<div><span style="font-size: small;">Στη διάρκεια του 74^ου Ετήσιου Συνεδρίου της Αμερικάνικης Διαβητολογικής Εταιρείας η Sanofi παρουσίασε τις τελευταίες εξελίξεις στη θεραπεία του σακχαρώδη διαβήτη ανακοινώνοντας σημαντικά κλινικά ευρήματα για δύο καινοτόμες θεραπείες της που συμβάλλουν σημαντικά στη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου. Επίσης ήταν και τα αποτελέσματα της μεγαλύτερης σύγχρονης μελέτης περίθαλψης 6000 νέων που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 1, τα οποία θέτουν τα θεμέλια για την υποβολή συστάσεων για καλύτερη φροντίδα.</span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong><br /></strong>Σύμφωνα με μία συνολική ανάλυση (pooled analysis), η ερευνητική θεραπεία με τη νέα ενέσιμη ινσουλίνη glargine [rDNA προέλευσης], 300 U/mL, έδειξε σταθερά σημαντικά λιγότερα υπογλυκαιμικά επεισόδια  οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας, συμπεριλαμβανομένων νυχτερινών επεισοδίων, σε σύγκριση με τη ενέσιμη ινσουλίνη glargine [rDNA προέλευσης], 100 U/mL. Η συνολική ανάλυση περιλάμβανε δεδομένα από τρεις διαφορετικούς πληθυσμούς ασθενών με σακχαρώδη διαβήτη Τύπου 2. Σε αυτή την ανάλυση, παρατηρήθηκε εμφανώς σημαντικότερη μείωση των υπογλυκαιμικών επεισοδίων οποιαδήποτε στιγμή του 24ώρου, συμπεριλαμβανομένης της νύχτας, με θεραπεία με τη νέα ενέσιμη ινσουλίνη glargine [rDNA προέλευσης], 300 U/mL κατά την περίοδο τιτλοποίησης διάρκειας 8 εβδομάδων συγκριτικά με την ενέσιμη ινσουλίνη glargine [rDNA προέλευσης], 100 U/mL.<br /><br /><br /><em>“Ο φάκελος </em>της νέας ενέσιμης ινσουλίνης glargine [rDNA προέλευσης], 300 U/mL <em>έγινε δεκτός προς αξιολόγηση από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων (EMA) και αυτό το σημαντικό επίτευγμα αποτελεί ένα ακόμη βήμα στη διεύρυνση του χαρτοφυλακίου ινσουλινών μας,”</em> δήλωσε ο Pierre Chancel, Senior VP, Global Diabetes Division της Sanofi. <em>“Συνεχίζουν να μας ενθαρρύνουν τα θετικά αποτελέσματα Φάσης 3 από το πρόγραμμα EDITION, που απέδειξε τη δυνατότητα της </em>νέας ενέσιμης ινσουλίνης glargine [rDNA προέλευσης], 300 U/mL<em> να βοηθήσει στην ικανοποίηση ακάλυπτων αναγκών των ασθενών που πάσχουν από σακχαρώδη διαβήτη.”</em></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong><br /></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><strong>Λιξισενατίδη</strong><strong><em><br /></em></strong></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><br /></span></div>
<div><span style="font-size: small;">Η λιξισενατίδη πέτυχε το πρωτεύον καταληκτικό σημείο σε μία συγκριτική (head-to-head) φαρμακοδυναμική μελέτη έναντι της λιραγλουτίδης, διάρκειας 8 εβδομάδων, η οποία έδειξε χαρακτηριστικά σημαντικότερη μείωση των επιπέδων μεταγευματικής γλυκόζης (σάκχαρο αίματος) μετά από τη λήψη δοκιμαστικού γεύματος σε σύγκριση με τη λιραγλουτίδη,  όταν προστέθηκαν σε θεραπεία με ινσουλίνη glargine που τιτλοποιήθηκε στη βέλτιστη δόση.<br /><em>“Σε αυτή τη Φάσης II συγκριτική μελέτη διαπιστώσαμε σημαντική διαφορά στη μείωση των επιπέδων της μεταγευματικής γλυκόζης μεταξύ λιξισενατίδης και λιραγλουτίδης, δύο αγωνιστών των υποδοχέων του GLP-1, με παρόμοια συνολική μείωση των επιπέδων του σακχάρου αίματος,”</em> δήλωσε ο Riccardo Perfetti, Senior Medical Officer, Vice President Global Medical Affairs, Τομέας Διαβήτη της Sanofi. <em>“</em><em>Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι και τα δύο φάρμακα μείωσαν τη γλυκόζη αίματος, αλλά ανακαλύψαμε ότι η λιξισενατίδη πέτυχε τον στόχο με σημαντικότερη επιβράδυνση της γαστρικής κένωσης, και η χρήση της συσχετίστηκε με διαφορές στην ασφάλεια και την ανεκτικότητα σε σύγκριση με τη λιραγλουτίδη. Αυτές οι διαφορές είναι ενδιαφέρουσες και θα μπορούσαν να διερευνηθούν περαιτέρω για να διαπιστωθεί εάν οι διαφορές στη γαστρική κένωση ωφελούν τους ασθενείς μειώνοντας τη διακύμανση της μεταγευματικής γλυκόζης και εάν η γαστρική κένωση αντιστοιχεί σε διαφορές στην ασφάλεια και την ανεκτικότητα.” </em></span></div>
<div><span style="font-size: small;"><em><strong><br /></strong></em><strong>Μελέτη ΤΕΕΝs<br /></strong><br /></span></div>
<div><span><span style="font-size: small;">Η μελέτη καταγραφής TEENs, είναι η μεγαλύτερη σύγχρονη μελέτη περίθαλψης σε συνθήκες πραγματικής ζωής, με τη συμμετοχή σχεδόν 6.000 νέων που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη Τύπου 1, ηλικίας 8 έως 25 ετών. Τα ευρήματά της ανέδειξαν ότι πάνω από το 70% των νέων δεν πετυχαίνει τους γλυκαιμικούς στόχους του (μέτρηση βάσει επιπέδων HbA_1C), αλλά και ότι η επίτευξη των επιθυμητών επιπέδων γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης HbA_1C σχετίζεται με μία σημαντικά καλύτερη ποιότητα ζωής (QoL) για τους νέους (p&lt;0,05).<br /><em>“Τα ευρήματα από την μελέτη TEENs μπορούν να μας βοηθήσουν να σχεδιάσουμε νέες προσεγγίσεις της φροντίδας, οι οποίες θα είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν πολλές προκλήσεις  που σχετίζονται με τον μη επαρκή γλυκαιμικό έλεγχο και  την ψυχοκοινωνική επιβάρυνση της περίθαλψης, ώστε να βοηθήσουμε τους νέους με σακχαρώδη διαβήτη Τύπου 1 και τις οικογένειές τους.”</em> δήλωσε η Lori Laffel MD MPH, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια/Επικεφαλής του Τμήματος Παιδιατρικής, Εφήβων και Νέων του Joslin Diabetes Center της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ στη Βοστώνη των ΗΠΑ και Συν-επικεφαλής της  Επιτροπής συντονισμού της Μελέτης καταγραφής TEENs<em><br /></em><strong><em><br /></em></strong></span><span><br /></span></span></div>