Ο καθηγητής μου ήταν και ο βιαστής μου. Πως βρήκα το θάρρος να τον καταγγείλω ‘επειτα από 25 χρόνια

<p>Ο άνθρωπος που καθόταν στο βάθος της δικαστικής αίθουσας ήταν σκυθροπός και αξιοθρήνιτος. Μεσήλικας με γκρίζα μαλλιά και φαλάκρα, φόραγε φαρδιά ρούχα και φθαρμένα παππούτσια. Δεν τον αναγνώρισα.</p>
<p>Αυτός είναι είπε η μητέρα μου. Αλλά εγώ δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ο άνδρας που καθότανε μερικά μέτρα παρακάτω ήταν ο Γραχαμ Γουιλοκ, ο κάποτε αξιόπιστος και λατρευτός καθηγητής του σχολείου μου που όμως με κακοποιούσε σεξουαλικά για 3 συνεχόμενα χρόνια από τα 13 μου. Με κοίταξε στα μάτια και δάγκωσε λίγο τα νύχια του. Αυτό ήταν αρκετό για να με κάνει να γυρίσω πίσω. Τον αναγνώρισα αμέσως.</p>
<p><img style="float: left;" src="http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2013/12/02/article-2517147-19CA186200000578-53_306x466.jpg" alt="Vulnerable: Rachel, pictured at age 13, suffered three years of abuse by her teacher Graham Wilcock" /></p>
<p><strong><em>H 13χρονη Ράιτσελ </em></strong></p>
<p>Στους εφιάλτες μου ήταν πάντα αυτός ο χαρισματικός νεαρός καθηγητής με τα ξανθά μαλλιά .<br /> <br /> Επιτέλους μπορούσα να δω το πραγματικό του πρόσωπο:  Aυτό του ανάξιου ανθρώπου  και του παιδόφιλου</p>
<p>Ευτυχώς είχε έρθει η στιγμή να πληρώσει για αυτά που έκανε.</p>
<p>Η κακοποίηση μου ξεκίνησε λίγες εβδομάδες αφού έχασα το πατέρα μου. Είχα μόλις κλείσει τα 13 και επειδή ήμουν πολύ στεναχωρημένη και ευάλωτη ο κύριος Γούιλοκ προσφέρθηκε να μου δώσει ένα ωμο για να κλάψω.</p>
<p>Παρόλι τη θλίψη μου, ήθελα να φανώ δυνατή έτσι πήγαινα κάθε πρωί στο σχολείο.  Αυτό που δεν ήξερα είναι ότι ενώ το σχολείο έπρεπε να είναι ο χώρος που θα έπρεπε να είμαι πιο ασφαλής δυστυχώς ήταν ο χώρος στον οποίο κινδίνευα περισσότερο.</p>
<p>O κύριος Γουίλοκ ήταν στο σχολείο μου και ήταν δασκαλός μου από τα 9 μου. Δεν μπορούσα να φανταστώ ποτέ ότι πίσω από τη συμπάθεια  που μου έδειχνε κρυβόταν κάτι άλλο.</p>
<p><br /> Mια μέρα καθώς έφευγα από το σχολείο, ο κύριος Γουίλοκ με σταματησε και μου ζήτησε να μου δώσει ένα φιλί. Εγώ αρχικά νόμιζα ότι εννοούσε ένα φιλί στο μάγουλο για αντίο αλλά αντ’αυτού αυτός γύρισε και με φίλησε στο στόμα. Τα χασα. Εκείνος γύρισε και μου είπε « Δεν έχεις ξαναφιλήσει ποτέ στη ζωή σου ε; Πρέπει να σου μάθω πολλά πράγματα»</p>
<p>Ο εφιάλτης μου μόλις είχε ξεκινήσει. Ο άνθρωπος αυτός εκμεταλευόμενος την ανάγκη μου για μια νέα πατρική φιγούρα έκανε ότι περνούσε από το χέρι του για να με κάνει να αισθανθώ άνετα και κατ’επέκταση να έρθω πιο κοντά του. Και το πέτυχε.</p>
