Όσα πρέπει να ξέρετε για την ρήξη τένοντος

<p><span style="font-size: medium;">Η <strong>ρήξη τένοντος</strong> είναι το κόψιμο της ινώδους ταινίας που ενώνει το μυ με το οστό, η οποία ονομάζεται τένοντας.</span></p>
<h2><span style="font-size: medium;">Ποιός είναι ο μηχανισμός</span></h2>
<p><span style="font-size: medium;">Η <strong>ρήξη τένοντα</strong> μπορεί να συμβεί, όταν ο μυς στον οποίο ανήκει συσπαστεί έντονα και απότομα, συνήθως κατά τη διάρκεια έντονης δραστηριότητας (σπορ, ανύψωση αντικειμένων). Οι αθλητές είναι σε μεγαλύτερο κίνδυνο. <strong>Ρήξη τένοντος</strong> μπορεί να επέλθει επίσης μετά από ένα βαθύ κόψιμο, ή μετά από κάταγμα. Σε χρόνιες νόσους όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, είναι δυνατόν η ρήξη να επέλθει αυτόματα.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;">Οι τένοντες των άκρων και κυρίως ο Αχίλλειος τένοντας, είναι πιο επιρρεπείς σε ρήξη από τους τένοντες άλλων περιοχών. Κάποια αντιβιοτικά, όπως οι κινολόνες, αλλά και οι εγχύσεις κορτικοστεροειδών στην περιοχή, μπορεί να προδιαθέσουν σε ρήξη του Αχιλλείου.</span></p>
<h2><span style="font-size: medium;">Ποιά είναι τα συμπτώματα</span></h2>
<p><span style="font-size: medium;">Συνήθως θα νιώσει κανείς διαξιφιστικό πόνο, και μετά η κίνηση της περιοχής είναι προβληματική. Συνυπάρχει και οίδημα.</span></p>
<h2><span style="font-size: medium;">Πώς γίνεται η διάγνωση</span></h2>
<p><span style="font-size: medium;">Η διάγνωση γίνεται εύκολα από τον ορθοπαιδικό, από τα συμπτώματα και από την εξέταση. Στη ρήξη του Αχιλλείου, μπορεί κανείς να ψηλαφήσει το κενό που σχηματίζεται ανάμεσα στα δύο μέρη του ρηχθέντος τένοντος.</span></p>
<h2><span style="font-size: medium;">Ποιά είναι η αντιμετώπιση</span></h2>
<p><span style="font-size: medium;">Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, για να ελέγξει τον πόνο και τη φλεγμονή. Στην περίπτωση του Αχιλλείου τένοντος χρειάζεται χειρουργείο για να συρραφούν τα δύο πέταλα. Μετά ο τένοντας ακινητοποιείται με ειδικούς νάρθηκες, αρχικά με τη φτέρνα προς τα πάνω και τα δάκτυλα προς τα κάτω, για να μην υφίσταται έλξη ο τένοντας, και στη συνέχεια το πόδι ευθειάζεται σταδιακά, με διαδοχικές αλλαγές του νάρθηκα. Στη συνέχεια πρέπει να ακολουθήσει κανείς πρόγραμμα φυσιοθεραπείας. Η πλήρης αποκατάσταση ενός τέτοιου τραυματισμού μπορεί να χρειαστεί από 4 μέχρι 12 μήνες.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;">ΠΗΓΗ: healthpress.gr</span></p>

Σχετικά άρθρα