Eξωσωματική γονιμοποίηση. Μια δύσκολη απόφαση

<p> </p>
<p><span style="font-size: medium;">Χάρη στην τεχνική της εξωσωματικής γονιμοποίησης έχουν γεννηθεί 5 εκατομμύρια μωρά. Πολλοί είναι αυτοί που μιλούν για αυτά, λίγοι όμως κάνουν λόγο για τον αριθμό των προσπαθειών που αποτυγχάνουν.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"> Τα επιτεύγματα της σύγχρονης ιατρικής αναφορικά με την αποκατάσταση και την προστασία του ανθρώπινου σώματος, είναι αδιαμφισβήτητα και καλύπτουν ένα τεράστιο εύρος, από την αποκατάσταση γοφού μέχρι τις αντικαρκινικές θεραπείες που αυξάνον το προσδόκιμο ζωής. Τους περισσότερους, όμως, από εμάς η ιατρική παρέμβαση μας απασχολεί ιδιαίτερα ως προς το ζήτημα της ηθικής, όταν έχει να κάνει με τη δημιουργία ζωής και με τον τερματισμό της.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"> Σύντομα λοιπόν μετά τη γέννηση του πρώτου παιδιού του σωλήνα το 1978, της Louise Brown, η βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε να οριοθετήσει τόσο ηθικά, όσο και νομικά την πολλά υποσχόμενη θεραπεία υπογονιμότητας.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;">Η θεραπεία βέβαια της υπογονιμότητας με την ένωση του ωαρίου με το σπερματοζωάριο έξω από τη μήτρα και την μετέπειτα εισαγωγή του εμβρύου  στη μητέρα, ήταν μια κλινική πραγματικότητα. Το ζήτημα ήταν κατά πόσο ήταν ηθικά ορθή, καθώς και τι είδους έλεγχος και περιορισμοί θα έπρεπε να πλαισιώσουν τη διαδικασία, ώστε να ικανοποιήσουν το δημόσιο ενδιαφέρον.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"> Για το λόγο αυτό ιδρύθηκε μια αρμόδια επιτροπή για να εξετάσει τις πιθανές ηθικοκοινωνικές και νομικές επιπτώσεις των νέων εξελίξεων στο πεδίο της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής,  η οποία υπογράμμισε την ειδική κατάσταση του ανθρώπινου εμβρύου και πρότεινε την εγκατάσταση μιας σχετικής ρύθμισης.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"> Η αντιπαράθεση του κλήρου, διάφορων πολιτικών προσώπων , καθώς και της κοινής γνώμης σχετικά με το νέο αυτό τρόπο γέννησης, οδήγησε την επιτροπή να επικαλεστεί το ανώτερο ρυθμιστικό σώμα και ένα επιτύχει τελικά μια ομόφωνη ηθική αποδοχή της IVF, την οποία η κοινή γνώμη κατανοούσε και συμμεριζόταν.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"> Σήμερα, οι ειδικοί, ανάμεσα τους και μέλη της επιτροπής, δε ξεχνούν να σημειώσουν ότι πίσω από τους αποτυχημένους κύκλους της IVF υπάρχει μια διαρκή μάχη του ζευγαριού, όχι μόνο με την υπογονιμότητα, αλλά και με τις καθημερινές ενέσεις, τις ορμόνες και τις αμέτρητες εξετάσεις αίματος. Τα καλά νέα είναι βέβαια ότι οι εξελίξεις στο πεδίο είναι καθημερινές, όπως και η στενή καταγραφή τους. Συχνά μάλιστα, οι αποφάσεις για τις δύσκολες περιπτώσεις λαμβάνονται σε ημερήσια βάση με την καθοδήγηση εξειδικευμένων επιστημόνων και η πολιτική που ακολουθείται προβλέπει την υιοθέτηση νέων τεχνικών και δεδομένων όποτε προκύπτουν. Μία από τις νέες τεχνικές είναι αυτή της  μιτοχονδριακής αντικατάστασης, κατά την οποία, όταν σε ένα ωάριο έχουν εντοπιστεί μιτοχονδριακές ανωμαλίες, αφαιρείται ο πυρήνας του και τοποθετείται σε ωάριο δότριας.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"> Αυτό που δηλώνει λίγο πριν από τη συνταξιοδότηση της όμως η Lisa Jardin, μέλος της επιτροπής, είναι ότι θα ήθελε πολύ να μπορούσε να προειδοποιήσει τα άτομα που σκέπτονται να προχωρήσουν σε εξωσωματική γονιμοποίηση, σχετικά με τα μειονεκτήματα της μεθόδου. Τα media  αναφέρουν συχνά ιστορίες μωρών που γεννήθηκαν «από θαύμα», μετά από πολλές προσπάθειες, οι οποίες μπορούν να δώσουν ελπίδα σε εκατομμύρια ζευγάρια που επιθυμούν να τεκνοποιήσουν. Η αλήθεια όμως, είναι ότι κάθε μέθοδος υποβοηθούμενης αναπαραγωγής έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της και είναι πολύ σημαντικό τα ζευγάρια να γνωρίζουν όλη την αλήθεια και να μην λαμβάνουν μόνο τα μηνύματα ελπίδας από τα media.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"> Η αλήθεια βέβαια δεν είναι καθόλου ευχάριστη, αφού τα ποσοστά επιτυχίας της IVF παραμένουν χαμηλά. Πιο συγκεκριμένα, λιγότερα από το 1/3 των ζευγαριών θα συλλάβουν μετά από έναν κύκλο IVF, ποσοστό που αυξάνεται λίγο πριν την ηλικία των 35 και μειώνεται κατακόρυφα μετά τα 40 -42 έτη.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"> Παράλληλα το κόστος της διαδικασίας είναι εξαιρετικά υψηλό. Στη Βρετανία μάλιστα, το 60% των IVF διεξάγονται σε ιδιωτικές κλινικές, με αποτέλεσμα η αρμόδια επιτροπή να μην ελέγχει το μέγεθος των χρεώσεων. Ένα ζευγάρι μπορεί να έχει πληρώσει μέχρι και 15000 λίρες για τρεις κύκλους IVF και θεωρείται τυχερό εάν καταφέρει να συλλάβει.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"> Η Jardin μάλιστα, τονίζει ξεκάθαρα ότι η IVF δεν πρέπει να θεωρείται μια αξιόπιστη λύση, στην περίπτωση που η φυσική σύλληψη δεν επιτευχθεί και τα ζευγάρια δε θα έπρεπε να καθυστερούν την τεκνοποίηση θεωρώντας πως η εξωσωματική γονιμοποίηση θα τους επιτρέψει σίγουρα να ξεκινήσουν την οικογένεια τους μετά τα 40.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"> Σήμερα η εξωσωματική γονιμοποίηση είναι μια μεγάλη αγορά ελπίδας. Όσοι αποφασίζουν να αγοράσουν θα πρέπει να είναι πλήρως ενημερωμένοι για τη πιθανότητα που υπάρχει να έρθουν αντιμέτωποι με το πένθος και το αίσθημα της αποτυχίας.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"> </span></p>
<p><span style="font-size: medium;">Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr</span></p>

Σχετικά άρθρα