<p style="text-align: justify;">Αναγνώστριά μας ρωτά:</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Είμαι μητέρα δυο μωρών, διδύμων και τον τελευταίο καιρό έχω απελπιστεί, το πρόβλημα είναι ότι ο σύζυγός μου δε με βοηθά καθόλου και όλο το βάρος έχει πέσει επάνω μου. Συχνά πυκνά τσακωνόμαστε γι αυτό το λόγο εκείνος κάνει τις δουλειές του όπ[ως πρέπει και πολλές φορές αισθάνομαι ότι δεν μου δίνει σημασία. Τι να κάνω για να μην τσακωνόμαστε; Θα ήθελα πραγματικά να περνάμε πιο όμορφα όπως πριν , τα παιδιά έχουν φέρει μεγάλη χαρά στη ζωή μας αλλά δε θέλω λόγω της κούρασης και της ευκολίας να χαλάσει και η σχέση μας.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια. Ανατρέξαμε για εσάς σε ένα κείμενο της συνεργάτιδάς μας, <strong>Γράφει η Δρ. Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος<a href="http://greekpsychologypages.blogspot.gr/"> (greekpsychologypages.blogspot.gr)</a>. Διαβάστε μερικές προτεινόμενες λύσεις. </strong></p>
<p style="text-align: justify;"> <img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/1VARVOGLI.jpg&amp;width=248" alt="Λίζα Βάρβογλη" width="99" /></p>
<p style="text-align: justify;"> «Η ανάγκη για προσωπικό χρόνο, ο οποίος εξανεμίζεται λόγω της ενασχόλησης με τα μωρά, οδηγώντας σε έλλειψη ποιοτικού χρόνου με τον εαυτό, τον σύζυγο, τον κοινωνικό περίγυρο.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Λύση:</strong> Με την αξιοποίηση της γιαγιάς, παππού, ή μπειμπι-σίτερ μπορεί να βρεθεί προσωπικός χρόνος, που όμως δε θα πρέπει να αναλωθεί σε περαιτέρω δουλειές, αλλά να αφιερωθεί αποκλειστικά στις ανάγκες της μητέρας (είτε σε έξοδο με φίλη, είτε χρόνος με τον εαυτό της).</p>
<p style="text-align: justify;">Άλλοι γονείς βρίσκουν ότι το να φροντίζουν μαζί τα παιδιά το σαββατοκύριακο δεν τους εξοικονομεί τελικά χρόνο και μάλιστα δημιουργεί προστριβές και παραινέσεις του στυλ "αυτό δεν το κάνεις καλά, το άλλο πρέπει να γίνει έτσι, κοκ".</p>
<p style="text-align: justify;">Μια λύση είναι να αναλάβουν εναλλάξ τη φροντίδα και των δύο ή τριών παιδιών (όταν αυτό είναι εφικτό, μετά την ηλικία των 6 μηνών), για παράδειγμα λίγες ώρες την Κυριακή το πρωί. Με αυτό τον τρόπο, ο ένας γονιός μένει στο κρεβάτι και κοιμάται παραπάνω ή χρησιμοποιεί τον χρόνο του για διάβασμα, ντους, ή οτιδήποτε άλλο θέλει να κάνει μόνος του, ενώ ο άλλος ετοιμάζει και απασχολεί τα παιδιά.</p>
<p style="text-align: justify;">Έτσι, και τα παιδιά απολαμβάνουν την αμέριστη προσοχή του μπαμπά τους και δένονται μαζί του, και η μαμά έχει λίγο χρόνο να κάνει κάποια πράγματα για τον εαυτό της (και την επόμενη Κυριακή η σειρά τους αλλάζει!).</p>
<p style="text-align: justify;">Πρόβλημα: Έλλειψη πρακτικής γνώσης και γονεϊκών ικανοτήτων που χρειάζονται στην περίπτωση των δίδυμων ή τρίδυμων.</p>
<p style="text-align: justify;">Λύση: Υιοθέτηση νέων στρατηγικών. Οι νέοι γονείς συνήθως εφαρμόζουν αυτά που θυμούνται από τους δικούς τους γονείς. Στην περίπτωση όμως των παιδιών από πολλαπλή κύηση, οι γονείς δεν έχουν παραδείγματα και μοντέλα στρατηγικών που θα πρέπει να εφαρμόσουν κι έτσι πελαγοδρομούν. Η συμβολή του ειδικευμένου ψυχολόγου μπορεί να είναι άμεση και θετική στον τρόπο με τον οποίο οι γονείς χειρίζονται τα παιδιά.</p>
<p style="text-align: justify;">Πρόβλημα: Ο μπαμπάς δε βοηθάει όσο χρειάζεται, η μαμά απελπίζεται. Αλλάζει πάνες που και που ή δίνει μπιμερό, αλλά συνέχεια ρωτάει ποιανού σειρά είναι να φάει ή να αλλαχτεί και δεν μπορεί να λειτουργήσει ανεξάρτητα, χωρίς να συμβουλεύεται τη μητέρα για το παραμικρό.</p>
<p style="text-align: justify;">Λύση: Και οι δύο θα πρέπει ν' αναγνωρίσουν ότι οι γονεϊκές ικανότητες μαθαίνονται και δεν είναι έμφυτες στις γυναίκες, επομένως και οι δύο θα πρέπει να κάνουν μια οργανωμένη προσπάθεια να μάθουν καινούργια πράγματα.</p>
<p style="text-align: justify;">Η συνεχής κριτική σε αυτά που κάνει ο πατέρας δε βοηθάει και τον ωθεί να σταματήσει, ενώ η επιβράβευση του οτιδήποτε θετικού του δίνει κίνητρο να συνεχίσει. Ο πατέρας θα πρέπει ν' αναλάβει συγκεκριμένα καθήκοντα, να εκπαιδευτεί στις "τεχνικές" (ταίσματος, αλλάγματος) και να ενθαρρυνθεί στην ενεργό συμμετοχή, ακόμα κι αν αρχικά κάνει λάθη.</p>
<p style="text-align: justify;">Πρόβλημα: Διατήρηση του σπιτιού καθαρού και τακτοποιημένου. Η ενασχόληση με τα δίδυμα/τρίδυμα δεν αφήνει αρκετό χρόνο κι ενέργεια για τις δουλειές του σπιτιού, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται τριβές κι εντάσεις.</p>
<p style="text-align: justify;">Λύση: Οι γονείς θα πρέπει να αλλάξουν προσδοκίες σχετικά με τα στάνταρ τους και τακτική στη διατήρηση του νοικοκυριού. Πέρα από την εξωτερική βοήθεια, χρειάζεται συχνή επικοινωνία για τα μικροπράγματα, ευελιξία, προγραμματισμός, οργάνωση καθώς και αλλαγή στις προτεραιότητες του τι πρέπει να γίνει και πότε πρέπει να γίνει. Η συνειδητοποίηση ότι καθένας έχει το δικό του στυλ στο πως διεκπεραιώνει δουλειές και η εκτίμηση γι' αυτό που κάνει ο άλλος είναι σημαντικά.</p>