Ψυχαναγκασμοί: Μήπως ξέχασα να κλειδώσω το σπίτι;

<p style="text-align: justify;"><strong>Τι είναι η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Εισβολή ιδεών που οδηγεί σε καταναγκαστική συμπεριφορά, δηλαδή:</p>
<p style="text-align: justify;">•Οι ιδεοληψίες είναι ιδέες που «κολλάνε» στο μυαλό αθέλητα και προκαλούν δυσφορία, ένταση και αναστάτωση επειδή ερμηνεύονται με λάθος τρόπο.</p>
<p style="text-align: justify;">•Η δυσφορία υποχωρεί μόνον όταν το άτομο προβεί σε κάποια ενέργεια ή πράξη που αισθάνεται την υποχρέωση να κάνει προκειμένου να ανακουφιστεί, δυστυχώς για τον ίδιο μόνο προσωρινά, γιατί η ιδέα επανέρχεται με την ίδια ή περισσότερη ένταση και δυσφορία και άρα πρέπει να ξαναγίνει ο ίδιος κύκλος που δεν τελειώνει. Οι ιδεοληψίες προκαλούν άγχος και οι τελετουργίες ή οι αποφυγές συμβάλλουν στη βραχυπρόθεσμη μείωσή του και ουσιαστικά στη διαιώνιση του προβλήματος.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong> </strong><strong>-Πώς προκαλείται η Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή;</strong></p>
<p>Προς το παρόν δεν έχει δοθεί οριστική απάντηση σ'αυτό τo ερώτημα.Ωστόσο, φαίνεται ότι γενετικοί και βιολογικοί παράγοντες καθιστούν κάποιον ευαίσθητο στο να αναπτύσσει προβλήματα με το άγχος, ενώ μαθησιακοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες καθορίζουν την έκλυση και το είδος των ιδεοληψιών και τελετουργιών που θα εμφανίσει. Oπως συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις, το μοντέλο εξήγησης της ασθένειας είναι πολυπαραγοντικό. Για να έχουμε την εμφάνιση ενός συγκεκριμένου καιρικού φαινομένου π.χ. καύσωνα, χρειάζεται συγκεκριμένα συστατικά να συναντηθούν στο ίδιο σημείο ταυτοχρόνως π.χ. υψηλές θερμοκρασίες, άπνοια, υγρασία.</p>
<p>Η κάθε κατάσταση από μόνη της δεν μπορεί να δημιουργήσει τον καύσωνα, αλλά χρειάζεται όλες να είναι παρούσες και στη σωστή ποσότητα. Το ίδιο ισχύει κι εδώ. Πολλοί παράγοντες μαθησιακοί και βιολογικοί πρέπει να ταιριάζουν μαζί, ώστε να ευοδωθεί η ανάπτυξη της διαταραχής.</p>
<p> </p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/contentfiles/photos/ideopsuxanagk-sel-38.jpg" alt="" width="630" height="656" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι όταν η ΙΨΔ παραμένει αθεράπευτη για μεγάλο χρονικό διάστημα συχνά ακολουθείται από την εμφάνιση κι άλλων προβλημάτων, κατάθλιψη ή κατάχρηση χρήσης αλκοόλ και άλλων ουσιών.</p>
<p style="text-align: justify;">Η πρώτη, εμφανίζεται ως συνέπεια του περιορισμού της λειτουργικότητας και των πηγών ευχαρίστησής από τη ζωή εξαιτίας της ΙΨΔ, και η δεύτερη ως προσπάθεια αυτοθεραπείας. Η συνύπαρξη κι άλλων ασθενειών στον ίδιο άνθρωπο πολλαπλασιάζει τα προβλήματα, επομένων δυσκολεύει την επίλυσή τους.</p>
<p style="text-align: justify;"> <strong>Ποιες θεραπείες υπάρχουν ;</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>-Ψυχολογική θεραπεία</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Η Ψυχολογική Θεραπεία Συμπεριφορά$ θεωρείται η αποτελεσματικότερη μορφή ψυχολογικής θεραπείας. Γ αυτού του είδους τα προβλήματα. Ακόμη και στις περιπτώσεις εκείνες που τα ιδεοψυχαναγκαστικά συμπτώματα δεν υφίενται σε ικανοποιητικό βαθμό, μπορεί να βοηθήσει τους θεραπευόμενους να είναι λειτουργικοί και να έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής.</p>
<p style="text-align: justify;">Πλεονεκτήματα</p>
<p>•Μαθαίνει στο άτομο πώς να διαχειρίζεται το πρόβλημά του και επομένως να γίνει ο θεραπευτής του εαυτού του.</p>
<p>•Η βελτίωση διαρκεί περισσότερο από εκείνη που επιτυγχάνεται με τα φάρμακα.</p>
<p> </p>
<p><strong>Μειονεκτήματα</strong></p>
<p>• Η ΣΓΘ απαιτεί ενεργό συμμετοχή και προσπάθεια από τον θεραπευόμενο και μερικοί άνθρωποι δεν είναι σε θέση να πληρώσουν αυτό το τίμημα. Σ’ αυτήν την περίπτωση θα μπορούσαν να βοηθηθούν σε πρώτη φάση με φάρμακα και συμπληρωματικά με την ψυχολογική θεραπεία.</p>
<p> </p>
<p><strong>Φαρμακευτική θεραπεία</strong></p>
<p>Βασικά φάρμακα αντιμετώπισή είναι το αντικαταθλιπτικό.</p>
<p>Σύμφωνα με τιε κατευθυντήριε οδηγίεε τηε Αμερικανικήε Ψυχιατρικήε Εταιρείαε έξι αντικαταθλιπτικά φάρμακα, θεωρούνται πρώτηε επιλογήε για τη θεραπεία τηε ΙΨΔ.</p>
<p> Δεν γνωρίζουμε τον ακριβή τρόπο δράσηε των φαρμάκων αυτών, ωστόσο εμπειρικά έχει διαπιστωθεί ότι βοηθούν.</p>
<p>Πλεονεκτήματα</p>
<p>Βοηθούν γρήγορα, ενεργοποιώνταε τιε νευροδιαβιβαστικέε ουσίεε (σεροτονίνπ, νορεπινεφρίνη).</p>
<p>Δεν έχουν διαπιστωθεί οοβαρέε ενδείξειε σωματικήε εξάρτησηε.</p>
<p>Μειονεκτήματα</p>
<p>Έχουν ανεπιθύμητες ενέργειες π.χ, κεφαλαλγία, ξηροστομία, δυσκοιλιότητα, σεξουαλικά προβλήματα, αύξηση βάρους κ.ά.</p>
<p>Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα υποτροπής μετά τη διακοπή τους.</p>
<p> </p>
<p><strong>Μικτή θεραπεία</strong></p>
<p>Υπάρχουν μελέτες που υποστηρίζουν, πως ο συνδυασμός φαρμακοθεραπείας -Ψυχολογικής Θεραπείας είναι ιδιαίτερα ωφέλιμος σε πολλές περιπτώσεις ατόμων με ΙΨΔ διαταραχή.</p>
<p><strong> </strong></p>
<p><strong>Τι είναι η Ψυχολογική Θεραπεία Συμπεριφοράς;</strong></p>
<p>Πρόκειται για μια σειρά στρατηγικών που αποσκοπούν στην εκπαίδευση του ατόμου να διαχειρίζεται και να αντιμετωπίζει τα συμπτώματα της ΙΨΔ διαταραχής. Αυτό προϋποθέτει τη συνεργασία θεραπευόμενου και θεραπευτή, με στόχο να μάθει καινούργιους λειτουργικούς τρόπους για να μάχεται ενάντια στο παθολογικό άγχος, έτσι ώστε να γίνει θεραπευτής του εαυτού του.</p>
<p>Η βασική έννοια των συμπεριφορικών στρατηγικών είναι να ενεργοποιήσουν τη δυσφορία από τις ιδεοληψίες ή/και τους καταναγκασμούς και να υποδείξουν στο άτομο συμπεριφορές που του επιτρέπουν να αντέξει την παραγόμενη δυσφορία χωρίς να καταφεύγει στους καταναγκασμούς (συμπτώματα).</p>
<p><strong>Τι είναι η Έκθεση και ο Παρεμποδισμός Απάντησης (ΕΠΑ);</strong></p>
<p>Έκθεση: Ο θεραπευόμενος μπαίνει με την καθοδήγηση και υποστήριξη του θεραπευτή, στις καταστάσεις που φοβάται και αρχίζει να τις αντιμετωπίζει ξεκινώντας από την πιο εύκολη  στην πιο δύσκολη μέχρι να αντιμετωπίσει τον χειρότερο φόβο του. Στην πραγματικότητα η διαδικασία μοιάζει σαν να ανεβαίνει κάποιος μια σκάλα. Ξεκινά με τη βοήθεια του θεραπευτή του οπό το χαμηλά σκαλιά και ανεβοίνει σιγά-σιγά πρoς τα πάνω στα πιο ψηλά και δυσπρόσιτο σημεία μιας σκάλας.</p>
<p>Όταν φτάσει στο τελευταίο σκαλί τελειώνει και η θεραπεία. Σχηματικά, η θεραπεία μοιάζει με ένα τεράστιο χάπι που πρέπει να το κόψουμε σε μικρά κομμάτια, στο μέγεθος που ταιριάζει στον κάθε θεραπευόμενο, γιο να μπορεί να κατανοηθεί και να είναι εύπεπτο. Συχνά ο θεραπευτής λειτουργεί ως μοντέλο για τον θεραπευόμενο. δηλαδή πρώτα εκτελεί ο θεραπευτής τον στόχο και μετά ο θεραπευόμενος κάνει το ίδιο.</p>
<p>Όταν αντί να προσπαθεί να διώξει την ιδεοληψία, την προκαλεί, μαζί με το αρνητικά συναισθήματα που εκπορεύονται από αυτήν, πάει ενάντιο στον παράλογο φόβο του και μαθαίνει λειτουργικούς τρόπους να τα διαχειρίζεται. Το αιτούμενο είναι ο θεραπευτής σ' αυτή τη διαδικασία να συμμετέχει όλο και λιγότερο στην καθοδήγηση, μέχρις ότου ο θεραπευόμενος να μπορεί να ανταπεξέρχεται χωρίς τη βοήθειά του.</p>
<p> </p>
<p><img src="/contentfiles/photos/ideopsuxanagk-sel-47.jpg" alt="" width="630" height="611" /></p>
<p><img src="/contentfiles/photos/ideopsuxanagk-sel-48.jpg" alt="" width="630" height="562" /></p>
<p><img src="/contentfiles/photos/ideopsuxanagk-sel-49.jpg" alt="" width="630" height="690" /></p>
<p><img src="/contentfiles/photos/ideopsuxanagk-sel-50.jpg" alt="" width="630" height="651" /></p>
<p> </p>
<p>Aό την επιστημονική ομάδα του Καθηγητή Ψυχιατρικής, Νίκου Βαιδάκη</p>

Σχετικά άρθρα