Πριν την έναρξη της προκριματικής φάσης της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής, ούτε καν ο πιο αισιόδοξος οπαδός της Ονδούρας περίμενε να δει την εθνική ομάδα της πατρίδας του να προκρίνεται απ’ ευθείας στα τελικά του Παγκοσμίου κυπέλλου, για δεύτερη συνεχόμενη φορά  και μάλιστα σε βάρος του Μεξικού, το οποίο  νίκησε στο αχανές στάδιο των Αστακών.
 
Πρόκειται για μία γερασμένη ομάδα, χωρίς αστέρια , που ναι μεν παίζει ομαδικά, αλλά δεν είναι για να συμμετέχει σε μεγάλες διοργανώσεις. Στην καλύτερη περίπτωση το σενάριο έγραφε πως η Ονδούρα θα έδινε μάχη επιβίωσης με τον Παναμά κι ο νικητής θα πήγαινε να διεκδικήσει πρόκριση μέσω πλει οφ από ομάδα που ανήκε σε όμιλο της Ωκεανίας.
 
Η πραγματικότητα ήταν καλύτερη από ένα γλυκό όνειρο. Η αισιοδοξία συνεχίστηκε και μετά την κλήρωση των τελικών, αφού Ελβετία, Γαλλία και Εκουαδόρ είναι αντίπαλοι τους οποίους μπορεί να κοιτάξει κατάματα και με λίγη τύχη να προκριθεί στο δεύτερο γύρο.
Για να γίνει αυτό θα πρέπει να έχει βελτιωθεί η αγωνιστική κατάσταση πολλών βασικών στελεχών πριν τα τελικά.
 
Ναι μεν ο Φιγερόα είχε καλή χρονιά με τη Χαλ, αλλά δεν συμβαίνει το ίδιο με τους υπόλοιπους. Ο Παλάσιος, σκιά του καλού εαυτού του, έμεινε εκτός Στόουκ Σίτι. Ο Εσπινόσα μόχθησε να παίξει, έστω για λίγο, με τη Γουίγκαν, ενώ ο Χουάν Κάρλος Γκαρσία αγνοήθηκε εντελώς από την ίδια ομάδα. Τουλάχιστον αξιοπρεπή εμφάνιση με τη Σέλτικ πραγματοποίησε ο Ισαγίρε.
 
Τον υπόλοιπο κορμό της εθνικής απαρτίζουν ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται στο εγχώριο πρωτάθλημα, στις ΗΠΑ και ελάχιστοι ανήκουν σε Κινεζικές ομάδες δεύτερης κατηγορίας.
 
Στην πραγματικότητα η σημερινή Ονδούρα είναι κατώτερη αυτής που έπαιξε το 2010 στα γήπεδα της Νότιας Αφρικής. Είναι όμως ενωμένη, με καλύτερο πνεύμα από την προηγούμενη. Παραμένει προβληματική. ωστόσο, στον επιθετικό τομέα.
 
Η Ονδούρα θα εμφανιστεί για τρίτη φορά σε τελικά μουντιάλ και θα αναζητήσει την πρώτη νίκη της. Τόσο το 1982, στην Ισπανία, όσο και το 2010 αποκλείστηκε στη φάση των ομίλων.
 
 
Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ
 
Άρχισε με ήττα, 2-0 εντός, από τον Παναμά τα προκριματικά. Συνήλθε γρήγορα. Με τρεις νίκες και δύο ισοπαλίες  τερμάτισε πρώτη και προκρίθηκε στην επόμενη φάση. Χαρακτηριστικό στοιχείο στον πρώτο γύρο η αποτελεσματική επιθετική γραμμή της (12 γκολ, από έξι αγώνες).
Στη δεύτερη φάση είχε να κάνει με τα μεγαθήρια της Βόρειας και Κεντρικής Αμερικής, όπως τις ΗΠΑ, το Μεξικό και την Κόστα Ρίκα, αλλά και με γνωστές έμπειρες εθνικές ομάδες σαν την Τζαμάικα. Κατάφερε να υπερισχύσει των Μεξικανών (τους νίκησε μάλιστα εκτός με 2-1) και να τερματίσει τρίτη πίσω δηλαδή από τις ΗΠΑ και την Κόστα Ρίκα. Θριαμβευτικά σφράγισε το εισιτήριό της για τη Βραζιλία.
 
Εκμεταλλεύθηκε την έδρα της κι οι τρεις ήττες που γνώρισε (Παναμάς, Κόστα Ρίκα, ΗΠΑ) ήταν μακριά από το σπίτι της.
 
Κορυφαίος της στα προκριματικά ο 29χρονος δεξιός ακραίος κυνηγός  Όσκαρ Γκαρσία, που αγωνίστηκε και στα 16 παιχνίδια της. Η Ονδούρα σημείωσε συνολικά 25 γκολ εκ των οποίων τα 16 πέτυχαν οι Μπένσον (9) και Κόστλι (7)
 
 
Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ
 
Ο Κολομβιανός  Λουίς Φερνάντο Σουάρες  κλείνει τριετία στον πάγκο της. Έγινε ευρύτατα γνωστός το 2006, όταν οδήγησε το Εκουαδόρ στο δεύτερο γύρο του Παγκοσμίου κυπέλλου της Γερμανίας. Καλύτερος σε θέματα που αφορούν τη φυσική κατάσταση της ομάδας , απ’ ότι σε αυτά των τακτικών. Οι παίκτες του τον λατρεύουν, γιατί μαζί τους συζητά από ψυχολογία μέχρι μεταφυσική. Αγαπημένο του αγωνιστικό μοντέλο το 4-4-2 με τους Κόστλι και Μπένσον επιθετικό δίδυμο. Εναλλακτική μορφή το 4-5-1, με μοναδικό προωθημένο τον Κόστλι και τον Ναχάρ βασικό στη θέση του δεξιού επιθετικού μέσου.
 
