<p style="text-align: justify;">Αναγνώστριά μας ρωτά:</p>
<p style="text-align: justify;">Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω με τον άνδρα μου είναι ότι κάθε φορά γυρνά σπίτι κουρασμένος και δε μου δίνει καμία σημασία. Συνήθως κάθεται στην τηλεόραση και παρακολουθεί ειδήσεις ή εκπομπές που του αρέσουν και όταν προσπαθώ να του πιάσω κουβέντα εκείνος δεν το δείχνει αλλά δυσανασχετεί. Φοβάμαι ότι πλέον δεν επικοινωνούμε καθόλου και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί, τόσο αδιάφορη του είμαι πια; Πέρα αυτού δε με βοηθά καθόλου με τις δουλειές στο σπίτι, εργάζομαι και εγώ αλλά λιγότερες ώρες και έχω να κάνω και τις δουλειές του σπιτιού και να διαβάσω τα παιδιά. Νιώθω ότι πλέον είναι απών στη σχέση μας στην οικογένεια και απορώ: Γιατί; Ξέρω ότι αν του παραπονεθώ εκείνος θα νευριάσει και θα καβγαδίσουμε.</p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια. Σας παραθέτουμε ένα κείμενο του John Gray, Ph. D ψυχολόγου και συγγραφέα που διαβάσαμε και νομίζουμε ότι δίνει απάντηση στο ερώτημά σας.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Το Άγχος και ο Συναισθηματικά Απών Άντρας</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Με το άγχος, η επικεντρωμένη αντίληψη περιορίζεται ακόμη περισσότερο, ενώ η πλατιά ανοίγεται ακόμα πιο πολύ. Η απλή αυτή διαφορά μπορεί να προκαλέσει ένα σωρό παρεξηγήσεις. Παράδειγμα: ο άντρας που είναι αγχωμένος με τη δουλειά του, δυσκολεύεται να ξεχάσει τα προβλήματα που τον απασχολούν. Το μυαλό του κολλάει σ’ ένα συγκεκριμένο πρόβλημα και του είναι δύσκολο να σκεφτεί οτιδήποτε άλλο. Μπορεί να γυρίζει σπίτι, το μυαλό του όμως εξακολουθεί να είναι στη δουλειά. Όταν τον πλησιάσετε, φαίνεται αφηρημένος κι έτσι είναι απρό­σεκτος και συναισθηματικά απών.</p>
<p style="text-align: justify;">Όσο περισσότερο άγχος έχει ένας άντρας στη δουλειά του, τόσο πιο απόμακρος είναι στο σπίτι του. Μπορεί την ώρα που του μιλάτε, να πιάσει ένα περιοδικό και ν’ αρχίσει να διαβάζει. Αυτό δεν είναι μια συνειδητή προσβολή, ούτε σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεται για σας. Ασυνείδητα πιάνει το περιοδικό για να ξεχαστεί και να μην σας ακούει, γιατί το μυαλό του είναι ακό­μη στραμμένο στα προβλήματα της δουλειάς του. Ίσως είναι βοηθητικό να ζητήσετε την απόλυτη προσοχή του. Αν δείτε ότι αφαιρείται, σταματήστε μέχρις ότου αντιληφθεί ότι περιμένετε να σας προσέξει.</p>
<p style="text-align: justify;">Εκείνος με τη σειρά του, μπορεί ν’ αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι δεν δίνει στη γυναίκα του αυτό που έχει ανάγκη, όταν, την ώρα που την ακούει, το μυαλό του είναι αλλού. Η απόφασή του να της δώσει την απόλυτη προσοχή του, θα με­ταθέσει το κέντρο της προσοχής του από τη δουλειά του σ’ εκείνη. Χωρίς μια συνειδητή προσπάθεια να μείνει συγκεντρω­μένος και να την προσέξει όσο χρειάζεται κι όσο της αξίζει, εύκολα θα αφαιρείται.</p>
<p style="text-align: justify;">Προτείνω στους άντρες να συνηθίσουν ν’ αφήνουν την εφημερίδα ή το περιοδικό -όχι στα γόνατά τους αλλά να τα πετάνε μακριά τους- όταν πρόκειται ν’ ακούσουν. Αν η τηλεόραση είναι ανοιχτή, είναι προτιμότερο να την κλείσουν μέχρις ότου ολοκληρώσουν τη συζήτηση. Οι απλές αυτές κινήσεις, μεγαλώνουν την ικανότητά τους να ξεχνάνε τη δουλειά τους και να στρέφουν την προσοχή τους στην οικογένεια ή στη σχέση τους. Αν έχουν παιδιά, είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσουν ότι έχουν κι αυτά ανάγκη να τα ακούσουν.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Παρερμηνεία της Γυναικείας εξάντλησης</p>
