και 8,9 φορές πιο πιθανό να εμφανίσουν άσθμα.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"><strong>Οι μελέτες δείχνουν ότι η Ομοιοπαθητική είναι αποτελεσματική</strong></span></p>
<p><span style="font-size: medium;">Τα αντιβιοτικά μπορεί να παρέχουν συμπτωματική θεραπεία, αλλά οι άνθρωποι που τα λαμβάνουν, τείνουν να έχουν υποτροπιάζουσες λοιμώξεις. Αντίθετα, οι ομοιοπαθητικοί γιατροί γνωρίζουν εκ πείρας τους ότι πολλοί άνθρωποι που υποφέρουν από λοιμώξεις μπορούν να βοηθηθούν από την Ομοιοπαθητική, και ότι είναι πιο σημαντικό να ενδυναμωθεί το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου. Οι επιστημονικές μελέτες στη χρήση της Ομοιοπαθητικής ως εναλλακτικής επιλογής των αντιβιοτικών αφορούν κυρίως τις λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος και του έσω ωτός. Μια διεθνής observational μελέτη, στην οποία καταγράφηκαν 5.000 ασθενείς με προβλήματα του ανωτέρου αναπνευστικού, του κατωτέρου αναπνευστικού ή με προβλήματα ωτών, ανέδειξε πως το 83% των ασθενών που λάμβαναν ομοιοπαθητικά φάρμακα βελτιώθηκε, ενώ μόνο το 68% από αυτούς που λάμβαναν συμβατικά φάρμακα είχαν παρόμοια βελτίωση. Οι άνθρωποι που λάμβαναν ομοιοπαθητικά φάρμακα είχαν πιο γρήγορη βελτίωση (67,3%) απ' ό,τι όσοι λάμβαναν συμβατικά φάρμακα (56,6%). Πολλές τυχαιοποιημένες placebo-ελεγχόμενες διπλές-τυφλές κλινικές μελέτες, με 100 έως 200 ασθενείς η καθεμία, έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικής σε ιατρικά προβλήματα που στη συμβατική ιατρική αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά, όπως η ιγμορίτιδα, χρόνια και οξεία, και βρογχίτιδα. Δύο placebo-ελεγχόμενες, τυχαιοποιημένες, διπλές-τυφλές κλινικές μελέτες της Ομοιοπαθητικής, που περιλάμβαναν 75 και 230 παιδιά αντίστοιχα, έδειξαν πως η ομοιοπαθητική θεραπεία στις λοιμώξεις του μέσου ωτός ήταν πολύ μεγαλύτερη από αυτήν του placebo. Καθώς η ιγμορίτιδα και η βρογχίτιδα ευθύνονται για εκατομμύρια χαμένων ημερών εργασίας κάθε χρόνο, και οι οξείες ωτίτιδες είναι η πιο συχνή λοίμωξη για την οποία συνταγογραφούνται αντιβιώσεις στα παιδιά στον Δυτικό κόσμο, είναι ξεκάθαρο πως η Ομοιοπαθητική μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο σε αυτήν την κατάσταση. Το οικονομικό όφελος αναδείχθηκε επίσης σε μιαν άλλη μελέτη, η οποία σύγκρινε δύο προσεγγίσεις («ομοιοπαθητική στρατηγική» ή «αντιβιοτική στρατηγική») που χρησιμοποιούνται καθημερινά από αλλοπαθητικούς και ομοιοπαθητικούς γιατρούς για τη θεραπεία υποτροπιαζόντων οξείων ρινοφαρυγγίτιδων σε 499 παιδιά. Οι γενικοί γιατροί που χρησιμοποιούσαν Ομοιοπαθητική είχαν σημαντικά καλύτερα αποτελέσματα όσον αφορά την κλινική αποτελεσματικότητα, επιπλοκές, χρόνο που χάθηκε από την εργασία, ποιότητα ζωής των γονιών και μικρότερο οικονομικό κόστος για τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι γενικοί ιατροί που ενσωμάτωσαν την Ομοιοπαθητική στην καθημερινή τους πρακτική, πέτυχαν καλύτερα αποτελέσματα με παρόμοιο κόστος.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;">ΠΗΓΗ: </span><span style="font-size: 1.5em;">ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ | ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ, homeopathy.gr</span></p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα