Διαζύγιο: Οι βασικοί λόγοι που μια γυναίκα θέλει αλλά φοβάται

<p style="text-align: justify;"><strong>Μια γνωστή της γυναίκας μου, η Ζωή, με πήρε τηλέφωνο. Ήθελε να με δει, για να συζητήσει μαζί μου ένα σοβαρό, προσωπικό της ζήτημα. Τη Ζωή την είχα συναντήσει στην Courchevel της Γαλλίας, που είχα πάει για σκι στις γιορτές των Χριστουγέννων. Ήταν μια λεπτή όμορφη γυναίκα, γύρω στα 40, παντρεμένη με έναν   τύπο, τον Γιώργο, του όμως ήταν, κατά δήλωσή του, 65 χρονών. Έβαφε τα μαλλιά του και προσπαθούσε να μας ακολουθήσει στο σκι, όμως… η ηλικία δεν κρυβόταν.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Γράφει ο ψυχίατρος- νευρολόγος, Πάυλος Σακκάς. Απόσπασμα από το σύγγραμμα "Η ψυχιατρική αλλιώς που κυκλοφορεί από τις Ιατρικές εκδόσεις ΒΗΤΑ.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/contentfiles/eidikoi/psyxiatroi/rest%20of/pavlos-sakkas.jpg" alt="" width="88" height="88" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Το βράδυ ήθελε να κοιμηθεί νωρίς, αλλά — πιο «σπαστικό» ήταν ότι το μεσημέρι έπρεπε οπωσδήποτε να φάει συγκεκριμένη ώρα και να κοιμηθεί. Εκεί που κάναμε ωραίο σκι και είχαμε ζεσταθεί το ζευγάρι μας εγκατέλειπε, για να γυρίσει στο ξενοδοχείο.</p>
<p style="text-align: justify;">Με τη γυναίκα μου, ήταν αναπόφευκτο να μην το σχολιάσουμε. Στην αρχή λέγαμε ότι πιθανόν  να είναι πρόφαση για να πάνε στο δωμάτιο να κάνουν έρωτα. Θυμόμαστε τα νιάτα μας βέβαια, που βρίσκαμε προφάσεις για να μείνουμε μόνοι. Βλέπαμε την πιο αισιόδοξη εκδοχή και ίσως και να ζηλεύαμε.</p>
<p style="text-align: justify;">Όμως μετά από δυο-τρεις μέρες, η Ζωή είπε στον Γιώργο, να γυρίσει μόνος στο ξενοδοχείο. Τότε κατάλαβα ότι είχε φροντίσει, τη συγκεκριμένη ώρα, να βρισκόμαστε σε μια πίστα, η οποία πέρναγε μπροστά από το ξενοδοχείο, ώστε να φανεί φυσικό να τον στείλει μόνο του πίσω.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτή έμεινε μαζί μας και συνεχίσαμε να κάνουμε σκι, μέχρι σχεδόν να κλείσουν τα λιφτ. Η Ζωή ήταν εξαιρετική σκιέρ και έδειχνε να χαίρεται την παρέα μας. Με τη γυναίκα μου κοιταχτήκαμε και χωρίς πολλά σχόλια καταλήξαμε στο κοινό συμπέρασμα, ότι η κοπέλα ήταν παγιδευμένη (…) Όταν ήρθε λοιπόν στο ιατρείο μου η Ζωή, μου αποκάλυψε ότι με τον άνδρα της δεν πέρναγε καθόλου καλά. Τον παντρεύτηκε όταν ήταν 24 και αυτός 48. Ήταν γραμματέας του και εκείνον τον καιρό, τον χώρισε από την πρώτη του γυναίκα. Τότε μόλις είχε αρχίσει ο Γιώργος να ασχολείται με το εμπόριο, αφού απομακρύνθηκε από τη δουλειά του τότε πεθερού του, που ήταν εφοπλιστής. Τα πρώτα χρόνια η Zωή αισθανόταν καλά, αλλά με τον καιρό κατάλαβε ότι αυτό που της έδινε Γιώργος ήταν ίσως ασφάλεια, αλλά όχι τρυφερότητα και συντροφικό τα στη ζωή που ήθελε να ζήσει. Ο Γιώργος πέτυχε στο εμπόριο και της παρείχε μια ζωή εξαιρετικής οικονομικής άνεσης, αλλά…</p>
<p style="text-align: justify;">Πάντα αισθανόμουν ότι απλά με χρησιμοποιούσε. Από την ώρα που κάναμε σεξ, μέχρι την ώρα που βγαίναμε έξω. Αισθανόμουνα ότι απλά με επιδείκνυε στους φίλους του, όπως ο κυνηγός επιδεικνύει το κεφάλι της  τίγρης που σκότωσε. Κατάλαβα ότι γι΄ αυτόν ήμουν ένα αντικείμενο. Και μάλιστα ένα δεδομένο, δικό του για πάντα, αντικείμενο. Ακόμα και τα καταστήματά του, τον απασχολούσαν περισσότερο, αφού φοβόταν μήπως κάτι πάει στραβά. Και γι'αυτό τα πρόσεχε ιδιαίτερα. Ενώ εμένα που με είχε δεδομένη, δεν μου έδινε καμία σημασία. Για να πάρω μια τσάντα έπρεπε να του το ζητήσω επανειλημμένα και να τον παρακαλέσω. Μερικές φορές, δεν στο κρύβω, έπρεπε να του το ζητήσω όταν κάναμε σεξ.</p>
<p style="text-align: justify;">-Γιατί, το σεξ αυτό καθαυτό, δεν ήταν ανταποδοτικό;</p>
<p style="text-align: justify;">Ρώτησα λες και δεν καταλάβαινα. Απλώς από την επαγγελματική μου διαστροφή, να πληγώνω τους ανθρώπους εκεί που πονάνε, προκειμένου να ξεπεράσουν τα όριά τους.</p>
<p style="text-align: justify;">-Στο σεξ ενδιαφερόταν μόνο για τη δική του ευχαρίστηση. Δυο λεπτά μέσα-έξω και μετά γύριζε από την άλλη. Δεν τον ενδιέφερε να ευχαριστήσει και μένα. Όπως σου το είπα, απλά με χρησιμοποιούσε. Έτσι, εδώ και μερικά χρόνια, δεν θέλω ούτε να με αγγίζει. Κοιμάμαι στην άκρη του κρεβατιού, για να είμαι όσο γίνεται πιο μακριά του. Πλέον τον βλέπω σαν κομμάτι κρέας, απλωμένο δίπλα μου.</p>
<p style="text-align: justify;">-  Και γιατί κάθεσαι τόσο καιρό μαζί του;</p>
<p style="text-align: justify;">-  Γιατί πρέπει να ξέρεις ότι είμαι μόνη μου… και δεν έχω ούτε πεντάρα.</p>
<p style="text-align: justify;">Έγινε μικρή σιωπή. Τα μάτια της άρχιζαν να βουρκώνουν. Εγώ μαλάκωσα. Της προσέφερα χαρτομάντιλο και την κοίταξα με συμπόνια και κατανόηση. Δεν μίλησα καθόλου και περίμενα απ' τη Ζωή να σπάσει τη σιωπή.</p>
<p style="text-align: justify;">-  Δεν σου είπα και το χειρότερο. Εκείνο που ουσιαστικά, τον τελείωσε μέσα μου. Όταν ήμουν έγκυος στην κόρη μας, ο Γιώργος την «έπεσε» στην αδελφή μου…</p>
<p style="text-align: justify;">Η αδελφή μου είναι τρία χρόνια μεγαλύτερη και δυστυχώς πιστεύω ότι και αυτή «κουνούσε την ουρά της» στον Γιώργο. Γι' αυτό και δεν της μιλάω από τότε. Δεν πρέπει να είχαν σεξουαλική σχέση, αλλά ο τρόπος που μου το αποκάλυψε η αδελφή μου, ήταν σαν να μου έλεγε ότι «εγώ δεν θα φταίω αν κάνω κάτι με τον άνδρα σου. Αυτός, μου την πέφτει». Κατάλαβες, αντί να τον βάλει εξαρχής στη θέση του, αυτή κολακευόταν το λιγότερο… και τον άφηνε να πιστεύει ότι μπορούσε να κάνει παιχνίδι…</p>
<p style="text-align: justify;">-           Άλλα αδέλφια δεν έχεις;</p>
<p style="text-align: justify;">-           Ούτε αδέλφια ούτε πατέρα. Η μητέρα μου ζει στην επαρχία και δεν πρόκειται να με στηρίξει. Βλέπεις μου κρατάει πόζα, επειδή δεν μι¬λάω στην αδελφή μου. Θέλει να μας βλέπει αγαπημένες, αλλιώς «να μη με βλέπει». Άλλωστε δεν μπορεί να ανεχτεί αυτήν την κατηγορία για τη μεγάλη της κόρη… Είμαι μόνη μου.</p>
<p style="text-align: justify;">-           Και παρόλ' αυτά, θέλεις να ξεκινήσεις πόλεμο;</p>
<p style="text-align: justify;">-           Δεν θέλω πόλεμο. Την ελευθερία μου θέλω.</p>
<p style="text-align: justify;">-           Η ελευθερία όμως δεν παραχωρείται. Κατακτάται. Και ο αγώνας για την ελευθερία, ποτέ δεν είναι εύκολος.</p>
<p style="text-align: justify;">-Το ξέρω θα χάσω το σκάφος το καλοκαίρι και τα ωραία ξενοδοχεία αλλά θα μπορώ να κοιμάμαι σε ένα κρεβάτι μόνη μου.</p>
<p style="text-align: justify;">-           Δεν είναι τόσο απλό. Έχω ακούσει για πολλά διαζύγια. Κανένα από αυτά δεν ήταν βελούδινο. Μη πιστεύεις ότι υπάρχει βελούδινο διαζύγιο. Το διαζύγιο είναι ένας πόλεμος. Και για να μην τον χάσεις, πρέπει να είσαι καλά προετοιμασμένη.</p>
<p style="text-align: justify;">-           Θα πάρω το παιδί, για το οποίο θα μου δίνει διατροφή και πιστεύω ότι θα καταφέρω να μου δώσει και εμένα ένα ποσόν.</p>
<p style="text-align: justify;">-           Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. Το πρώτο που θα γίνει και να μου το θυμηθείς, είναι να διεκδικήσει το παιδί.</p>
<p style="text-align: justify;">-           Πράγματι, στις πρώτες συζητήσεις που κάναμε, μου είπε ότι αυτός θα αναλάβει το παιδί, γιατί αυτός έχει την οικονομική δυνατότητα να το μεγαλώσει καλύτερα. Αλλά εγώ το θεώρησα αυτό αδιαπραγμάτευτο. Ούτε που ασχολείται με το παιδί του. Άλλωστε είναι κορίτσι και προφανώς πιο κατάλληλη να το μεγαλώσει είναι η μητέρα.</p>
<p style="text-align: justify;">-           Θέλω και πάλι να σου τονίσω ότι ξεκινάς πόλεμο. Τα πράγματα στον πόλεμο δεν είναι εύκολα και δεν υπόκεινται σε λογική. Πρέπει να μην πέφτεις σε παγίδες. Αν ζήτησε το παιδί, άσε τον να το πάρει. Μην δείχνεις ότι θέλεις να το διεκδικείς. Αν καταλάβει ότι αυτό είναι ένα αδύνατο σημείο σου, θα το χρησιμοποιήσει για να σε εκβιάσει. Μη του δείχνεις τα αδύνατα σημεία σου. Κάνε πέτρα την καρδιά σου και ας προετοιμαστείς στην ιδέα ότι θα πάρει την κόρη σου, για ένα διάστημα. Άλλωστε πατέρας της είναι. Θα δεις ότι αυτός από μόνος του, θα σου τη στείλει πίσω. Εκτός και αν αντιληφθεί ότι εσύ είσαι διατεθειμένη, αυτό να το πληρώσεις. Τότε θα προσπαθήσει να σου το εξαργυρώσει, όσο ακριβότερα μπορεί. Να έχεις πάντα στο μυαλό σου τη λέξη «πόλεμος».</p>
<p style="text-align: justify;">-           Και να αποχωριστώ την κόρη μου;</p>
<p style="text-align: justify;">-           Στο πόλεμο δεν χωρούν συναισθηματισμοί. Αντίθετα απαιτείται με- θοδικότητα.</p>
<p style="text-align: justify;">-           Ακόμα και με το παιδί μου;</p>
<p style="text-align: justify;">Φυσικά. Άκου, για να τελειώνουμε με το θέμα του παιδιού. Η πείρα μου δείχνει ότι σχεδόν σε όλα τα διαζύγια, τα παιδιά μπαίνουν στη μέση και οι δύο πλευρές τα τραβάνε, μόνο και μόνο για να πληγώσουν την αντίπαλη πλευρά. Τα διεκδικούν μέχρις εσχάτων, ενώ ουσιαστικά δεν ενδιαφέρονται για τα παιδιά. Απλώς θέλουν να κερδίσουν τη διεκδίκηση, τον πόλεμο. Αν λοιπόν θέλεις πραγματικά το συμφέρον του παιδιού σου, προσπάθησε να μην το βάλεις στη διεκδίκηση. Η στάση που οφείλεις να κρατήσεις περιγράφεται ως εξής «Αν το θέλεις πάρε το. Και όταν εσύ θελήσεις, ίσως μπορέσω να το έχω και εγώ κάποιες στιγμές». Ή μάλλον: «Θα με διευκόλυνε, αν τουλάχιστον στην αρχή, πάρεις εσύ το παιδί». Έτσι του αφαιρείς το όπλο, που νομίζει ότι έχει, για να σε εκβιάσει. Βγες από το αδιέξοδο στο οποίο προσπαθεί να σε στριμώξει.</p>
<p style="text-align: justify;">-Τόσο σκληρά;</p>
<p style="text-align: justify;">- Και ακόμα δεν έχεις δει τίποτε… Όσο συνειδητοποιεί ότι του φεύγεις και κυρίως ότι μπορείς να σταθείς στα πόδια σου, χωρίς αυτόν πρέπει να περιμένεις λυσσώδεις επιθέσεις. Είναι λογικό να θέλει vc πιστεύει, ότι δεν μπορείς να ζήσεις χωρίς αυτόν. Χωρίς τη στήριξή του. Και επομένως θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο, να σε ρίξει όσο χαμηλά μπορεί. Χρησιμοποιώντας μάλιστα όλα τα μέσα, όσο βρόμικα και αν είναι… Και να σου πω και κάτι, που γίνεται πολλές φορές. Σε τέτοιες περιπτώσεις σημαντικό ρόλο παίζει δυστυχώς κοκ το περιβάλλον. Ο δικοί του, οι φίλοι του, ή ακόμα και οι δικηγόροι του. Όπου πει το «πάθημά του», γιατί έτσι θα το αντιμετωπίζει, οι περισσότεροι θα του υποδεικνύουν πού να σε κτυπήσει, για να πονέσεις(…).</p>
<p style="text-align: justify;">Προσπαθούσα να τη βάλω στο πλαίσιο του αγώνα που γίνεται στην αρένα, για να την προετοιμάσω για τον πόλεμο που ξεκίνησε, με τον σύζυγό της. Ήθελα να της περάσω το μήνυμα ότι τα πράγματα δεν θα είναι εύκολα.</p>