<p style="text-align: justify;">Επειδή η γυναικεία αντίληψη είναι πιο πλατιά, οι γυναίκες καταβάλλονται πιο πολύ προσπαθώντας να ικανοποιήσουν τις ανάγκες των άλλων. Όπως ο άντρας απορροφάται από ένα πρό­βλημα, έτσι η γυναίκα κατακλύζεται από ένα σωρό προβλήματα. Η ειρωνεία είναι ότι, όταν μια γυναίκα παρακουράζεται, για λίγο καιρό χάνει την ικανότητά της να λειτουργεί σύμφωνα με τις προτεραιότητες της, κάτι που σίγουρα της προκαλεί ακόμα μεγαλύτερη κούραση. Νιώθει πάρα πολύ υπεύθυνη, σε βαθμό να αισθάνεται υποχρεωμένη να κάνει “τα πάντα” και στο τέλος αισθάνεται ανήμπορη να τα προλάβει όλα. Αυτό μας θυμίζει την παλιά παροιμία, ότι η δουλειά μιας γυναίκας δεν έχει τέλος.</p>
<p style="text-align: justify;">Αν ένας άντρας δεν γνωρίζει αυτή τη γυναικεία ευαισθησία, τότε αντιδρά με θυμό στην κούραση της γυναίκας. Νιώθει υπεύ­θυνος για τη δυστυχία της ή ότι κατά κάποιον τρόπο ευθύνεται για τα αισθήματα αναστάτωσης που βιώνει η γυναίκα. Για να υπερασπιστεί τον εαυτό του, την κατηγορεί ότι αυτή φταίει που κουράζεται, κι ότι “κάνει πολύ κακό για το τίποτα”.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι άντρες πρέπει να καταλαβαίνουν ότι όταν οι γυναίκες παρακουράζονται δεν προσπαθούν οπωσδήποτε να τους κατηγορήσουν γι’ αυτό, ούτε τους θεωρούν υπεύθυνους: απλά προσπαθούν να μιλήσουν για τα προβλήματά τους, για να νιώσουν καλύτερα. Τέτοιες στιγμές, μια γυναίκα χρειάζεται κάποιον να την ακούσει. Δυστυχώς, οι περισσότεροι άντρες δεν γνωρίζουν αυτό το μυστικό. Αντίθετα, προσπαθούν να εξηγήσουν στη σύντροφό τους ότι δεν θα έπρεπε να νιώθει αναστατωμένη, ή της προτείνουν λύσεις για τα προΒλήματά της. Αυτή η προσπάθεια να διορθώσουν την κατάσταση, το μόνο που κάνει είναι να τη χειροτερεύει.</p>
<p style="text-align: justify;">Παράδειγμα: ένα απόγευμα, την ώρα που φεύγει, ο Τομ ρωτάει Βιαστικά την Τζένη: «Μπορείς να πάρεις τα ρούχα μου απ’ το καθαριστήριο; 0α γυρίσω μάλλον αργά».</p>
<p style="text-align: justify;">Η Τζένη του απαντάει μ’ έναν εκνευρισμένο και κουρασμένο τόνο λέγοντας: «Λεν μπορώ να περάσω απ’ το καθαριστήριο, ήδη έχω πολλά να κάνω. Πρέπει να πάρω τη Μαίρη απ’ το σχολείο, να κάνω δύο καταθέσεις στην τράπεζα, να επιστρέφω στη Βιβλιοθήκη τα Βιβλία του Τιμ, ν’ αγοράσω λαχανικά για το βράδυ κι επιπλέον να προσπαθήσω να επιστρέφω σπίτι εγκαίρως για να κάνω και τη γυμναστική μου. Δεν ξέρω πώς θα τα προλάβω όλ’ αυτά. Το Βιβλιάριο της τράπεζας δεν έχει σχεδόν κα­θόλου χρήματα κι οι λογαριασμοί όλο και μαζεύονται. '6χω τό­σα πράγματα να κάνω. Πρέπει ακόμα να κρατήσω και τα τηλεφωνικά σου μηνύματα».</p>
<p style="text-align: justify;">Ακούγοντας τον εκνευρισμένο τόνο της Τζένης, ο Τομ θυμώνει. με κριτικό και μάλλον θυμωμένο ύφος της λέει: «Πολύ καλά, δεν πειράζει, θα τα πάρω μόνος μου». Αυτή είναι η ενστικτώδης αντίδραση του Τομ για να δώσει λύση στον εκνευρι­σμό της Τζένης. Νομίζει ότι μ’ αυτό που της είπε, έχει λύσει το πρόβλημα, αλλά δυστυχώς δεν είναι έτσι. Όχι μόνο εκείνος αντιδρά σαν να είναι κατηγορούμενος, αλλα κι η Τζένη νιώθει ότι την κρίνουν.</p>
