Αυτό είναι το ποδόσφαιρο που θέλουμε;

Ξέρω τι θα πουν οι «άρρωστοι»: είναι η πρώτη φορά, που γίνονται αυτά; Τα έχετε πει στο παρελθόν;

Θα απαντήσω μία δια παντός: νιώθω αηδία για όλο το οικοδόμημα του Ελληνικού ποδοσφαίρου. Την ένιωσα το βράδυ της Τετάρτης. Το έχω νιώσει και στο Καραϊσκάκης, και στην Φιλαδέλφεια και στην Λεωφόρο και στο Χαριλάου. Είναι η ντροπή της Ελληνικής κοινωνίας στο σύνολό της. Μας αξίζει και έχω προβλέψει, πως κάποια στιγμή, σύντομα, θα θρηνήσουμε ξανά νεκρό. Κάποιον άτυχο, που θα βρεθεί στο λάθος μέρος, την λάθος στιγμή. Και ειλικρινά, αν μπορέσω και μου δοθεί η ευκαιρία, θα φύγω μακριά.

Αν υπήρχε στοιχειωδώς πολιτική ηγεσία, μια Θάτσερ, ήδη από το βράδυ, δεν θα υπήρχε Ελληνικό ποδόσφαιρο. Κάτι που θα όφειλε να κάνει εδώ και πολλά χρόνια και από άλλες περιπτώσεις. Και δεν λυπάμαι για κανέναν από τους Έλληνες παράγοντες. Όλοι τους, λιγότερο ή περισσότερο, έχουν την φωλιά τους λερωμένη. Και κανείς δεν δικαιούται να επικαλείται το παρελθόν, το παρόν ή το μέλλον. Ο κύκλος είναι φαύλος και κανείς δεν θα εξαιρεθεί κάποια στιγμή, θα βρεθεί στην κάτω πλευρά του τροχού.

Το να παραθέσω τα αυτονόητα (για πυρσούς, κροτίδες, ψάρια, ξύλο, φουσκουτούς και, και, και…), νομίζω ότι αδικώ τους νοήμονες, που θα με διαβάσουν. Για τους άλλους δεν με νοιάζει, γιατί ξέρω, ότι δεν καταλαβαίνουν αυτό που γράφω και εύκολα θα μου κολλήσουν την ταμπέλα του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, του ΑΕΚτζή, του ΠΑΟΚτζή και πάει λέγοντας.

Λυπάμαι για κάποιους διεθνείς ποδοσφαιριστές, νυν και πρώην. Ας δουν την εικόνα στην τηλεόραση τους και ας αναρωτηθούν αν είναι περήφανοι για αυτή. Είτε έπαιζαν, είτε προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν τον μισθό τους. Εξαιρώ ονομαστικά τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη, και θα διαφωνήσω μόνο σε ένα σημείο με τις δηλώσεις του. Μπορούν και οι ποδοσφαιριστές να κάνουν κάτι, για αυτό το χάλι της κερκίδας και των διοικήσεων (αφού κανείς άλλος δεν μπορεί να κάνει κάτι στην κωλοχώρα αυτή). Ειδικά οι φτασμένοι, οι επιτυχημένοι. Να πάρουν τους συναδέλφους τους και να σηκωθούν μόνοι τους να φύγουν από το γήπεδο. Γιατί με μαθηματική ακρίβεια θα βρεθούν κάποια στιγμή στην ίδια θέση, με κάποιο σημερινό «θύμα».

Λυπάμαι για την διαιτησία, αν και κατανοώ τον άνθρωπο Μάνταλο και πως ενήργησε στις συγκεκριμένες συνθήκες. Ως διαιτητής απέτυχε πλήρως. Λυπάμαι για αυτούς τους παράγοντες και τους μεγαλοεπενδυτές, που πιστεύουν, ότι με τέτοιες συμπεριφορές (που όλοι υιοθετούν ή θα υιοθετήσουν, σε μια Πολιτεία, που δεν αντιδρά), έχει κέρδος η ομάδα τους. Λυπάμαι για την ΟΥΕΦΑ και τον Πλατινί, που δέχεται ένα τέτοιο μέλος στις τάξεις της, την Ελλάδα, επειδή στους ευρωπαϊκούς αγώνες, άπαντες είναι κότες λυράτες! Αλλά έχει ίσως άλλες ασχολίες ο Μισέλ, με τον Ταρντέλι πιθανότατα.

Το μόνο που εύχομαι, είναι διαψευστώ σε ό,τι αφορά τον «αθώο», που θα την πληρώσει. Για οτιδήποτε άλλο, είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι δεν θα γίνει το παραμικρό…μέχρι την επόμενη φορά, με διαφορετικό χρώμα επένδυσης.

Σχετικά άρθρα