Μεταλλαγμένα: Έκκληση για το δικαίωμα στους σπόρους

Θυμό­σα­στε όσα μας έλε­γαν κάποτε για την ευρω­παϊκή αλλη­λεγ­γύη; Για το πλε­ό­να­σμα δημο­κρα­τίας που θα μας έφερνε η ένταξή μας στην Ευρω­παϊκή Ένωση; Για την πρω­το­φανή ευη­με­ρία που θα γνω­ρί­ζαμε αν υιο­θε­τού­σαμε το ευρώ; Ε, λοι­πόν, εντα­χθή­καμε στην Ε.Ε., υιο­θε­τή­σαμε το ευρώ και φαντα­σιω­θή­καμε πως γίναμε Ευρω­παίοι. Αλλά η ευρω­παϊκή αλλη­λεγ­γύη απο­δεί­χτηκε φού­μαρα, η πρω­το­φα­νής ευη­με­ρία που θας μας έφερνε η ένταξή μας μετα­μορ­φώ­νε­ται κάθε μέρα στον χει­ρό­τερο εφιάλτη μας και το πλε­ό­να­σμα δημο­κρα­τίας καθη­με­ρινά λιγο­στεύει μέχρις εξα­φα­νί­σεως. Ο καθέ­νας μας το ζει στο πετσί του: Η δήθεν Ευρώπη των λαών έχει υφαρ­πα­γεί από ιδιω­τικά λόμπυ, από ανε­ξέ­λεγ­κτες γρα­φειο­κρα­τίες και από σκο­τει­νούς τρα­πε­ζί­τες και υπη­ρε­τεί πλέον τα δικά τους συμ­φέ­ρο­ντα. Σε βάρος των απλών πολι­τών, δηλαδή σε βάρος μας.

Το πιο πρό­σφατο παρά­δειγμα εγκλη­μα­τι­κής ευρω­παϊ­κής αυθαι­ρε­σίας είναι η πρό­ταση νέου Κανο­νι­σμού για το Φυτικό Πολ­λα­πλα­σια­στικό Υλικό της Ευρω­παϊ­κής Ένω­σης, “με τον οποίο απει­λεί­ται να τεθεί εκτός νόμου η δια­τή­ρηση, χρη­σι­μο­ποί­ηση και ανταλ­λαγή σπό­ρων που προ­έρ­χο­νται από τους αγρό­τες, ωθώ­ντας τους αντι­κει­με­νικά στην αγορά σπό­ρων από τις μεγά­λες πολυ­ε­θνι­κές”(Καθη­με­ρινή, 8 Φεβρουα­ρίου 2014).

Για σκε­φθήτε το λίγο… Με απί­στευτο θρά­σος, οι γρα­φειο­κρά­τες των Βρυ­ξε­λών και όσοι κρύ­βο­νται πίσω τους επι­διώ­κουν να κάνουν παρά­νομη την πρα­κτική χιλιε­τιών των αγρο­τών και των κηπου­ρών, να θέσουν σε ακόμα μεγα­λύ­τερο κίν­δυνο τη βιο­ποι­κι­λό­τητα στην Ευρώπη και τη χώρα μας και να μας υπο­χρε­ώ­σουν να χρη­σι­μο­ποιούμε μόνο τους τυπο­ποι­η­μέ­νους σπό­ρους 5–6 υπε­ρε­θνι­κών εται­ρειών που ελέγ­χουν την ευρω­παϊκή αγορά σπό­ρων, η οποία υπο­λο­γί­ζε­ται σε οκτώ δισε­κα­τομ­μύ­ρια ευρώ. Μάλι­στα, το θρά­σος των μονο­πω­λια­κών αυτών κολοσ­σών είναι τόσο μεγάλο που φτά­νουν στο σημείο να δια­μαρ­τύ­ρο­νται γιατί χάνουν, λέει, το 40% των δυνη­τι­κών πωλή­σεών τους “λόγω παρά­νο­μης ανα­πα­ρα­γω­γής και καλ­λιέρ­γειας μη κατα­χω­ρι­σμέ­νων ποι­κι­λιών σπό­ρων”! Δηλαδή, κατά τα παπα­γα­λά­κια τους, όποιος χρη­σι­μο­ποιεί δικούς του σπό­ρους ή σπό­ρους άλλων αγρο­τών και κηπου­ρών, είναι παρά­νο­μος, με άλλα λόγια εγκλη­μα­τίας, και προ­φα­νώς πρέ­πει να τιμω­ρη­θεί! Σα να μας λένε: “Αφού δεν μπο­ρούμε μόνοι μας να αυξή­σουμε κι άλλο τις πωλή­σεις μας, θα σας ανα­γκά­σουμε να αγο­ρά­ζετε με τον χωρο­φύ­λακα”. Και ο χωρο­φύ­λα­κας είναι βέβαια η Ευρω­παϊκή Ένωση. Τι ωραία! Αυτό κι αν είναι αρπα­χτή! Φανερά, το μόνο που νοιά­ζει πια την υπο­τί­θε­ται ελεύ­θερη, δημο­κρα­τική και ευη­με­ρούσα Ευρώπη είναι πώς να γεμί­ζουν γρη­γο­ρό­τερα οι βαθιές τσέ­πες μιας ελά­χι­στης μειο­ψη­φίας, γρά­φο­ντας στα πιο παλιά παπού­τσια των γρα­φειο­κρα­τών της τα δημο­κρα­τικά δικαιώ­ματα των πολι­τών, την ελευ­θε­ρία των συναλ­λα­γών, τη βιο­ποι­κι­λό­τητα, το δικαί­ωμα επι­λο­γής, την καλύ­τερη διατροφή…