 
 
ΑΣΤΕΡΙΑ
 
ΜΑΪΝΟΡ ΦΙΓΕΡΟΑ….. Ο καλύτερος παίκτης της ομάδας αυτή τη στιγμή κι ο μόνος που είχε αξιόλογη παρουσία , εφέτος, στην Αγγλία. Στα 31 του δείχνει ουσιώδης αμυντικός που παίζει στο κέντρο της άμυνας, αλλά και ως αριστερός ακραίος μπακ. Η σταθερότητα και η ηρεμία του στην καρδιά της οπισθοφυλακής θα είναι ουσιώδεις παράγοντες στη Βραζιλία. Από το 2008 στην Αγγλία, πρώτα με τη Γουίγκαν και τώρα με τη Χαλ. Διεθνής από το 2003 (104 συμμετοχές – 3 γκολ)
 
ΡΟΧΕΡ ΕΣΠΙΝΟΣΑ….. Ακόμη ένας ποδοσφαιριστής που αγωνίζεται στην Αγγλία. Ο 27χρονος αμυντικός μέσος ή ακραίος αμυντικός ανήκει στη Γουίγκαν από το 2013. Δυναμικός παίκτης, δεν παραδίδει εύκολα τα όπλα κι αυτό τον καθιστά αναντικατάστατο στην εθνική ομάδα. Έπαιξε αρκετά χρόνια στις ΗΠΑ, αλλά επέλεξε την εθνική ομάδα της Ονδούρας το 2009. Μετράει 41 συμμετοχές και πέντε γκολ.
 
ΚΑΡΛΟΣ ΚΟΣΤΛΙ….. Συνήθως απογοητεύει με το παιχνίδι του κάθε ομάδα εκτός της πατρίδας του. Όμως υπερβαίνει εαυτόν όσες φορές αγωνίζεται με την εθνική. Απουσίασε από τα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής λόγω τραυματισμού. Πέρασε κι από τη χώρα μας την περίοδο 2012-2013, όταν φόρεσε τη φανέλα της Βέροιας. Υψηλόσωμος κεντρικός κυνηγός, στα 31 του είναι βασικός στην εθνική ομάδα. Διεθνής από το 2007 (69 συμμετοχές – 31 γκολ) Στόχος του τα 35 γκολ του Βίλμερ Βελάσκες. Με τον τρόπο αυτό θα γίνει ο δεύτερος σκόρερ στην Ονδούρα μετά το θρυλικό Κάρλος Παβόν (58 γκολ)
 
 
ΕΙΔΙΚΟΙ
 
ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ….. Μπορεί η ομάδα να μείνει ενωμένη? Το 2010, στο πρώτο μουντιάλ τους μετά 28 χρόνια, άρχισαν ήρεμα αλλά μετά  δύο ήττες η παλιά με τη νέα φουρνιά δεν άντεχε η μία την άλλη. Κάτι ανάλογο υποπτεύονται μερικοί και για εφέτος στη Βραζιλία. Θα υπάρξουν επιλογές που θα ξαφνιάσουν? Λογικά όχι. Η ομάδα θα είναι η ίδια των προκριματικών. Η έλλειψη σωστής προετοιμασίας βασικών στελεχών , όπως οι Εσπινόσα, Παλάσιος, Ναχάρ και Κόστλι, πόσο θα επηρεάσει τους «Κατράτσος»?
 
ΛΟΓΟΙ ΧΑΡΑΣ….. Η αξιοπρεπής κλήρωση. Η Ελβετία είναι γνωστή της από τη Νότιο Αφρική, η Γαλλία έχει μία εκρηκτική τάση, καμία ηρεμία, παρά τις αλλαγές και το Εκουαδόρ δεν μπορεί να παίξει μακριά από το φυσικό περιβάλλον του. Η έμπειρη σπονδυλική στήλη της ομάδας με Βαγιαδάρες, Φιγερόα, Εσπινόσα, Παλάσιος και Ισαγίρε. Όλοι τους με μουντιαλικές παραστάσεις. Στερεότητα στην αμυντική γραμμή. Ο Βαγιαδάρες είναι πολύ σταθερός τερματοφύλακας, οι Μπερνάρδες και Φιγερόα παίζουν αρκετά χρόνια μαζί στο κέντρο της άμυνας και ο Ισαγίρε είναι ταχύς και πράος αριστερός μπακ.
 
ΛΟΓΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ….. Έλλειψη επιθετικών επιλογών. Τι θα γίνει αν τραυματιστεί ο Κόστλι ή ο Μπένσον? Απουσία λαμπρού αστέρα. Της βεντέτας. Η Ονδούρα παίζει ομαδικά αλλά δεν έχει Βαλένσια (Εκουδόρ), ούτε Μπενζεμά (Γαλλία), ούτε καν Τζάκα (Ελβετία). Ποιος θα αναλάβει αυτόν το ρόλο? Γερασμένη ομάδα που σίγουρα θα ταλαιπωρηθεί από κλιματολογικές συνθήκες και αντιπάλους.