<p style="text-align: justify;">Αναγνώστριά μας ρωτά:</p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Γεια σας. Θα ήθελα τη συμβουλή σας σχετικά με το έντονο στρες που με καταβάλλει τα τελευταία χρόνια. Ήμουν πάντα μια άριστη μαθήτρια στο τέλος του λυκείου όμως ένιωσα μια έντονη πνευματική κόπωση έλλειψη συγκέντρωσης, μνήμης, δυσκολία εκμάθησης δεν είχα καμία βοήθεια από την οικογένεια μου που ήταν πολύ αυστηρή σε αυτό το θέμα και έπεσα σε κατάθλιψη μη μπορώντας να τελειώσω τις σπουδές έδώ και καιρό αλλά δεν τα καταφέρνω, ήμουν μια μέτρια φοιτήτρια με πολλές δυσκολίες δεν μπορώ να διαβάσω ούτε σελίδα κλαίω συνέχεια και δεν ξέρω πώς να βγω από αυτό και να κάνω το μυαλό μου να δουλέψει ξανά όπως κάποτε. Θα ήθελα να σας πω ότι έχω διαβάσει αρκετά βιβλία ψυχολογίας μήπως και βρω κάποια λύση, κατά καιρούς έκανα γυμναστική, χορό , ξένες γλώσσες, πήρα μέρος λογοτεχνικούς διαγωνισμούς με σκοπό να ξεμπλοκάρω και να βγω από αυτή την κατάσταση αλλά ποτέ δεν υπήρξε κανένα αποτέλεσμα. Έχω ανάγκη από κάποια συμβουλή γιατί μου είναι αδύνατο να τελειώσω τις σπουδές. Ευχαριστώ πολύ προκαταβολικά. </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Αγαπητή αναγνώστρια.στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής <strong>Δημήτρης Κατσαρός.</strong></em></p>
<p><em><strong><img src="/contentfiles/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></strong></em></p>
<p style="text-align: justify;">Οι σπουδές είναι για τα παιδιά στη χώρα μας ένα μεγάλο άγχος το οποίο όταν κάποιος έχει πολύ συγκεκριμένο στόχο συνοδεύεται από δύο αμοιβαία αποκλειόμενα σενάρια: Την αποτυχία και την επιτυχία.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτός ο αμοιβαίος αποκλεισμός δυστυχώς δένει την ευχαρίστηση με την ανάγκη για επιτυχία και την αποτυχία με την έλλειψη ικανότητας.</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι πολύ πιθανό ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα να έχει σχέση μ'αυτό το δίπολο. Δηλαδή είσαι αρκετά αυστηρή με τον εαυτό σου με αποτέλεσμα τα καλά σου στοιχεία να μπαίνουν στην υπηρεσία ενός στόχου που αν δεν επιτευχθεί θα ματαιωθεί όλη η προσπάθεια. Αυτό το σχήμα σε αποκαρδιώνει κάπως γιατί όλα γίνονται στόχοι που 'πρέπει' να επιτεύξεις ώστε η ευχαρίστησή σου να μη γίνεται αντικείμενο ενοχών. Αν ισχύει αυτό μπορείς να το τεστάρεις κι εσύ η ίδια: Πήγαινε στο περίπτερο και πάρε μια νοστιμότατη λιχουδιά. Φάε. Κάτσε και αναρωτήσου τί νιώθεις; Πόση σημασία έχει για σένα να αξίζεις τη λιχουδιά αυτή; Υπήρχε λόγος που την πήρες πέρα απ' το να παρατηρήσεις τι νιώθεις; Γενικά λειτούργησε με ένα πιο επιβραβευτικό τρόπο για τον εαυτό σου. Και μη διστάσεις να ζητήσεις τη βοήθεια κάποιου ψυχοθεραπευτή.</p>
<p> </p>
<p> </p>