Αυτοί οι άνθρω­ποι είναι επι­κίν­δυ­νοι. Και πρέ­πει να τους στα­μα­τή­σουμε. Πώς; Συμ­με­τέ­χο­ντας στην πανευ­ρω­παϊκή εκστρα­τεία για την ελευ­θε­ρία των σπό­ρων και τη δημο­κρα­τία των τρο­φί­μων και υπο­γρά­φο­ντας τη σχε­τική έκκληση που θα βρείτε σ’ αυτό τον ιστό­τοπο. Σημειώ­στε ότι ο προ­τει­νό­με­νος αυτός απα­ρά­δε­κτος Κανο­νι­σμός θα παρου­σια­στεί σε μια εβδο­μάδα (18 Φεβρουα­ρίου) στην Επι­τροπή Γεωρ­γίας του Ευρω­κοι­νο­βου­λίου, ενώ τον Απρί­λιο πιθα­νό­τατα θα έρθει στην Ολο­μέ­λεια. Ήδη οι αντι­δρά­σεις είναι πολύ μεγά­λες και πρέ­πει να αυξή­σουμε την πίεση για να απο­συρ­θεί ορι­στικά. Και για να αντι­λη­φθείτε με τι άνθρώ­πους έχουμε να κάνουμε, βλέ­πο­ντας ότι πολύ δύσκολα θα περά­σει ο Κανο­νι­σμός στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο, το λόμπυ απαι­τεί να τον εγκρί­νει κατευ­θείαν η Κομι­σιόν, αγνο­ώ­ντας το Ευρω­κοι­νο­βού­λιο! Όπως ανα­φέ­ρει σε ανα­κοί­νωσή του ο ευρω­βου­λευ­τής Νίκος Χρυ­σό­γε­λος, “σύμ­φωνα με πλη­ρο­φο­ρίες, το λόμπι της βιο­μη­χα­νίας σπό­ρων πιέ­ζει έντονα την Επι­τροπή (Κομι­σιόν) να μη στεί­λει προς κρίση την πρό­ταση στο Ευρω­κοι­νο­βού­λιο και να τη δεχτεί”. Και όλα αυτά βέβαια στο όνομα της δημο­κρα­τίας, των ατο­μι­κών δικαιω­μά­των, της αλλη­λεγ­γύης και άλλων ηχη­ρών παρό­μοιων που υπο­τί­θε­ται ότι εκπρο­σω­πούσε η ένταξή μας. Ευρώπη θέλαμε, τρο­μάρα μας!

Υπο­γράψτε την έκκληση, μήπως και περι­σώ­σουμε κάτι.

 

Πηγή Πρώτο Θέμα