<p style="text-align: justify;">-           …Έστω και αν μερικές φορές νομίσεις ότι σου προσφέρεται μια ευνοϊκή ρύθμιση στη διαδικασία του διαζυγίου, εσύ οφείλεις να είσαι πάντα καχύποπτη. Μην ξεχνάς: Ό,τι λάμπει δεν είναι πάντα χρυσός.</p>
<p style="text-align: justify;">-           Πολύ δύσκολα μου τα λες. Μήπως θέλεις να με αποτρέψεις από το διαζύγιο;</p>
<p style="text-align: justify;">-           Οχι βέβαια, εφόσον το έχεις μόνη σου αποφασίσει. Αλλά οφείλω να σε προετοιμάσω για τα χειρότερα. Μακάρι να μη χρειαστεί ποτέ αυτή η προετοιμασία για τη μάχη. Αλλά μην ξεχνάς ότι «όποιος θέλει ειρήνη, προετοιμάζεται για πόλεμο», όπως έλεγαν και οι αρχαίοι Λατίνοι. Δεν θέλω να φτάσεις μετά από μια ήττα να πεις «καλύτερα να μην είχα ξεκινήσει τον πόλεμο». Γιατί να ξέρεις ότι αν ηττηθείς, δηλαδή αν κάνεις πίσω, μετά η κατάσταση θα είναι πολύ χειρότερη από τη σημερινή.</p>
<p style="text-align: justify;">-           Και τι προτείνεις δηλαδή;</p>
<p style="text-align: justify;">Καλή προετοιμασία. Δηλαδή να ψάξεις να βρεις τα αδύνατα σημεία του συζύγου σου, πριν εκδηλώσεις επίθεση. Ποια είναι η πραγματική οικονομική του κατάσταση. Τι έχει δηλώσει και τι κρύβει. Να μαζέψεις ντοκουμέντα, που μπορούν να αποδειχτούν καθοριστικά όπλα στο πόλεμο για την ελευθερία σου. Και όπως γράφει ο αρχαίος Κινέζος στρατηγός στην Τέχνη του Πολέμου: «Δεν πρέπει ο εχθρός να καταλάβει τις προθέσεις σου».</p>
<p style="text-align: justify;">-           Ποτέ δεν το πίστευα ότι θα φτάναμε ως εδώ. Αλλά όπως το λες, έχω κάνει πολύ καλά που έχω μαζέψει στοιχεία για τα οικονομικά του και τις εταιρείες του, στις οποίες πουθενά δεν με έχει συμπεριλάβει.</p>
<p style="text-align: justify;">-           Βλέπεις ότι αυτός προετοιμαζόταν, τόσα χρόνια. Φρόντισε να μην έχεις δικά σου φτερά και θελήσεις να του φύγεις.</p>
<p style="text-align: justify;">Η έκφρασή της σκλήρυνε και είδα την αποφασιστικότητα να ζωγραφίζεται στο πρόσωπό της. Μαζί με μια αγωνιστική διάθεση, σαν να λέει: «Θα του δείξω εγώ».</p>
<p style="text-align: justify;">Ο ρόλος μου νομίζω πέτυχε. Το έργο μου στέφθηκε με επιτυχία. Μέσα μου αισθάνθηκα ευχαριστημένος από τη δουλειά που έκανα. Μεταμόρφωσα μια γυναίκα-θύμα, σε σκληρό και αποφασισμένο πολεμιστή.</p>
<p style="text-align: justify;">Σηκώθηκα και τη συνόδευσα στην πόρτα. Μου έσφιξε το χέρι και εγώ της είπα ότι θα είμαι πάντα στη διάθεσή της. Και άφησα για το τέλος την καλύτερη φράση που λέω σε όσους είναι αποφασισμένοι να χωρίσουν; «.Αξίζει τον κόπο να προσπαθήσεις να δοκιμάσεις και κάτι άλλο στη ζωή σου».</p>

Σχετικά άρθρα