<p><img src="http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2013/12/02/article-2517147-195D63FD00000578-527_634x526.jpg" alt="Guilty: Wilcock was sentenced to four years in jail and put on the sex offenders register for life. His sentence was later reduced on appeal to three years and four months. " /></p>
<p><strong>O κύριος Γουίλοκ</strong></p>
<p>Μια μέρα με κάλεσε σπίτι του για να με μάθει να παίζω σκάκι .  Τη πρώτη φορά δεν έγινε τίποτα αλλά υποθέτω τώρα που το βλέπω από μια απόσταση ότι προλίενε τη κατάσταση ώστε να μπορέσει να κάνει την επόμενη του κίνηση. Εκεί μου είπε ότι είμαι ξεχωριστή και ότι είμαι πολύ πιο έξυπνη από όλα τα άλλα κορίτσια της ηλικίας μου. Γοητεύτικα.</p>
<p> Ξέρω ότι γενικά το να πηγαίνει ένας μαθητής  στο σπίτι του καθηγητή του ακούγεται ύποπτο αλλά  τότε στη δεκαετία των 80ς κανένας δεν είχε ιδέα για τους παιδόφιλους και έτσι δεν ενδιαφέροταν .</p>
<p><img src="http://i.dailymail.co.uk/i/pix/2013/12/02/article-2517147-19CABAF100000578-214_634x395.jpg" alt="Case: Rachel said facing her abuser at Preston Crown Court, pictured, was a 'horrendous ordeal'" /></p>
<p><strong>To σχολείο της Ράτσελ</strong> </p>
<p>Ούτως η άλλως όλοι τον λάτρευαν ακόμα και η μητέρα μου, η οποία τον εμπιστευόταν απόλυτα.  Η σεξουαλική μου κακοποίηση έγινε με ποικίλους τρόπους τους οποίους και δεν θέλω να θυμάμαι.  Με είχε βιάσει στο σχολείο, στο αμάξι του στο σπίτι του ακόμα και σε ένα σοκάκι κοντά στο σπίτι μου</p>
<p>Θα μου πείτε τώρα γιατί δεν μίλησα ποτέ σε κανέναν; Ο λόγος ήταν γιατί δεν θα με πίστευε  κανένας. Ποιος θα πίστευε ότι ο γλυκομίλητος καθηγητής μου ήταν στη πραγματικότητα ενας διαστραμένος παιδόφιλος τον οποίο  κατά κάποιο ανώμαλο τρόπο ήθελα και επιζητούσα την αναγνώρισή του</p>
<p>Στη περίπτωσή μου όμως το πρόβλημα μου δεν ήταν η σωματική μου κακοποιηση όσο η ψυχολογική μου. Ηθελα να ήμουν τόσο ξεχωριστή, ήθελα να ήμουν η καλύτερη. Είχα πάθει μέχρι και ανορεξία.</p>
<p>Η κατάστασή μου θα συνέχιζε αν δεν είχα ακούσειι κάτι φήμες σχετικά με κάτι άλλα κορίτσια που επισκεπτόντουσαν το σπίτι του και που τους έλεγε πόσο ξεχωριστές ήταν.</p>
<p>Τότε ήταν που σαν κάτι να άλλαξε μέσα μου. Σταμάτησα κάθε επαφή μαζί του. Άλλαξα σχολείο και συνέχισα τη ζωή μου.</p>
<p>Πέρασαν 25 χρόνια  και μια μέρα άκουσα στις ειδήσεις για μια παρόμοια ιστορία με τη δικιά και ότι ο παιδεραστής πλήρωσε με 20 χρόνια κάθηρξη στη φυλακή, σώζοντας έτσι  και άλλα παιδιά από τα χέρια του. Αυτή η ιστορία μου ξύπνησε αναμνήσεις αλλά ταυτόχρονα με πλημμύρισε  και τύψεις.</p>
<p>Αυτός ήταν εκεί έξω και ποιος ξέρει τι είχε κάνει και σε άλλα ανήλικα κορίτσια.  Αποφάσισα να δράσω.</p>
<p>Έπειτα από μήνες σήμερα κάθομαι εδώ στη δικαστική αίθουσα και περιμένω το δικαστή να αποφασίσει για τη τύχη του άνδρα που στοίχωσε 25 χρόνια της ζωής μου.</p>
<p> </p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα