Πένθος: Πώς να διαχειριστείς την απώλεια αγαπημένου προσώπου

<p><span style="font-size: small;">Τo <strong>πένθος</strong> είναι ο τρόπος που αντιδρούμε στο θάνατο ενός αγαπημένου προσώπου. Πρόκειται για μια <strong>επίπονη συναισθηματική διαδικασία</strong>, στην οποία μπαίνουμε ύστερα από μια σημαντική απώλεια. Όταν καλούμαστε, δηλαδή, να <strong>αποχωριστούμε</strong>από εκείνον που πέθανε και να προσαρμοστούμε σε έναν κόσμο από τον οποίον εκείνος θα λείπει.</span><br /><span style="font-size: small;">Το πένθος δεν εμφανίζεται μόνο όταν πεθάνει κάποιος αγαπημένος μας, αλλά και μετά από μια <strong>απώλεια</strong> γενικότερα, όπως ένας <strong>χωρισμός</strong> ή ακόμη και αν χάσουμε ένα αντικείμενο, στο οποίο είχαμε επενδύσει ιδιαίτερα συναισθηματικά.</span><br /><span style="font-size: small;">Το πένθος, ως αντίδραση, παρατηρείται ακόμα και στα ζώα. Για παράδειγμα, τα δελφίνια κάθονται πολλές ώρες δίπλα στο νεκρό τους σύντροφο ή ένας σκύλος μπορεί να κλαίει και να περιμένει να γυρίσει το χαμένο αφεντικό του.</span><br /><span style="font-size: small;">Όλοι οι άνθρωποι έχουν αντιμετωπίσει στη ζωή τους απώλειες και έχουν έρθει αντιμέτωποι με τον πόνο που τις συνοδεύει.</span></p>
<h3><span style="font-size: small;">Κατανοώντας το Πένθος</span></h3>
<p><span style="font-size: small;">Το πένθος και τα σύνθετα στάδια της διαδικασίας της θλίψης είναι αναγκαία. Ακόμα κι αν το παρόν είναι γεμάτο πόνο, είναι υγιές και φυσιολογικό κάποιος που πενθεί να βιώνει τόσο έντονα συναισθήματα με συνεχόμενες αλλαγές στη διάθεση του. Είναι οι φυσιολογικές αντιδράσεις στην απώλεια.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Παίρνει χρόνο να επουλωθούν οι πληγές. Η περίοδος της θλίψης εξαρτάται και διαφοροποιείται από πρόσωπο σε πρόσωπο. Η θλίψη δεν είναι αδυναμία αλλά αναγκαιότητα. Η άρνηση της θλίψης δεν είναι γενναιότητα και μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερο πρόβλημα αργότερα. </span></p>
<p><span style="font-size: small;">Η θλίψη του πένθους μας βοηθά να διαχειριστούμε την σχέση μας με το άτομο που χάσαμε και να επικεντρώσουμε εκ νέου τις ενέργειές μας προς το μέλλον..</span></p>
<p><br /><span style="font-size: small;"><strong>Όταν χάνεις κάποιον που αγαπάς μπορεί να νιώσεις:</strong></span></p>
<ul>
<li><span style="font-size: small;">Κενό &gt; <em>«η ζωή δεν έχει νόημα πια»</em></span></li>
<li><span style="font-size: small;">Φόβο &gt; <em>«τι θα κάνω μόνος/η;»</em></span></li>
<li><span style="font-size: small;">Θυμό &gt; <em>«πώς μπόρεσες να το κάνεις σε μένα αυτό»;</em></span></li>
<li><span style="font-size: small;">Ενοχή &gt; <em>«μήπως έκανα εγώ κάτι;»</em></span></li>
<li><span style="font-size: small;">Αποπροσανατολισμό &gt; <em>«πώς θα είναι η ζωή μου από 'δω και πέρα»;</em></span></li>
<li><span style="font-size: small;">Παράπονο &gt; <em>«γιατί σε μένα»;</em></span></li>
</ul>
<h1><span style="font-size: small;">Τα Συμπτώματα και τα Στάδια του Πένθους</span></h1>
<p><span style="font-size: small;">Τυπικά <strong>συμπτώματα</strong> του πένθους είναι η κοινωνική απόσυρση, η διαταραχή της συγκέντρωσης, οι αυξομειώσεις του βάρους, οι δυσκολίες στον ύπνο, το κλάμα και ο εκνευρισμός. Κάποιες φορές όμως, ειδικά στην αρχή, μπορεί να νιώσεις ότι τα συναισθήματά σου είναι «παγωμένα», ότι δε νιώθεις στεναχώρια, λύπη ή πόνο. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου γι' αυτό. Η αλήθεια είναι ότι συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους, ακριβώς γιατί αυτό που ζουν φαίνεται πολύ επώδυνο για να το αντέξουν.</span></p>
<p><span style="font-size: small;">Σύμφωνα με τους ειδικούς, η περίοδος που κάποιος αναμένεται να διαχειριστεί το πένθος είναι <strong>6-12 μήνες</strong> και η διαδικασία αυτή περνάει από κάποια <strong>στάδια</strong>.</span></p>
<ol>
<li><span style="font-size: small;">Στην αρχή, το γεγονός αντιμετωπίζεται ως <strong>σοκ</strong>. Το άτομο δεν μπορεί ακόμα να συνειδητοποιήσει τι έχει συμβεί.</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Το «μούδιασμα», που παρατηρείται στην αρχή, αρχίζει να υποχωρεί. Ο <strong>πόνος</strong>μπορεί να γίνει μεγαλύτερος σ' αυτήν τη φάση και το άτομο να νιώθει μεγάλη<strong>οδύνη</strong>.</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Το άτομο αρχίζει, σιγά-σιγά, <strong>να θυμάται</strong>, να αναπολεί όσα το συνέδεαν με αυτόν/η που έφυγε.</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Αργότερα, ξεκινά η διαδικασία της <strong>προσαρμογής</strong>. Το άτομο αρχίζει να αντιμετωπίζει την πραγματικότητα της απώλειας.</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Με τον καιρό, αποκτά νέους ρόλους, συνδέεται με άλλους ανθρώπους και μπορεί να κάνει <strong>νέες σχέσεις</strong>.</span></li>
<li><span style="font-size: small;">Σιγά-σιγά, η σχέση με εκείνον που έφυγε αρχίζει να υπάρχει αποκλειστικά στη<strong>μνήμη</strong> και η σκέψη του να μη συνοδεύεται πια από τόσο πόνο.</span></li>
</ol>
<p><span style="font-size: small;"> </span></p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα