Οι ψυχολογικές επιπτώσεις του διαζυγίου στην εφηβεία

<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1389690251265_12876" style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;"><span>Aναγνώστες μας ρωτούν:</span></div>
<div style="text-align: justify;"><span><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;"><em><strong>Κυρία Δρούζα η εγγονή μας 13 ετων μαθήτρια Β Γυμνασίου εχοντας προφανώς σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα με τον χωρισμό των γονέων της προ τριών ετων οποιοι συζουν ο μεν πατερας με αλλοδαπή εγχρωμη με την οποια έκανε και παιδι η δε μητέρα της με ημιδαπό. Αποτέλεσμα να κατέφυγει και να απομονωθει στο δωμάτιό της ασχολούμενη ολη την ημέρα με το Computer και το Internet παραμελόντος παντελώς τα μαθηματά της. Η ανησυχία μας ειναι που εγινε πολυ αντικοινωνική επιθετική με απαράδεκτη συμπεριφορά στο σπιτι και στο σχολειο δεν λαμβάνει καθόλου υποψη τηςοχι τις συμβουλές των γονέων της οι οποιοι και ειναι υπέυθυνοι αλλα και εμας την Γιαγια Παππου που αποκλειστικά απο εμας φροντίζεται για το σχολείο (το φαγητό, τα διάφορα προσωπικά της έξοδα τα φροντιστήρια και καθε παρεπόμενη φροντίδα) Βεβαίως για ολα αυτα δεν θέλουμε καμία ανταπόκριση ή ανταποδωση ανησυχούμε που η μεγάλη μας φροντίδα δεν εχει απολύτως κανενα αποτέλεσμα αλλα απεναντίας βλέπουμε να οδεύει στην καταστροφή Επειδη εμεις αδυνατούμε να σώσουμε την εγγονή μας απο τα πολύ δυσάρεστα που θα της συμβούν σκεφθήκαμε Εσας για μια πιο ειδική συμβουλή στο προβλημά μας Σας ευχαριστούμε εκ των πρτέρων για οτι μας συμβουλευσετε Με πολύ εκτίμηση</strong></em></div>
<div style="text-align: justify;"><em><strong> Γιαγια-Παππους</strong></em></div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Στπ ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος, ομαδικός θεραπευτής, Δημήτρης Κατσαρός </div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles/photos/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">"Αγαπητέ παππού και γιαγιά:</div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1389690251265_12874" style="text-align: justify;"> </div>
<div id="yui_3_13_0_ym1_1_1389690251265_12872" style="text-align: justify;">Βρίσκω πολύ λογική την ανησυχία για την εγγονή σας. Όντως ενδεχομένως η μικρή αντιδρά σε κάτι. Όμως δεν είναι απαραίτητα αποτέλεσμα του χωρισμού των γονιών της και της κατάστασης που επικρατεί στο σπίτι.Οι έφηβοι, στην οποία ομάδα πλέον ανήκει και η εγγονή σας τείνουν να μεγαλοποιούν τα συναισθήματά τους και να έχουν υπερβολικές αντιδράσεις. Πρόκειται για αναπτυξιακή φάση. Ίσως ο χωρισμός των γονιών να εντείνει κάπως την ψυχική αναταραχή που έτσι κι αλλιώς θα ένιωθε ως έφηβη η εγγονή σας. Από την άλλη όταν ένα παιδί μεγαλώνει με τον παππού και τη γιαγιά νιώθει κάπως μόνο του γιατί συνηθίζεται τα παιδιά να τα μεγαλώνουν οι γονείς. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει ικανότητα εκ μέρους σας. Αντιθέτως με μια ψυχραιμία και μια ωριμότητα κάποιων χρόνων μετά, η εγγονή σας θα δει τη φροντίδα σας ως τη γονική φροντίδα και αγάπη που της χρειαζόταν. Θα νιώσει αξιαγάπητη και θα μαλακώσει. Ως τότε όμως η υπομονή και η κατανόησή σας και η κατά το δυνατόν προσπάθειά σας να την προσεγγίσετε στα θέλω και στις ανησυχίες της χωρίς φόβο και πίεση, είναι καταπραϋντικά και δημιουργούν μια σχέση εμπιστοσύνης. Ενδεχομένως το κοριτσάκι σας να νιώθει μια απόρριψη που έχει σχέση με τη διάλυση της οικογενειακής εστίας. Η φιλική προσέγγιση του παιδιού και από τους νέους συντρόφους των γονέων και απ' τους ίδιους τους γονείς, ανεξάρτητα απ' το ότι είναι χωριστά θα την βοηθήσει να καταλάβει ότι ακόμα κι όταν δύο άνθρωποι χωρίζουν δεν παύουν ν'αγαπούν, να νοιάζονται και να σκέφτονται τα παιδιά τους. Η εικόνα των δύο νέων οικογενειών (μητέρας-συντρόφου, πατέρα-συντρόφου) δεν είναι απαραίτητα κακή, ίσως δε να της δίνει την ευκαιρία να λάβει αγάπη από νέα μέλη μιας "μεγενθυμένης" οικογένειας. Αυτό που χρειάζεται είναι μια συζήτηση με όσο το δυνατόν περισσότερα, ή και όλα τα μέλη της οικογένειας. Οι αναζητήσεις της στο διαδίκτυο δεν είναι απαραίτητα μια αντικοινωνική διαδικασία καθώς μέσα απ' αυτό επικοινωνεί με ανθρώπους που η ίδια επιλέγει. Το διαδίκτυο πρέπει να δεχτούμε πως υπάρχει ούτως η άλλως στη ζωή μας, πόσο μάλλον στη ζωή των νέων, οι οποίοι μέσα απ' αυτό μπορούν να μορφωθούν και να διασκεδάσουν ταυτόχρονα. Οι έφηβοι τείνουν άλλωστε να προσκολλώνται σε κάτι που τους κάνει να νιώθουν καλά και τους διασκεδάζει. Από παλιά εως και σήμερα αυτό δεν έχει αλλάξει. Το μόνο που αλλάζει είναι το αντικείμενο της προσκόλλησης. Λογικά μιλώντας όταν η εγγονή σας αποκτήσει μεγαλύτερη ωριμότητα θα χειρίζεται αυτό το εργαλείο -διαδίκτυο- με μικρότερη προσκόλληση."</div>

Σχετικά άρθρα