<p>Εχοντας δεδομένη οικονομική ευχέρεια, ο Ντέιβιντ Μόγες μπορούσε από την πρώτη μέρα του στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ να κάνει όσες μεταγραφές ήθελε.</p>
<p> </p>
<p>Ομως, δεν τόλμησε ποτέ. Το μεγαλύτερό του φάουλ δεν είναι οι παίκτες που δεν μπόρεσε να πάρει, αλλά αυτοί που δεν θέλησε να δώσει.</p>
<p> </p>
<p>Αντί να προχωρήσει σε μια ριζική ανανέωση του έμψυχου δυναμικού του, προτίμησε να κρατήσει πλειάδα μέτριων ποδοσφαιριστών, θέλοντας έτσι να δοκιμάσει την τύχη του, όπως το ‘κανε με επιτυχία ο Φέργκιουσον. Δεν το πέτυχε ούτε κατά διάνοια.</p>
<p> </p>
<p>Μόλις πριν από μερικές εβδομάδες, αποφάσισε πως το καλοκαίρι θα διώξει σχεδόν διψήφιο αριθμό ποδοσφαιριστών. Τι να το κάνει, όμως, αν η ομάδα του δεν παίζει καν στην Ευρώπη;</p>
<p> </p>
<p>Ας δούμε πού στηρίζεται ο 50χρονος προπονητής: κάτω από τα δοκάρια, ο Ντε Χέα είναι αναντικατάστατος και με αρκετές προοπτικές εξέλιξης. Στο δεξί άκρο της άμυνας, υπάρχει ο Ράφαελ και συχνά παίζει εκεί και ο στόπερ Σμόλινγκ. Αριστερά, μόνο ο Εβρά που το καλοκαίρι έχει δηλώσει πως θα φύγει.</p>
<p> </p>
<p>Στο κέντρο της οπισθοφυλακής, ξεχωρίζουν τα ονόματα των Φέρντιναντ – Βίντιτς, που όμως πια δεν έχουν τη χάρη. Τους έφαγαν οι συνεχείς τραυματισμοί και ο άτιμος ο χρόνος; 35 ο Αγγλος, 32 ο Σέρβος.</p>
<p> </p>
<p>Αρα, είναι δεδομένο πως το πρόβλημα της Γιουνάιτεντ είναι μεγάλο στα μετόπισθεν, αφού και οι υπόλοιπες λύσεις τύπου Εβανς δεν θεωρούνται αξιόπιστες.</p>
<p> </p>
<p>Πάμε λίγο πιο μπροστά…</p>
<p> </p>
<p>Ο Μόγες επιθυμεί να παίζει με δύο κεντρικά χαφ, που υποτίθεται πως πρέπει να είναι καλοί ανασταλτικά, αλλά να βοηθούν και δημιουργικά. Μηδέν εις το πηλίκον. Ο Κάρικ είναι… πρώην παίκτης, ο Κλέβερλι δεν έχει την αναμενόμενη εξέλιξη, ο Γκιγκς είναι 40 χρονών, ο Φελαϊνί αποδείχθηκε λίγος και ο Καγκάουα, αφενός δεν μαρκάρει, αφετέρου δεν είναι στα βασικά πλάνα του προπονητή του. Δεν είναι λίγες οι φορές που προωθείται στη μεσαία γραμμή ο στόπερ Τζόουνς (δεν παίζει την Τρίτη λόγω τραυματισμού), μήπως συμμαζέψει την κατάσταση.</p>
<p> </p>
<p>Στις επιθετικές πτέρυγες, θα συναντήσουμε δεξιά τον Βαλέντσια που είναι φιλότιμος, εργατικός και φίλος της άμυνας και απέναντι τους Γιανγκ και Γιανουζάι. Ο τελευταίος έχει όλα τα φόντα να γίνει σταρ, όμως ακόμη του λείπουν οι εμπειρίες. Στην καταμέτρηση δεν υπολογίζουμε τον Μάτα που δεν έχει δικαίωμα συμμετοχής, αλλά και τους τραυματίες Νάνι – Ουέλμπεκ, που θα λείψουν από το πρώτο ματς.</p>
<p> </p>
<p>Στην επίθεση, συναντάμε τα βαριά ονόματα. Τον Γουέιν Ρούνεϊ, ο οποίος παίζει πίσω από τον Φαν Πέρσι, όταν οι δυο τους είναι υγιείς, πράγμα σπάνιο φέτος. Συνολικά έχουν πετύχει φέτος 24 γκολ μαζί (13-11…υπέρ του Ολλανδού), μόνο που η μεταξύ τους συνεργασία είναι προβληματική.</p>
<p> </p>
<p>Γι’ αυτό δεν φταίνε απαραίτητα οι δυο τους, αλλά η τακτική του προπονητή. Παρατηρείται σε αρκετά ματς της φετινής Μάντσεστερ Γ., και ειδικά στα τελευταία, πως ο κύριος τρόπος ανάπτυξής της είναι από τα πλάγια και με άφθονες σέντρες. Ιδιαίτερα στο 2-2 με τη Φούλαμ (ματς όπου η Γιουνάιτεντ έμεινε πίσω στο σκορ και είχε την απόλυτη κατοχή μπάλας στην προσπάθεια να το ανατρέψει), οι παίκτες του Μόγες επιχείρησαν 81 σέντρες, εκ των οποίων οι 63 δεν βρήκαν στόχο κάποιον συμπαίκτη τους!</p>
<p> </p>
<p>Σε αυτή τη λογική και με δεδομένο πως ο άξονας της ομάδας είναι αδύναμος, δεν υπάρχει τρόπος να συνδυαστούν οι δύο επιθετικοί.</p>
<p> </p>
<p>Μπορεί στα αγγλικά ΜΜΕ να έγινε θέμα το φαινόμενο να αλλάξουν έξι πάσες στο παιχνίδι με τη Φούλαμ, όμως υπάρχουν και χειρότερα. Στην ήττα με 2-1 στο Στόουκ, οι δύο ακριβοθώρητοι άσοι άλλαξαν την μπάλα μεταξύ τους μόλις τρεις φορές. Ολες στη σέντρα του γηπέδου! Μία στην αρχή του ημιχρόνου και δύο μετά τα γκολ που δέχτηκαν. Δηλαδή, στην ουσία καμία…</p>
<p> </p>
<p>Διαβάζοντας την παραπάνω ανάλυση, ίσως βγάζουμε τη θρυλική Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του… πεταματού.</p>
<p> </p>
<p>Η αλήθεια δεν είναι ακριβώς έτσι. Διότι, υπάρχουν μερικά 15λεπτα-φωτιά που η φάση θυμίζει παλιές καλές εποχές. Υπάρχουν τέτοια αγωνιστικά διαστήματα όπου ο αντίπαλος δεν μπορεί να αντιδράσει και ίσως ο Ολυμπιακός να κληθεί να αντιμετωπίσει μια τέτοια κατάσταση «εκτάκτου ανάγκης».</p>
<p> </p>
<p>Εκεί που είναι ευάλωτη ανεξαρτήτως αντιπάλου είναι στην άμυνά της. Οποιος θέλει κι όποτε θέλει μπορεί να δημιουργήσει φάση στην εστία της. Κι η ελληνική ομάδα έχει τους ποδοσφαιριστές για να προκαλέσει προβλήματα που ενδεχομένως να μείνουν άλυτα.</p>
<p>Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών</p>