<p style="text-align: justify;"><strong>Το σύνδρομο της Ηλέκτρας είναι μια εκδοχή αυτού που ονομάζουμε Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα. Η γυναίκα ερωτεύεται κάποιον που μοιάζει με τον πατέρα της. Είναι μια συμμετρική η οποία πολλές φορές ακούγεται και λίγο φαλλοκρατική άλλοτε και λίγο φεμινιστική, κοινωνιολογικά ήταν αναμενόμενο να εμφανιστεί το σύνδρομο στην κοινωνία που ζούμε αυτή τη δεδομένη στιγμή.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Γράφει ο ψυχολόγος, ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός. </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/contentfiles/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Ας εξετάσουμε όμως την ψυχολογική διάσταση. Από την δική μου εμπειρία, μπορώ να κάνω αναφορά σε κάποιες γυναίκες οι οποίες χρόνια στη ζωή τους κάνουν σχέση με άνδρες που για κάποιον λόγο δεν μπορούν να είναι μαζί τους ή πάντα κάτι δυσκολεύει την εξέλιξη της σχέσης τους.  Για παράδειγμα. Κάποιος άνδρας μπορεί να είναι παντρεμένος, άλλος μπορεί να είναι αλκοολικός κτλ, δηλαδή βρίσκονται οι γυναίκες αυτές συνέχεια σε μια κατάσταση στην οποία ο επιθυμητός σύντροφος είναι προσδεμένος και από την οποία πρόσδεση δεν μπορεί να διαφύγει για να μπορέσει να έχει ερωτική σχέση. Πώς ερμηνεύεται αυτό; Η γυναίκα σε αυτήν την περίπτωση θέλει κάποιον που δεν μπορεί να τον έχει εξ ολοκλήρου και αυτό μας θυμίζει τη σχέση του κοριτσιού με τον πατέρα του. Ο αγαπημένος, ο πατέρας είναι δεμένος με μια άλλη γυναίκα τη μητέρα και δεν μπορεί να τον έχει αποκλειστικά δικό της. Πολλές φορές υποσυνείδητα η κόρη βλέπει τη μητέρα ανταγωνιστικά και κάποιες φορές αυτή η προσκόλληση στον πατέρα μεταφέρεται και στην ενήλικη ζωή με τις σχέσεις που περιγράψαμε παραπάνω.</p>
<p style="text-align: justify;">Υπάρχει επίσης και το ενδεχόμενο μια γυναίκα να θέλει να συνάπτει συνέχεια σχέσεις με μεγαλύτερους άνδρες και αυτό μπορεί να οφείλεται στην ανάμνηση της αγάπης για τον μεγαλύτερο πατέρα. Συνήθως οι γυναίκες αυτές βρίσκουν σαν αιτιολογία το ότι ένας πολύ μεγαλύτερος άνδρας είναι πολύ πιο ώριμος και μπορεί να την κατανοήσει καλύτερα. Το οποίο ισχύει αλλά δεν μπορεί να ισχύει πάντα και σε όλες τις σχέσεις της γυναίκας. Ας μην ξεχνάμε και τα σεξουαλικά προβλήματα που μπορεί να προκύψουν και σε μια σχέση με πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας- μια γυναίκα μπορεί να είναι πιο πλήρης με έναν άνδρα που δεν είναι πολύ μεγάλος, χωρίς βέβαια να είμαστε απόλυτοι σε αυτό.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτή η τάση της γυναίκας, λοιπόν να προσκολλάται στην πατρική φιγούρα μπορεί να εξελιχθεί και σε διαταραχή. Αυτή η συμπεριφορά σταματά όταν η γυναίκα καλυφθεί συναισθηματικά από έναν σύντροφο που έρχεται να ανατρέψει την ανάγκη το ανεκπλήρωτο σενάριο στο μυαλό της. Συγκεκριμένη ηλικία δεν υπάρχει. Μπορεί να συμβεί στα 19, μπορεί και σε μεγαλύτερη ηλικία δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρονικό όριο. Ο άνδρας αυτός θα την κάνει να νιώσει πως δεν υπάρχει μονάχα το πατρικό πρόσωπο που την αγαπά. Έρχεται να την πείσει πως ακόμα και ένας άνθρωπος άγνωστος μπορεί να τρέφει υπέροχα συναισθήματα για εκείνη.</p>
<p style="text-align: justify;">Λέγεται ότι για το Οιδιπόδειο σύνδρομο γενικότερα φέρουν και οι γονείς ευθύνη. Συνήθως καλλιεργείται στα παιδιά όταν οι γονείς δεν έχουν όρια αναφορικά με το τι τους ενοχλεί. Ο γονέας αυτός είναι πολύ δοτικός και είναι άτομο που μπορεί πολύ εύκολα να δεχτεί τις ιδιοτροπίες του παιδιού αλλά δεν έχει σκοπό να τις αλλάξει. Είναι αυτό που λέμε σε αγαπάω όπως είσαι το οποίο μέχρι ενός σημείο είναι θεμιτό αλλά ο γονέας οφείλει να κατευθύνει το παιδί. Δεν μπορώ εγώ σαν πατέρας να ωθεί το παιδί να αναπτύξει την προσωπικότητά του και πρέπει να βάζει όρια ια να το πετύχει αυτό. </p>