"Μου στάθηκε στα δύσκολα" :Τι πραγματικά είναι η φιλία;

<p><span>Αναγνώστης μας ρωτά: Τι είναι η φιλία;</span></p>
<p><span>Ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής <strong>Δημήτρης Κατσαρός</strong> απαντά: </span></p>
<p><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="88" /></p>
<p style="text-align: justify;"><em>Θέτεις ένα ερώτημα που έχει αρκετή σχέση με συναισθηματικούς δεσμούς ζητώντας να το ορίσουμε με λέξεις δηλαδή να το ξεχωρίσουμε κάπως από πράγματα που δεν είναι φιλία. Η περιχαράκωση των συναισθημάτων με λόγια είναι μια δημοφιλής άμυνα της εποχής μας που από τον προηγούμενο αιώνα ο Freud ονόμασε "διανοητικοποίηση". Λέμε άμυνα γιατί η αμυντική στάση είναι ένα σχήμα αυτοπροστασίας του τύπου "όχι άλλος πόνος". Έχει κάτι αποφευκτικό, παθητικό σε αντίθεση με την ενεργητικότητα που προκαλεί τις σχέσεις φιλίας. Η διανοητικοποίηση βοηθά στον κατευνασμό του φόβου για επερχόμενο πόνο όμως δεν μας βοηθά να σχετιστούμε σε βάθος, δηλαδή μια ή περισσότερες σχέσεις πλήρεις συναισθήματος, με τις οποίες μπορούμε να ξεπεράσουμε πιο αποτελεσματικά τον όποιο πόνο. Μπορούμε τώρα να σου πούμε ότι π.χ. "η φιλία είναι μια διαχρονική συντροφικότητα που περιλαμβάνει μια χρηστική, μια μεταβιβαστική και μια αυτο-αναφορική διάσταση χωρίς ερωτική διάθεση" όμως όλες αυτές οι λέξεις περιγράφουν φαινομενικά πράγματα τα οποία στην πραγματικότητα δεν μπορούν να χωρέσουν μόνο σ'αυτές. Η συντροφικότητα έχει εξατομικευμένες πλευρές που για τον κάθε άνθρωπο βρίσκονται και συντίθενται ξεχωριστά. (π.χ.:''Μου στάθηκε στα δύσκολα'' ή ''κάναμε όλοι μαζί πρωτοχρονιά''). Η μεταβίβαση μπορεί να είναι μια κατάσταση που ποικίλει από πλατωνικό έρωτα σε διαρκείς τσακωμούς που "μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε" ενώ η αυτο-αναφορική κατάσταση έχει να κάνει με τα καθρεφτίσματα (τις προβολές) που ο καθένας εκσφενδονίζει στο περιβάλλον περιμένοντας κάποιον να "τσιμπήσει" και να έρθει κοντά ή να φύγει μακρυά. Ο φόβος του βαθμού εγγύτητας είναι που μας κάνει να χρειαζόμαστε τους ορισμούς πάνω απ' το βαθμό που μπορούμε να τους δημιουργήσουμε μόνοι μας. Οι φίλοι μας ορίζουν κι εμείς ορίζουμε τους φίλους μας. Γι'αυτό το "δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι" λειτουργεί και αντίστροφα: "πες μου ποιος είσαι να σου δείξω το φίλο σου". </em></p>

Σχετικά άρθρα