<p style="text-align: justify;">Φεύγοντας, ο Τομ κάνει μια γκριμάτσα και σκέφτεται: «Είναι απαραίτητο να δημιουργήσει ολόκληρο θέμα για να πει όχι; Δεν θα μπορούσε να μιλήσει μ’ ένα πιο ευχάριστο ύφος, αντί να δώσει ολόκληρη διάλεξη για το πόσο απασχολημένη είναι; Δεν της ζήτησα εγώ να τα κάνει όλα σήμερα. Το μόνο που έκανα είναι να της ζητήσω μια μικρή χάρη. Δεν φταίω εγώ αν φορ­τώνεται τόσο πολλά. Το παίζει λες κι εγώ είμαι ο τεμπέλης κι εκείνη η υπεύθυνη. Επειδή εγώ δεν διαμαρτύρομαι για τα προβλήματά μου, δεν σημαίνει ότι δεν κάνω τίποτα».</p>
<p style="text-align: justify;">Σ’ αυτό το παράδειγμα, με την αντίδρασή του ο Τομ («Δεν πειράζει…») έκανε τη Τζένη να νιώσει χειρότερα. Νόμιζε ότι επειδή δεν ήταν απαιτητικός την υποστήριζε. Η Τζένη, όμως, έβγαλε το συμπέρασμα ότι ο Τομ πιστεύει ότι είναι λάθος της που έχει τόσο εκνευρισμό με τη σημερινή της μέρα. Αυτό την κάνει να αισθάνεται ότι ο Τομ δεν ενδιαφέρεται για τον εκνευρισμό της. Έτσι καταλήγει να νιώθει ότι κανείς δεν την αγα­πάει κι ότι κανείς δεν την στηρίζει.</p>
<p style="text-align: justify;">Στην πραγματικότητα, ο Τομ εκνευρίστηκε επειδή ένιωσε τη Τζένη αναστατωμένη, για τελείως διαφορετικούς λόγους, όμως, απ’ αυτούς που εκείνη φαντάζεται. Ο Τομ θύμωσε γιατί πιστεύει ότι η Τζένη νομίζει πως έκανε λάθος που της ζήτησε να του πάρει τα ρούχα απ’ το καθαριστήριο. Έχει την εντύπω­ση πως η Τζένη θεωρεί την παράκλησή του άδικη και απαιτητική κι ότι αυτός είναι ο λόγος που την έκανε να νιώσει εξου­θενωμένη. Ο Τομ δεν εκνευρίστηκε γιατί εκείνη ήταν αναστα­τωμένη, αλλά γιατί πιστεύει ότι τον θεωρεί υπαίτιο για την αναστάτωσή της.</p>
<p style="text-align: justify;">Ο Τομ παρεξήγησε την Τζένη.  Εκείνη δεν προσπαθούσε να ρίξει την ευθύνη σε κείνον, απλά προσπαθούσε να εισακουστεί. Ούτε προσπαθούσε να πει στον Τομ ότι είναι τεμπέλης και απαιτητικός. Η παράκλησή του υπήρξε η αφορμή για να εκ- φράσει πόσο φορτωμένη ήταν σήμερα η μέρα της. Ασυνείδητα αναζητούσε ν’ ανακουφιστεί με το να μοιραστεί μαζί του τις υποχρεώσεις της, που την είχαν εξουθενώσει.</p>
<p style="text-align: justify;">Το αποτέλεσμα αυτής της παρεξήγησης είναι ότι η Τζένη όχι μόνο είναι εκνευρισμένη για την υπόλοιπη μέρα της, αλλά εκνευρίστηκε ακόμα περισσότερο με τη σκέψη ότι ο Τομ δεν ενδιαφέρεται για το πώς εκείνη νιώθει. Επίσης αισθάνεται άσχημα γιατί ο Τομ, που λίγο πριν ήταν μια χαρά, τώρα φεύγει για τη δουλειά του κακόκεφος και θυμωμένος. Ούτε ο ένας ού­τε ο άλλος πήραν αγάπη ή κάποια υποστήριξη, θα ήθελαν πολύ να υποστηρίζουν ο ένας τον άλλο, αλλά επειδή δεν συνεννοούνται μεταξύ τους, καταλήγουν στον καβγά.</p>
<p style="text-align: justify;">Νιώθοντας Καλύτερα με Διαφορετικό Τρόπο</p>
<p style="text-align: justify;">Όταν έχουν μεγάλη πίεση, άντρες και γυναίκες, για να νιώσουν καλύτερα, προσπαθούν να βοηθήσουν τον εαυτό τους, αλλά με διαφορετικό τρόπο. Όταν οι γυναίκες έχουν άγχος, νιώθουν καλύτερα συζητώντας τα προβλήματά τους κι έχοντας κάποιον να τις ακούει, ενώ οι άντρες αισθάνονται καλύτερα όταν Βάλουν μια προτεραιότητα στα προΒλήματά τους, δίνοντας έμφαση στο ένα, και στη συνέχεια ετοιμάζουν ένα σχέδιο δράσης ή βρίσκουν μια λύση.</p>
<p style="text-align: justify;">Ας εξετάσουμε το παράδειγμα μιας γυναίκας που προσπα­θεί να μοιραστεί μια σκοτούρα της για να νιώσει καλύτερα, ενώ ο σύντροφός της τη διακόπτει συνέχεια, προσπαθώντας να της βρει λύσεις, και στο τέλος καταλήγουν κι οι δυο να νιώθουν απογοητευμένοι.</p>